________________
आगम
(०६)
“ ज्ञाताधर्मकथा” - अंगसूत्र - ६ ( मूलं + वृत्ति:)
अध्ययनं [ १६ ],
मूलं [१२०-१२४]
श्रुतस्कन्धः [१] मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित आगमसूत्र [०६], अंग सूत्र [०६] "ज्ञाताधर्मकथा" मूलं एवं अभयदेवसूरि-रचित वृत्तिः
ज्ञाताधर्मकथाङ्गम्.
॥२१८॥
नामे राया तेणेव उ० २ एवं व० अम्हे पमणाभे वा रायतिकडु पउमनाभेणं सद्धिं संपलग्गा यावि होत्था, तते णं से पउमनाने राया ते पंच पंडवे खिप्पामेव हयमहियपवरविवडियचिन्धद्वयपडागा जाब दिसोदिसिं पडिसेहेतित्ति, तते णं ते पंच पंडवा पउमनाभेणं रन्ना हयमहियपवरविवडिय जाब पडिसेहिया समाणा अस्थामा जाव अधारणिज्जत्तिकट्टु जेणेव कण्हे वासुदेवे तेणेव उवा, त से कण्हे वासुदेवे ते पंच पंडवे एवं व०-कणं तुम्भे देवाणु० 1 पउमणाभेण रत्ना सद्धिं संपलग्गा ?, तते णं ते पंच पंडया कण्हं वासुदेवं एवं व० एवं खलु देवा० ! अम्हे तुम्भेहिं अग्भणुन्नाया समाणा सन्नद्ध रहे दुरूहामो २ जेणेव पउमनाभे जाव पडिसेहेति, तते णं से कण्हे वासुदेवे ते पंच पंडवे एवं ब०जति णं तुभे देवा ! एवं वयंता अम्हे णो पउमनाभे रायत्तिकड पउमनाभेणं सद्धिं संपलग्गंता तो तु णो पमणाहे हयमहियपवर जाव पडिसेहते, तं पेच्छह णं तुन्भे देवा ! अहं नो पउमणाभे रायत्तिक पउमनाभेणं रत्ना सद्धिं जुज्झामि रहं दुरूहति २ जेणेव पउमनाभे राया तेणेव उवाग० २ सेयं गोखीरहारधवलं तणसोल्लियसिंदुवारकुंदेंदु सन्निगासं निययबलस्स हरिसजणणं रिउसेण्णविणासकरं पंचवण्णं संखं परामुसति २ मुहवायपूरियं करेति, तते णं तस्स पमणाहस्स तेणं संखसणं बलतिभाए हते जाव पडिसेहिए, तते णं से कण्हे वासुदेवे धणुं परामुसति वेढो घणुं पुरेति २ घणुस करेति, तते णं तस्स उमनाभस्स दोचे बलतिभाए तेणं धणुसदेणं हयमहिय जाब पडिसेहिए, त
anand
For Parts Only
~439~
१६ अमर
कङ्काज्ञा० द्रौपदीगवेषणप्रत्यानयर्न
सू. १२४
॥२१८॥
