________________
आगम (०१)
प्रत
सूत्रांक
[१४७]
दीप
अनुक्रम [१६०]
श्रीआचाराङ्गवृत्तिः (श्री०)
॥ २०५ ॥
“आचार” - अंगसूत्र - १ (मूलं + निर्युक्तिः + वृत्ति:)
श्रुतस्कंध [१.], अध्ययन [ ५ ], उद्देशक [२], मूलं [१४६], निर्युक्ति: [२४९] मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित......आगमसूत्र [०१], अंग सूत्र [०१] “आचार” मूलं एवं शिलांकाचार्य कृत् वृत्तिः
त्सहिष्णुतया अनाकुलो विविधैरुपायैः प्रकारैः संसारासारभावनादिभिः प्रेरयेत् तत्प्रेरणं च सम्यक्सहवं, न तत्कृतया | दुःखासिकयाऽऽत्मानं भावयेदितियावत् ॥ यो हि सम्यक्करणतया परषहान् सहेत स किंगुणः स्यादित्याहएस समिया परियाए वियाहिए, जे असत्ता पावेहिं कम्मेहिं उदाहु ते आयंका - संति, इति उदाहु धीरे ते फासे पुट्ठो अहियासइ, से पुठिवपेयं पच्छापेयं भेउरधम्मं विद्धंसणधम्ममधुवं अणिइयं असासयं चयावचइयं विप्परिणामधम्मं, पासह एवं रुवसंधिं । (सू० १४७ )
'एषः' अनन्तरोको यः परीषहाणां प्रणोदकः 'समिया' सम्यक् शमिता वा शमोऽस्यास्तीति शमी तद्भावः शमिता 'पर्यायः' प्रब्रज्या सम्यक् शमितया वा पर्यायः - प्रव्रज्याऽस्येति विगृह्य बहुव्रीहिः स सम्यकूपर्यायः शमितापर्यायो वा व्याख्यातो नापर इति । तदेवं परीषहोपसर्गाक्षोभ्यतां प्रतिपाय व्याधिसहिष्णुतां प्रतिपादयन्नाह - 'जे असत्ता' इत्यादि, येऽपाकृतमदनतया समतृणमणिलेष्टुकाञ्चनाः समतापन्नाः पापेषु कर्म्मस्वसक्ताः - पापोपादानानुष्ठानारताः 'उदाहु' कदाचित्तान् तथाभूतान् साधून् 'आतङ्का' आशुजीवितापहारिणः शुलादयो व्याधिविशेषाः 'स्पृशन्ति' अभिभवन्ति पीडयन्ति । यदि नामैवं ततः किमित्याह -' इति उदाहु' इत्यादि, 'इति' एतद्वक्ष्यमाणमुदाहृतवान्-व्याकृतवान्, कोऽसौ ? - 'धीरो' धीः- बुद्धिस्तया राजते, स च तीर्थकुद्गणधरो वा, किं तदुदाहृतवान् :- तैरातकैः स्पृष्टः सन्
Jan Estication Intemational
For Pantry O
~414 ~#
लोक० ५ | उद्देशकः २
॥ २०५ ॥
www.indiary.org
