________________
आगम
(०१)
प्रत
सूत्रांक
[१३९ ]
दीप
अनुक्रम [१५२ ]
“आचार” - अंगसूत्र - १ ( मूलं + निर्युक्तिः + वृत्ति:)
श्रुतस्कंध [१.], अध्ययन [ ४ ], उद्देशक [४], मूलं [१३९],निर्युक्ति: [२३४] मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित.....आगमसूत्र [०१], अंग सूत्र [०१] “आचार" मूलं एवं शिलांकाचार्य कृत् वृत्तिः
॥ १९४ ॥
श्रीमाचाभोगाभिलाषिता विद्यते तस्य व्याधिचिकित्सारूपान् भोगान् भावयतो 'मध्ये' वर्त्तमानकाले कुतो भोगेच्छा स्यात् ?, राङ्गवृत्तिः * मोहनीयोपशमान्नैव स्यादित्यर्थः । यस्य तु त्रिकालविषया भोगेच्छा निवृत्ता स किम्भूतः स्यादित्याह - 'से हु' इत्यादि, (शी०) 'हुः' यस्मादर्थे यस्मान्निवृत्तभोगाभिलाषस्तस्मात्स प्रज्ञानवान् प्रकृष्टं ज्ञानं प्रज्ञानं जीवाजीवादिपरिच्छेन तद्विद्यते यस्यासौ प्रज्ञानवान्, यत एव प्रज्ञानवानत एव बुद्ध:- अवगततत्त्वो, यत एवम्भूतोऽत एवाह - 'आरंभोवरए' सावधा नुष्ठानमारम्भस्तस्मादुपरत आरम्भोपरतः । एतच्चारम्भो परमणं शोभनमिति दर्शयन्नाह - 'सम्म 'मित्यादि, यदिदं साव५. द्यारम्भोपरमणं सम्यगेतत् शोभनमेतत् सम्यक्स्वकार्यत्वाद्वा सम्यक्त्वमेतदित्येवं पश्यत एवं गृह्णीत यूयमिति । किमित्यारम्भोपरमणं सम्यगिति चेदाह - 'जेण' इत्यादि येन कारणेन सावयारम्भप्रवृत्तो बन्धं निगडादिभिः वधं कशादिभिः 'घोरं' 'प्राणसंशयरूपं 'परिताप' शारीरमानसं 'दारुणं' असह्यमवाप्नोत्यत आरम्भोपरमणं सम्यग्भूतं कुर्यात् किं* कृत्वेत्याह--'पलिच्छिन्दि' इत्यादि, 'परिच्छिन्द्य' अपनीय, किं तत् ? - 'स्रोतः' पायोपादानं तच्च वाह्यं धनधान्यहिरण्यपुत्रकलत्रादिरूपं हिंसाद्याश्रवद्वारात्मकं वा, चशब्दादान्तरं च रागद्वेषात्मकं विषयपिपासारूपं वेति, किं च- 'णिकम्मदेसी'त्यादि, निष्क्रान्तः कर्म्मणो निष्कर्म्मा-मोक्षः संवरो वा तं द्रष्टुं शीलमस्येति निष्कर्म्मदर्शी, 'इहे'ति संसारे मर्त्येषु मध्ये य एव निष्कर्म्मदशीं स एव वाह्याभ्यन्तरस्रोतसश्छेत्तेति स्यात् । किमभिसन्ध्य स बाह्याभ्यन्तरसंयोगस्य छेत्ता निष्कर्म्मदर्शी वा भवेत् इत्यत आह- 'कम्माणं इत्यादि, मिथ्यात्वाविरतिप्रमादकपाययोगेः क्रियन्ते वध्यन्त इति कमणि-ज्ञानावरणीयादीनि तेषां सफलत्वं दृष्ट्वा स वा निष्कर्म्मदर्शी वेदविद्वा कर्म्मणां फलं दृष्ट्रा तेषां च फलं ज्ञाना
Jan Esticato
For Parts Only
~392 ~#
सम्य• ४ उद्देशकः३
॥ १९४ ॥