________________
आगम
(०१)
“आचार" - अंगसूत्र-१ (मूलं+नियुक्ति:+वृत्ति:) श्रुतस्कंध [१.], अध्ययन [२], उद्देशक [३], मूलं [७७], नियुक्ति: [१९७] मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित......आगमसूत्र-[०१], अंग सूत्र-[१] “आचार" मूलं एवं शिलांकाचार्य-कृत् वृत्ति:
७७
दीप अनुक्रम [७८]
श्रीआचा- भवेद् यथा ममोचैर्गोत्रं सर्वलोकमादनीयं नापरस्थेत्येवंवादी को बुद्धिमान् भवेत् ?, तथाहि-मयाऽन्यैश्च जन्तुभिः लोक.वि.२ रावृत्तिः सर्वाण्यपि स्थानान्यनेकशःप्राप्तपूर्वाणीति, तथोच्चैर्गोत्रनिमित्तमानवादी वा को भवेत्, न कश्चित्संसारस्वरूपपरिच्छेदी-IPL
उद्देशका (शी०) इत्यर्थः, किं च-कसि वा एगे गिज्झे अनेकशोऽनेकस्मिन् स्थानेऽनुभूते सति तम्मध्ये कस्मिन्वा एकस्मिनचौत्रादिकेड-18
नवस्थितस्थानके रागादिविरहादेकः कथं गृध्येत् ?, तात्पर्यम्-आसेवां विदितकर्मपरिणामो विदध्यात्, युज्येत गाय यदि ॥११८॥ तत्स्थान प्राप्तपूर्व नाभविष्यत् , तच्चानेकशः प्राप्तपूर्वम्, अतस्तल्लाभालाभयोः नोत्कर्षापकों विधेयाविति, आह च
'तम्हा' इत्यादि, यतोऽनादी संसारे पर्यटताऽसुमताऽदृष्टायत्तान्यसकृदुच्चावचानि स्थानान्यनुभूतानि तस्मात्कथञ्चिदु-४ चावचादिकं मदस्थानमवाप्य 'पण्डितो' हेयोपादेयतत्त्वज्ञो 'न दृष्येत्' न हर्ष विदध्यात्, उक्तं च-"सर्वसुखान्यपि बहुशः प्राप्तान्यटता मयाऽत्र संसारे । उच्चैःस्थानानि तथा तेन न मे विस्मयस्तेषु ॥१॥ जइ सोऽवि णिजरमओ पडिसिद्धो अहमाणमहणेहिं । अवसेस मयहाणा परिहरिअब्वा पयत्तेणं ॥२॥" नाप्यवगीतस्थानावाप्तौ वैमनस्यं विदध्याद्, आह च-नो कुप्पे' अदृष्टवशात्तथाभूतलोकासम्मतं जातिकुलरूपवललाभादिकमधममवाप्य 'न कुष्येत्' न क्रोध कुयोत्, कतरनीचस्थानं शब्दादिकं वा दुःखं मया नानुभूतमित्येवमधगम्य नोद्वेगवशगेन भाव्यम्, उक्तं च-"अवमानापरिधशाद्वधवन्धधनक्षयात् । प्राप्ता रोगाश्च शोकाच, जात्यन्तरशतेष्वपि ॥ १॥ संते ये अविम्हइज असोइउं पंडिएण यदि सोऽपि निरामदः प्रतिषियोामानमयनैः । अवशेषाणि मदस्थानानि परिहर्तव्यानि प्रयनेन ॥1॥ २ साच विस्मेनुमशोचितु पण्डितेन।
INU११८॥ चासत्सु । शक्यं हि इमोपमितहृदयेन हितं धरता ॥१॥ भूत्वा चक्रवर्ती पृथ्वीपतिमिलपाण्डरच्छनः । स एव नाम भूयोऽनाथशालालयो भवति ॥ १ ॥
%ANCERICA
C2%
wwwandltimaryam
~240-23