________________
भ्वादयः परस्मैपदिनः। १४९ . सिचो लुपि भवतेर्गुणो न स्यात् । अड् धातोरित्यडागमे । अभूत् अद्य वृष्टिः । अभूताम् । अभू अन् इति स्थिते । सिज्लोपे धातोरिवर्णस्येत्युवादेशे।
भुवो वः परोक्षाऽद्यतन्योः ॥ २२ ॥
भुवो वन्तस्योपान्त्यस्य परोक्षाद्यतन्योरुत् स्यात् । अभूवन् । अभूः अभूतम् अभूत । अभूवम् अभूव अभूम।
परोक्षे भूतानद्यतने ॥ २३ ॥ परोक्षार्थाद्धातोः परोक्षा स्यात् ।।
परोक्षा। परस्मैपदिनः। आत्मनेपदिनः। णव् अतुस् उस्। . ए आते इरे । थव् अथुस् । से आथे ध्वे ।ण व म। . ए वहे महे ।
भू णव् इति स्थिते णकारो वृद्ध्यर्थः। द्विर्धातुः परोक्षा ( प्राक् तु खरे स्वर
विधेः ॥ २४॥ परोक्षायां डे. च परे धातुर्द्विः स्यात् । स्वरादौ तु द्वित्वनिमित्ते स्वरस्य कार्यात्प्रागेव ।
- भूस्खपोरदुतौ ॥ २५॥
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
