Page Text
________________
ભવ પહેલોઃ ગામનો મુખી નયસાર લાકડા કાપવા માટે જંગલમાં જાય છે ત્યાં તે આપતા હતા. અને જે જે પ્રતિબોધ પામે છે તે સહુને કહેતા કે “સાચો ધર્મમાર્ગ ભગવાને ભોજનનો સમય થતાં કોઈ અતિથિને જમાડીને જમું એવી ભાવનાપૂર્વક તેની પ્રતીક્ષા શ્રી ઋષભદેવ પાસે છે માટે ત્યાં જઈને દીક્ષા સ્વીકારો.” સૌ ત્યાં જતા અને શ્રમણ-સા કરી રહ્યો છે. એવામાં દૂરથી સાધુઓ જેવી વ્યકિતઓને આવતી જોઈ તેના હૈયામાં માર્ગને સ્વીકારતા. આ વાત અહીં રહી. અમાપ હર્ષ થયો, સામે જઈને વંદન કર્યું. માર્ગમાં ભૂલા પડેલા સાધુઓએ નયસારને
એક વખત એવું બન્યું કે સર્વજ્ઞ ભગવાન શ્રી કષભદેવને ભરત ચક્રવર્તી એ પ્રક ધર્મલાભ' શબ્દથી આશીર્વાદ આપ્યા. પછી તે માર્ગ ભૂલેલા સાધુઓને પોતાના સ્થાને
પૂછયો કે ‘ભગવાન આપની પર્ષદામાં ભાવિ કોઈ તીર્થંકરનો જીવ છે ખરો?” એ વખતે સાચવીને લઈ આવ્યો. એ સત્યુગનો માનવી હતો. એના હૈયામાં સાધુ-સંતો પ્રત્યે
ભગવાને કહ્યું કે ‘તારો જ પુત્ર મરીચિ જે અમારા સંધમાં શિથિલાચારી બને અથાગ માન-ભકિત બેઠાં હતાં એટલે સાધુઓને યોગ્ય સ્થાને બેસાડ્યા. સાધુ સાથે થોડો
પરિવ્રાજ કના વેશમાં રહે છે તે જ આ ચોવીસીમાં વર્ધમાન-મહાવીર નામના અન્તિ વાર્તાલાપ કરી પોતાને ભિક્ષાનો લાભ આપવા માટે વિનંતિ કરતાં કહ્યું કે આપ અમને
તીર્થકર થશે એટલું જ નહિ ત્રિપૃષ્ઠ નામના પ્રથમ વાસુદેવ અને મહાવિદેહની મૂક કંઈક લાભ આપો પછી અમે જમીશું” અને ત્યારબાદ ધર્મના બે શબ્દો આપના મુખથી
નગરીમાં તમારા જેવા જ પ્રિય મિત્ર નામના ચક્રવર્તી પણ તે થશે.’ પોતાનો પુત્ર ત્રણ ત્રણ સાંભળીને આપને સાચા રસ્તા ઉપર ચઢાવી દઈશું. અસીમ આનંદને પામેલા નયસારે
વિશિષ્ટ પદવી પ્રાપ્ત કરશે તે જાણીને કયા પિતાને આનંદ ન થાય? ચક્રવતી ખૂબ ભકિતભાવથી સાધુઓને ભિક્ષાદાન કર્યું. ત્યારપછી ગુરુદેવે અસરકારક ઉપદેશ
ભરત તો પ્રભુને વંદન કરી શીઘ મરીચિ પાસે પહોંચ્યા. ત્યાં જઈને મરીચિને સ્પષ્ટ ક૬ આપ્યો. નયસાર માટે આવો પ્રસંગ પહેલો જ હતો એટલે તે ખૂબ રસપૂર્વક સાંભળતો કે: ‘હું તમારા ત્રિદંડી વેષને વંદન કરતો નથી પણ તમો ચોવીસમા તીર્થંકર થવાના છો ? હતો, ભાવિ કાળના ભગવાન મહાવીરનો જીવ જે વર્તમાનમાં નયસાર રૂપે હતા તે જાણીને તમને નમસ્કાર કરે છે.' વળી કહ્યું કે • ‘પ્રથમ વાસુદેવ અને મહાવિદેહમ સાધુઓને દ્રવ્યમાર્ગ બતાવતો હતો જયારે સાધુ મહાત્મા ઉપદેશ દ્વારા નયસારને
પ્રિય મિત્ર ચક્રવર્તી પણ તમે થવાના છો.એ સાંભળીને મરીચિને એકદમ કુલાભિમાના ભાવમાર્ગ-મોક્ષમાર્ગ બતાવી રહૃાા હતા. આત્મા યોગ્ય હતો એટલે ઉપદેશના પ્રભાવ
જાગૃત થઈ ગયું, માથે છત્રી, પગમાં ચાકડી અને ભગવા વેષધારી એવા મરીચિ વારંવાર તેના મોહનાં આવરણો ખસી ગયાં. વચનામૃતના પ્રભાવે એના આત્મામાં કેવલજ્ઞાનના
અહંકારના અહોભાવ સાથે ખુશ થવા લાગ્યા, પણ એટલેથી જ એમનો આનંદ સીમિત અંશ સમાન સમ્યગુદર્શનનો ભવ્ય પ્રકાશ ઉત્પન્ન થયો અને આ જ પ્રકાશના પ્રભાવે
ન બન્યો એટલે ખૂબ હર્ષમાં આવી નાચવા-કૂદવા સાથે તેઓ બોલવા લાગ્યા કે૨૭માં ભવમાં ભગવાન મહાવીર બનવાનું પુણ્ય બાંધવાનો પ્રારંભ કરી દીધો. તે પછી
“અહો! મારું કુલ કેવું ઉત્તમ અરે આ યુગમાં પહેલા જ તીર્થકર તે મારા દાદા, પહેલા જ નયસારે ગુરુદેવને સાચે માર્ગે ચઢાવી દીધા.
ચક્રવર્તી તે મારા જ પિતા અને પહેલો જ વાસુદેવ તે હું.” મરીચિના ત્રિકરણ યોગો નયસાર કરીને બીજા ભવમાં દેવલોકમાં ઉત્પન્ન થયો. (ઉપરના ભાગમાં જે
અભિમાનના શિખરે પહોંચી ગયા અને તે જ વખતે તેમને નીચ ગોત્રમાં જન્મ લેવાનું જણાવ્યું તે ચિત્રની પહેલી પંકિતમાં ચિત્રરૂપે આલેખ્યું છે.)
વિપરીત નિમ્ન કોટિનું નીચ ગોત્રકર્મ બાંધી લીધું. શાસ્ત્રકારો કહે છે કે-મળેલી સંપત્તિ,
વિધા કે શકિતનું કદી અભિમાન ન કરજે પણ ફળ આવતાં નમી જતાં વૃક્ષની જેમ વધુ ભવ ત્રીજે દેવલોકનું આયુષ્ય પૂર્ણ થતાં દેવ થયેલા નયસારના જુવે આ ને વધુ વિનમ્ર બનો !નહીંતર ભવાંતરમાં મળી છે તેથી ઊલટી સ્થિતિને પ્રાપ્ત કરશો કાળના પ્રથમ તીર્થકર રાષભદેવ—આદિનાથ પ્રભુના પ્રથમ પુત્ર ભરત ચક્રવર્તી જેવાને ત્યાં મરીચિ તરીકે જન્મ લેવા છતાં સમ્યગદર્શનનું બીજ જે વવાઈ ગયું હતું એના પ્રતાપે
અહીં ચિત્રના ત્રીજા વિભાગમાં મરીચિને નાચતા બતાવ્યા છે. કુલાભિમાન શેનું સંસારની ભૌતિક સુખ-સામગ્રી તેને સંસારમાં જકડી રાખવા સમર્થ ન બની. તીર્થકર કર્યું અને તેનું શું ફળ મળ્યું તેની ઝાંખી ચિત્રમાં જ મથાળે ગોળાકારે બતાવેલાં ચાર થયેલા રાષભદેવ પ્રભુની ઉત્તમ દેશના સાંભળી વૈરાગ્ય થતાં મરીચિએ ભાગવતી દીક્ષા નાનકડાં ચિત્રો દ્વારા કરાવી છે, સ્વીકારી તેમના શિષ્ય બન્યા. તેમને સાધુ જીવનની ગ્રહણ અને આસેવન શિક્ષા આપવા
ત્રીજા ભાગમાં વચ્ચે દેવલોકસૂચક વિમાન અને નીચે નરકસૂચક રાક્ષસી મુખ વિર સાધુને સોંપ્યા. (જુઓ ચિત્રનું ખાનું બીજું)
બતાવ્યું છે અને વિમાનની બંને બાજુએ પંદર ભવ સુધી એકાંતરે થયેલા બાહ્મણએક વખત વિહાર કરતાં ઉઘાડા પગે ચાલતા મુનિ મરીચિ મીખની સખત ત્રિદંડીના ભવો- સંખ્યાંક આપીને બતાવ્યા છે. દેવના ભવો માટે વારંવાર વિમાનો ન ગરમીનો અને તૃષાનો પરિષહ સહન ન કરી શકયા. રેબઝેબ થવાથી અતિશય કંટાળી બતાવતાં વચ્ચે દેવ સહિત એક જ વિમાન બતાવી તેની નીચે જે ભવ દેવલોકનો પામ્યા. ગયા. ચારિત્રમોહનીય નામના કર્મે ઉછાળો માર્યો. ‘મારાથી અતિદુષ્કર સંયમનો ભાર તેના અંકો આપ્યા છે. એ જ રીતે નરકના પ્રતીક નીચે ભવના અંકો આપ્યા છે. નીય હવે બિલકુલ સહન થઈ શકે તેમ નથી. હવે મારે શું કરવું?” આમ પતનોનુખી ગોત્ર બાંધવાથી ભગવાનને વારંવાર ભિક્ષુક લેખાતા યાચક પ્રધાનવૃત્તિવાળા બ્રાહ્મણના વિચારોના વમળમાં અટવાઈ ગયા. એક વખતનો કાયાની માયાને ફગાવી મુનિ થનાર અપ્રશસ્ત ભવોમાં ઉત્પન્ન થવું પડયું. અને ત્યાં ત્રિદંડી સંન્યાસો લેવા પડયા, બાંધેલું શૂરવીર આત્મા આજે કાયરતાના શરણે બેસી ગયો. ‘મન ભાંગ્યું તેનું સૌ ભાંગ્યું' એ ઉકિત નીચ ગોત્રકર્મ અસંખ્ય કાળ સુધી ભોગવાતાં છતાં શેષ રહી ગયું તે કર્મ (ક્ષત્રિયકુળમાં અનસાર નિર્બળ વિચારોએ મનનો પૂરો કબજો લઈ લીધો અને મુનિ મરીચિ પુનઃ તીર્થકરોનું ઉત્પન્ન થવું અનિવાર્ય છતાં) છેલ્લા મહાવીરના ભવમાં પણ ઉદયમાં આવ્યું કાયાની માયામાં લપેટાયા ઘરે તો પાછા જવાનું મન ન હતું પણ આચારથી પતિત થયેલા શુદ્ધ અને ભગવાનને દેવાનંદા બાહ્મણીની કુક્ષિામાં ઉત્પન્ન થઈને ત્યાં ૮૨ દિવસ સુધી રહેવું. સાધુવેશમાં રહી પણ કેમ શકે? એટલે મનની ગડભાંજને અન્ને નિર્ણય કર્યો કે કંઈક પડ્યું. તે પછી ઈન્દ્ર દેવ મારફત ગર્ભાપહરણ કરાવીને ઉચ્ચ ગણાતા ક્ષત્રિયના કુળમાં સાધુ જેવો દેખાઉ એવો વેષ ધારણ કરે અને શરીરને કષ્ટ ન થાય અને મનની મોજ જન્મ થાય તે માટે ભગવાનને ત્રિશલા ક્ષત્રિયાણીની કુક્ષિમાં પધરાવ્યા.(જુઓ ચિત્ર સં. માણી શકાય એવા જ નિયમોને સ્વીકારું,’ એટલે ભગવા વેષધારી ત્રિદંડી- સંન્યાસી
૫) કયારે ક અંધકાર તો કયારેક પ્રકાશ માનવ જીવનમાં સંતાકૂકડીની જેમ કેવો ભાગ બન્યા. નિયમોમાં છત્રી રાખવી, જોડા પહેરવા, સચિત જલ વાપરવું, પરિગ્રહ રાખવો, | ભજવે છે તેનો પ્રેરક ખ્યાલ મરીચિનો ભવ આપી જાય છે. કુસંસ્કારનાં વહેણ કેટલા. લોચ ન કરવો ઈત્યાદિ સ્વીકાર્યું. (જુઓ ખાનું ત્રીજી
દીર્ધકાળ સુધી વહેતાં રહે છે તે જાણીને તેવા કુસંસ્કારોથી સો ગાઉ દૂર જ રહેવું એ જ મરીચિ અગિયાર અંગભૂત આગમશાસ્ત્રોના જ્ઞાતા હતા. એટલે મરીચિ જો કે આ પ્રસંગનો બોધપાઠ છે. આચારથી પતિત થયા હતા પણ હજુ પેલો પ્રકાશનો પ્રભાવ બેઠો હતો એટલે શ્રદ્ધાથી
ત્યારપછી એવું બન્યું કે મરીચિ માંદા પડયા. અસંયમી અને મિથ્યાપી પતિત થયા ન હતા તેથી તેઓ ઉપદેશ તો સહુને સાચા માર્ગનો જ શુદ્ધ શ્રમણધર્મનો
સંન્યાસીની સેવા સાચા સંયમી સાધુથી કેમ થઈ શકે? એટલે પોતાના પ્રતિબોધેલા અનેક
મુનિઓમાંથી પણ જયારે કોઈ સેવા-ચાકરી કરતા નથી ત્યારે તેમને શિષ્યની અપેક્ષા ૩, ગભદેવ એ માત્ર, જેનોના જસ્વીકૃત ભગવાન નહતા. તે અજેનોના પણ દેવ હતા. એથી ૨૪
ઊભી થઈ. મનોમન નકકી કર્યું કે હું સ્વસ્થ થઈશ ત્યારે શિષ્ય બનાવીશ. તેઓ સાજ અવતારોમાં ‘ભાવતાર' તરીકે તેમને સ્થાન મળ્યું છે. ભાગવત પુરાણમાં તેનું વિસ્તૃત જીવન
થયા અને શુદ્ધ ધર્મનો ઉપદેશ આપવા લાગ્યા. એવામાં તેમની પાસે રાજકુમાર કપિલ દર સાલ લાખો અજૈનો સાંભળે છે અને ભાગવતકારે તો આ અવતારને સર્વોત્તમ અવતાર જણાવીને તેની ભારોભાર પ્રશંસા કરી છે. તે સિવાય વૈદ તથા અન્ય અનેકપુરાણાદિમળ્યોમાં
આવ્યો અને મરીચિએ તેને શ્રમણધર્મની દીક્ષા સ્વીકારવા પ્રેરણા કરી. ત્યારે તેણે સામી,
પ્રશ્ન કર્યો કે ‘તમે બીજાને કહો છો તો તમો સાચા શ્રમણધર્મનું પાલન કેમ કરતા નથી?" ગષભ કે વૃષભ નામના અનેક ઉલ્લેખો મળે છે, ध्यानाग्नि दाधका कर्मक्षयथी मोक्ष
काममNR सुरकुमारणार
0િ 1
)( ) 05
0.
बाबदारपीजो रमालाबाहन झवाहनो.नाहन लीजोर,पद वाहनाबीजारु.२वाय. वाहमा २२हाय.आयूयो-वाहन काचे जलसाले. कमलालेमोनीशकालदल..माला हंस नल..धनुष्य मयूर परिचित
कमल, तलवार,पाश वाहन बीजोक गदा अभय वाहन थी. ઇક,માણસ જનમ નrt
+
ને ?
For Personal & Private Use Only
van Education Interational
www.jainelibrary.org
| SR No. | 004065 |
| Book Title | Tirthankar Bhagawan Mahavir 48 Chitro ka Samput |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Yashodevsuri |
| Publisher | Jain Sanskruti Kalakendra |
| Publication Year | 2007 |
| Total Pages | 301 |
| Language | Hindi, Gujarati, English |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 35 MB |