________________
૨૫૩
नव्यप्राच्यसुनी तिरी तिसरणिं प्रालम्ब्य विद्यावता, यद्येनाऽरचि मालिकेन महता कारुण्यपुण्याब्धिना । तच्चाकाक्षिविला सिखेळनकृते व्याख्यानवाचस्पतिः, जीयाद्भ्रमितले स निर्मलयशाः श्रीलब्धिसूरीश्वरः
वर्षे व्यङ्कनवौषधीपतिमिते तीर्थे वरे स्तम्भने, तच्चन्यायविभाकरं सुललितं ग्रन्थं समारब्धवान् । ईकादुर्गपुरे समाप्तिमकरोत् तस्यैकसत्पद्धतेः, सद्गुह्यार्थक मूळसूत्ररचनात् श्री लब्धिसूरीश्वरः ॥१०४॥ वाणाङ्काङ्कमृगाङ्कवत्सरमिते श्रीवैक्रमे तत्र वै, व्याख्यामारभते स्म तस्य महतीं न्यायप्रकाशाभिधाम् । गुर्वर्थी फलवर्धिनामनगरे व्याख्यां समापत्सुधीः, सप्ताङ्काङ्कसुधामरीचिशरदि श्रीलब्धिसूरीश्वरः ॥१०५॥ तच्छिष्यो भुवनादिनामविजयो- पाध्यायमुख्योऽभवत्, तच्छिष्येण मया प्रशस्तिशतकं भद्रङ्करेणारचि । योऽत्राज्ञानवशात्प्रविस्मृतिवशाद् दुष्टप्रयोगः कृतः, तं संशोध्य विवेकहंस विदुरैर्वाच्यं हि तदुद्धीधनैः ॥ १०६ ॥
Jain Education International
------------
॥ १०३॥ युग्मम्
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
