________________
६०२
पउमचरियं
काऊण सिरपणामं, जंपड़ सा देव ! तुज्झ वयणेणं । एगागी जणयसुया, गुरुभारा छड्डिया रणे ॥१२॥ सीह - ऽच्छभल्ल-चित्तय-गोमाऊरसियभीमसद्दाले । खर- फरुसचण्डवाए, अन्नोन्नालीढदुमगहणे ॥१३॥ जुज्झन्तवग्घ- महिसे, पञ्चमुहावडियमत्तमायङ्गे । नउलोरगसंगामे, सीहचवेडाहयवराहे ॥१४॥ सरभुत्तासियवणयर-कडमडभज्जन्तरुक्खसद्दाले । करयररडन्तबहुविह- करच्छडाझडियपक्खिले ॥१५॥ गिरिनइसलिलुद्धाइय-निज्झरझंझत्तिझत्तिनिग्घोसे । तिव्वछुहापरिगहिए, 'अन्नोन्नच्छिन्नसावज्जे ॥१६॥ एयारिसविणिओगे, भयंकरे विविहसावयसमिद्धे । तुज्झ वयणेण सीया, सामि ! मया छड्डिया रणे ॥१७॥ नणंसुदुद्दिणा, जं भणियं देव ! तुज्झ महिलाए। तं निसुणसु संदेसं, साहिज्जन्तं मए सव्वं ॥१८॥ पायप्पडणोवगया, सामि ! तुमे भणइ महिलिया वयणं । अहयं जइ परिचत्ता, तह जिण धम्मं न मुञ्चिहिसि ॥१९॥
नेहा रागवगो वि, जो ममं दुज्जणाण वयणेणं । छड्डेहि अमुणियगुणो, सो जिणधम्मं पि मुञ्चिइ ॥२०॥ निद्दोसाए वि महं, दोसं न तहा जणो पयासिहि । जह धम्मवज्जियस्स उ, नरवइ लज्जाविहीणस्स ॥२१॥ एवं चिय एक्कभवे, दुक्खं होहिइ मए मुयन्तस्स । सम्मत्त - णाण- दंसण- रहियस्स भवे भवे दुक्खं ॥ २२ ॥ लोए नरस्स सुलहं, जुवइ - निही - विविहवहणाईयं । सम्मद्दंसणरयणं, दुलहं पि य रज्जलाभाओ ॥२३॥ रज्जं भोत्तूण नरो, वच्चइ नरयं न एत्थ संदेहो । सम्मदंसणनिरओ, सिवसुहसोक्खं लहइ धीरो ॥ २४ ॥
कृत्वा शिरः प्रणामं जल्पति सा देव ! तव वचनेन । एकाकी जनकसुता गुरुभारा मुक्त्वारण्ये ॥१२॥ सिंहार्क्ष भालु - चित्रक -गोमायुरसित भीमशब्दवति । खरपरुषचण्डवाते ऽन्योन्यालीढद्रुमगहने ॥१३॥ युध्यमानव्याघ्रमहिषे पञ्चमुखापतितमत्तमातङ्गे । नकुलोरगसंग्रामे सिंहचपेटाहतवराहे ॥१४॥ शरभोत्रासितवनचरकडमडभज्जद्वृक्षशब्दवति । करकररटद्बहुविधकरच्छटाझटितपक्षिकुले ॥१५॥ गिरिनदीसलिलाद्रितनिर्झरझञ्झेतिझटिति निर्घोषे । तीव्रक्षुधापरिग्रहिते ऽन्योन्यच्छिन्नसावद्ये ॥१६॥ एतादृशविनियोगे भयंकरे विविधश्वापदसमृद्धे । तववचनेन सीता स्वमिन् ! मया मुक्ताऽरण्ये ||१७|| नयनाश्रुदुर्दिनया यद्भणितं देव ! तव महिलया । तन्निश्रुणु संदेशं कथ्यमानं मया सर्वम् ॥१८॥ पादपतनोपगता स्वामिन् ! त्वां भणति महिला वचनम् । अहं यथापरित्यक्ता तथा जिनधर्मं न मोक्ष्यषि ॥१९॥ स्नेहानुरागवशगोऽपि यो मां दुर्जनानां वचनेन । मुञ्चत्यमुणितगुणः स जिनधर्ममपि मोक्ष्यति ॥२०॥ निर्दोषाया अपि मम दोषं न तथा जनः प्रकाशिष्यति । यथा धर्मवर्जितस्य तु नरपते ! र्लज्जाविहीनस्य ॥२१॥ एतदेवैकभवे दुःखं भविष्यति मां मुञ्चतः । सम्यक्त्व - ज्ञान - दर्शन - रहितस्य भवे भवे दुःखम् ॥२२॥ लोके नरस्य सुलभं युवति-निधिविविधवाहनादिकम् । सम्यग्दर्शनरत्नं दुर्लभमपि च राज्यलाभात् ॥२३॥ राज्यं भुक्त्वा नरो गच्छति नरकं नात्र संदेहः । सम्यग्दर्शननिरतः शिवसुखसौख्यं लभते धीरः ॥ २४ ॥
१. अण्णोण्णाछित्तसा०-प्रत्य० । २. मए - प्रत्य० । ३. ०णभत्तिं न मु० । ४. मुच्चिहिसि - मु० ।
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org