________________
६९७
कल्लाणमित्तदेवागमणंपव्वं-११३/३७-६२ अन्नं भवन्तरं पिव, संपत्तो विमलमाणसो रामो । चिन्तेऊणाढत्तो, संसारठिई सुसंविग्गो ॥५०॥ परिहिण्डन्तेण मया, संसारे कह वि माणुसं जम्मं । लद्धं अलद्ध पुव्वं, मूढो च्चिय जाणमाणो हं ॥५१॥ लब्भन्ति कलत्ताइं, संसारे बन्धवा य णेयविहा । एक्का जिणवरविहिया, नवरं चिय दुल्लहा बोही ॥५२॥ एवं पडिबुद्धं तं, देवा नाऊण अप्पणो रिद्धि । दावेन्ति हरिसियमणा, विम्हयजणणिं तिहुयणम्मि ॥५३॥ पवणो सुरहिसुयन्धो, जाणविमाणेसु छाइयं गयणं । सुरजुवईसु मणहरं, गीयं वरवीणमहुरसरं ॥५४॥ एयन्तरम्मि देवा, दोण्णि वि पुच्छन्ति तत्थ रहुणाहं । कह तुज्झ नरवराहिव !, सुहेण दियहा वइक्कन्ता ॥५५॥ तो भणइ सीरधारी, कत्तो कुसलं महं अपुण्णस्स । निययं तु ताण कुसलं, जाण दढा जिणवरे भत्ती ॥५६॥ पुच्छामि फुडं साहह, के तुब्भे सोमदंसणसहावा ? । केणेव कारणेणं, जणियं च विचेट्ठियं एवं ? ॥५७॥ तत्तो जडाउदेवो, जंपइ जाणासि दण्डयारण्णे।मुणिदरिसणेण तइया, गिद्धो तुब्भं समल्लीणो ॥५८॥
___ धरिणीए तुज्झ नरवइ !, अणुएण य लालिओ चिरं कालं ।
सीयाए हरणसमए, निहओ च्चिय रक्खसिन्देणं ॥५९॥ तस्स मरन्तस्स तुमे, महिलाविरहाउलेण वि किवाए । दिन्नो य नमोक्कारो, पञ्चमहापुरिससंजुत्तो ॥६०॥ कालगओ माहिन्दे, सामिय ! सो हं सुरो समुप्पन्नो । तुज्झ पसाएण पहू !, परमिड्डिं चेव संपत्तो ॥६१॥ तिरियभवदुक्खिएणं, जं सुरसोक्खं मए समणुपत्तं । तं चेव तुमं राहव !, पम्हट्ठो एत्तियं कालं ॥६२॥ अन्यद्भवान्तरमिव संप्राप्तो विमलमानसो रामः । चिन्तयितुमारब्धः संसारस्थितिं सुसंविग्नः ॥५०॥ परिहिण्डमानेन मया संसारे कथमपि मनुष्यं जन्म । लब्धमलब्धपूर्वं मूढ एव ज्ञायमानोऽहम् ॥५१॥ लभ्यन्ते कलत्राणि संसारे बान्धवाश्चानेकविधाः । एका जिनवरविहिता नवरमेव दुर्लभा बोधिः ॥५२।। एवं प्रतिबुद्धं तं देवौ ज्ञात्वाऽऽत्मनो ऋद्धिम् । दर्शयतो हर्षितमनसौ विस्मयजननी त्रिभुवने ॥५३॥ पवनः सुरभिसुगन्धो यानविमानैच्छादितं गगनम् । सुरयुवतिभि मनोहरं गीतं वरवीणामधुरस्वरम् ॥५४॥ एतदन्तरे देवौ द्वावपि पृच्छतस्तत्र रघुनाथम् । कथं तव नराधिप ! सुखेन दिवसा व्यतिक्रान्ताः ॥५५।। तदा भणति सीरधारी कृतः कुशलं मेऽपुण्यस्य । नित्यं तु तेषां कुशलं येषां दृढा जिनवरे भक्तिः ।।५६।। पृच्छामि स्फुटं कथयतां कौ युवां सौम्यदर्शनस्वभावौ ? । केनैव कारणेन जनितं च विचेष्टितमेतत् ? ॥५७।। ततो जटायुदेवो जल्पति जानासि दण्डकारण्ये । मुनिदर्शनेन तदा गृध्रस्त्वां समालीनः ॥५८॥ गृहिण्यास्तव नरपते ! अनुजेन च लालितश्चिरंकालम् । सीताया हरणसमये निहत एव राक्षसेन्द्रेण ॥५९॥ तस्य म्रियमाणस्यत्वया महिलाविरहाकूलेनापि कृपया । दत्तश्च नमस्कारः पञ्चमहापुरुषसंयुक्तः ॥६०॥ कालगतो महेन्द्रे स्वामिन् ! सोऽहं सुरः समुत्पन्नः । तव प्रसादेन प्रभो ! परमद्धिमेव संप्राप्तः ॥६॥ तिर्यग्भवदःखितेन यत्सरसखं मया समनप्राप्तम । तदेव त्वं राघव ! प्रमष्ट एतावन्तं कालम ॥१२॥
१. ०द्धयं वो, मू०-प्रत्य० । २. अत्तणो-प्रत्य० । ३. गीयवरं वीण०-प्रत्य० । ४. ०हा अइ०-प्रत्य० । ५. जडागिदे०-प्रत्य० । ६. ०द्धो उ तुम स०प्रत्य०।
Jain Education Interational
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org