________________
४१८
पउमचरियं एक्केण तेण सेणिय !, आउहरहिएण तं बलं सव्वं । हय-विहय-विप्परलं, जीवियलोलं अह पलाणं ॥८४॥ भवणाणि तोरणाणि य, अट्टालयविविहचित्ततुङ्गाई । चूरेइ पवणपुत्तो, अणेयपासायसिहराइं ॥८५॥ चरणेसु करयलेसु य, गयापहाराहयाणि सव्वाणि । विवडन्तिरयणकूडाणि ताणि कणकणकणयणंताई ॥८६॥ जङ्घावायसमुट्ठिय-रएण बहुवण्णपसरमाणेणं । इन्दाउहखण्डाणि व, कयाणि विउले गयणमग्गे ॥८७॥
अवि धाह-रुण्ण-विलिविय-जुवईजण-बालकाहलपलावा।
सुव्वन्ति भउव्विग्गा, लोया किं किं ति जंपन्ता ? ॥८८॥ खम्भे हन्तूण गया, तुरया गलरज्जुया वि तोडेन्ति । हिण्डन्ति नयरमज्झे, भेसन्ता जणवयं बहुसो ॥८९॥ लङ्कापुरीए एवं, भञ्जन्तो भवणसयसहस्साई । हणुओ दढववसाओ, संपत्तो रावणं जाव ॥१०॥ दट्ठण रक्खसवई, निययपुरं भग्गभवणउज्जाणं । जंपइ रोसवसगओ, मह वयणं वो निसामेह ॥११॥
मय-मालवन्त-तिसिरा, सुय-सारण-वइरदाढ-ऽसणिवेगा !।
कुम्भ-निसुम्भ-विहीसण-हत्थ-पहत्थाइया ! सव्वे ! ॥१२॥ जो कइलासुद्धरणे, आसि जसो मज्झ सयलतेलोक्के । इह भञ्जन्तेण पुरी, सो फुसिओ पवणपुत्तेणं ॥१३॥ वाणरमलिउज्जाणं, न सुहं दलृ पि दुम्मणं लकं । परपुरिसकरकयग्गह-विमणं व पियं पिर्ययमेणं ॥१४॥ जम-वरुण-इन्दमाई, जिया अणेया मए महासुहडा । तं वाणराहमेणं, इमेण क संपयं छलिओ? ॥१५॥
एकेन तेन श्रेणिक ! आयुधरहितेन तद्वलं सर्वम् । हत-विहत-विपीडितं जीवितलोलमथ पलायनम् ॥८४॥ भवनानि तोरणानि चाटलयविविधचित्रतुड्गानि । पिनष्टि पवनपुत्रो ऽनेकप्रासादशिखराणि ॥८५।। चरणैः करतलैश्च गदाप्रहाराहतानि सर्वाणि । विपतन्तिरत्नकूटनि तानि कणकणक्वणन्तानि ॥८६॥ जड्यावातसमुत्थितरजसा बहुवर्णप्रसरमाणेन । इन्द्रायुधखण्डानीव कृतानि विपुले गगनमार्गे ॥८७॥ अपि घात-रुदन-विलपित-युवतिजन-बालकाहलप्रलापाः । श्रुण्वन्ति भयोद्विग्ना लोका किंकिमिति जल्पन्तः ? ॥८८॥ स्तम्भान्हत्वा गजास्तुरगा गलरज्जवोऽपि त्रोटयन्ति । हिण्डन्ते नगरमध्ये भेषयन्तो जनपदं बहुशः ।।८९।। लकापूर्या एवं भजन् भवनशतसहस्राणि । हनुमान्दृढव्यवसायः संप्राप्तो रावणं यावत् ॥९०॥ दृष्ट्वा राक्षसपति निजपुरि भग्नभवनोद्यानाम् । जल्पति रोषवशगतो मम वचनं यूयं निशामयत ॥११॥ मय-मालवांस्त्रिशराः शुक-सारण-वज्रदंष्ट्राशनिवेगाः । कुम्भ:निशुम्भ:बिभीषण-हस्त-प्रहस्तादयाः सर्वे ॥१२॥ यः कैलाशोद्धरण आसीद्यशो मम सकलत्रैलोक्ये । इह भज्जता पुरिं स मृष्टः पवनपुत्रेण ॥९३।। वानरमलिनोद्यानां न सुखं दृष्टुमपि दुर्मनां लकाम् । परपुरुषकरग्रहविमनामिव प्रियां प्रियतमेन ॥९४॥ यम-वरुणेन्द्रादयो जिता अनेका मया महासुभटाः । तं वानराधमेनानेन कथं सांप्रतं छलितः ॥१५॥
१. पुरि-प्रत्य० । २. पिययमस्स-प्रत्य० ।
Jain Education Intemational
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org