________________
५२२
पउमचरियं परिणेइ लच्छिनिलओ, परमविभूईए ताओ कन्नाओ । सव्वङ्गसुन्दरीओ, सुरवहुसमसरिसरुवाओ ॥५२॥ परिणेइ पउमणाहो, कन्नाओ जाओ पुव्वदिन्नाओ। नवजोव्वणुज्जलाओ, रइगुणसारं वहन्तीओ ॥५३॥ एवं परमविभूई, हलहर-नारायणा समणुपत्ता । लङ्कापुरीए रज्जं, कुणन्ति विज्जाहरसमग्गा ॥५४॥ छव्वरिसाणि कमेण य, गयाणि तत्थेव पवरनयरीए । सोमित्ति-हलहराणं, विज्जाहररिद्धिजुत्ताणं ॥५५॥ एयं तु कहन्तरए, पुणरवि निसुणेहि अन्नसंबन्धं । इन्दइमुणिमाईणं, सेणिय ! लद्धीगुणहराणं ॥५६॥ झाणाणलेण सव्वं, दहिऊणं कम्मकयवरं धीरो । इन्दइमुणी महप्पा, केवलनाणी तओ जाओ ॥५७॥ अह मेहवाहणो वि य, धीरो अन्नोन्नकरणजोगेसु । जिणिऊण कम्ममल्लं, गेण्हइ सो केवलिपडायं ॥५८॥ दंसण-नाण-चरित्ते, सुद्धो तव-चरण-करणविणिओगे । केवलनाणाइसयं, संपत्तो भाणुकण्णो वि ॥५९॥ ठाणेसु जेसु एए, सिवमयलमणुत्तरं सुहं पत्ता । दीसन्ति ताणि सेणिय !, ते पुण साहू न दीसन्ति ।६०॥ विज्झत्थलीसु जेण उ, इन्दइ तह मेहवाहणो सिद्धो । तित्थं मेहरवं तं, विक्खायं तिहयुणे जायं ॥६१॥ समणो वि जम्बुमाली, कालं काऊण तो निमित्तम्मि । अहमिन्दत्तं पत्तो, सुचरियकम्माणुभावेणं ॥६२॥ तत्तो चुओ य सन्तो, होहइ एरावए महासमणो, केवलसमाहिजुत्तो, सिद्धि पाविहिइ धुयकम्मो ॥६३॥ अह नम्मयाए तीरम्मि निव्वुओ कुम्भयण्णमुणिवसभो । पीढरखंडं तिभण्णइ, तं तित्थं देसविक्खायं ॥६४॥ मारीचि तवच्चरणं काऊणं कप्पवासिओ जाओ । जो जारिसम्मि ववसइ, फलं पि सो तारिसं लभइ ॥६५॥
परिणयति लक्ष्मीनिलयः परमविभूत्या ताः कन्याः । सर्वाङ्गसुन्दर्यः सुरवधुसमसदृशरुपाः ॥५२॥ परिणयति पद्मनाभः कन्या याः पूर्वदत्ताः । नवयौवनोज्वला रतिगुणसारं वहन्त्यः ॥५३॥ एवं परमविभूतिं हलधर-नारायणौ समनुप्राप्तौ । लड्कापूर्या राज्यं कुर्वतो विद्याधरसमग्रौ ॥५४॥ षड्वर्षाणि क्रमेण च गतानि तत्रैव प्रवरनगर्याम् । सौमित्रि-हलधरयो विद्याधरद्धियुक्तयोः ॥५५॥ एतत्तु कथान्तरे पुनरपि निश्रुणुतान्यसम्बन्धम् । इन्द्रजिन्मुन्यादीनां श्रेणिक ! लब्धिगुणधराणाम् ॥५६॥ ध्यानानलेन सर्वं दग्ध्वा कर्मकचवरं धीरः । इन्द्रजिन्मुनि महात्मा केवलज्ञानी ततो जातः ॥५७॥ अथ मेघवाहनोऽपि च धीरोऽन्योन्यकरणयोगैः । जित्वा कर्ममलं गृह्णाति स केवलिपताकाम् ॥५८॥ दर्शन-ज्ञान-चारित्रेण शुद्धस्तपश्चरण-करणविनियोगेन । केवलज्ञानातिशयं संप्राप्तो भानुकर्णोऽपि ॥५९॥ स्थानेषु येष्वेते शिवमचलमनुत्तरं सुखं प्राप्ताः । दृश्यन्ते तानि श्रेणिक ! ते पुनः साधवो न दृश्यन्ते ॥६०|| विन्ध्यस्थलिषु येन त्विन्द्रजित्तथा मेघवाहनः सिद्धः । तीर्थं मेघरवं तद्विख्यातं त्रिभुवने जातम् ॥६१॥ श्रमणोऽपि जम्बूमाली कालं कृत्वा तदा निमित्ते । अहमिन्द्रत्वं प्राप्तः सुचरितकर्मानुभावेन ॥६२॥ ततश्च्युतश्च सन् भविष्यत्यैरावते महाश्रमणः । केवलसमाधियुक्तः सिद्धि प्राप्स्यति धुतकर्मा ॥६३॥ अथ नर्मदायास्तीरे निवृत्तः कुम्भकर्ण मुनिवृषभः। पीठरखण्डमिति भण्यते तत्तीर्थ देशविख्यातम् ॥६४॥ मारीची तपश्चरणं कृत्वा कल्पवासी जातः । यो यादृशे व्यवस्यति फलमपि स तादृशं लभते ॥६५।।
Jain Education Intemational
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org