________________
७६. सीयासमागमपव्वं
एत्तो दसरहतणया, हलहर-नारायणा महिड्डीया । लङ्कापुरि पविट्ठा, हय-गय-रह-जोहपरिकिण्णा ॥१॥ पडुपडह-भेरि-झल्लरि-काहल-तिलिमा-मुइङ्गसद्देणं । जय जयसद्देण तहिं, न सुणिज्जइ कण्णवडियं पि ॥२॥ तत्थेव रायमग्गे, पउमं सहलक्खणं पलोयन्तो । न य तिप्पइ नयरजणो, संपेल्लोप्पेल्ल कुणमाणो ॥३॥ विज्जाहरीहिं सहसा, भवणगवक्खा निरन्तरं छन्ना । वयणकमलेसु अहियं, रेहन्ति पलोयमाणीणं ॥४॥ अन्नोन्ना भणइ सही, एसो वरपुण्डरीयदलनयणो । सीयाए हियइट्ठो, रामो इन्दो व्व रूवेणं ॥५॥ इन्दीवरसरिसाभो, इन्दीवरलोयणो महाबाहू । चक्करयणस्स सामी, पेच्छ सही लक्खणो एसो ॥६॥ एसो किक्किन्धिवई, विराहिओ जणयनन्दणो नीलो । अङ्गो अङ्गकुमारो, हणुवन्तो जम्बुवन्तो य ॥७॥ एवं ते पउमाई, सुहडा निसुणन्तया जणुल्लावे । सीयाभिमुहा चलिया, आपूरेन्ता नरिन्दपहं ॥८॥ अह सो आसन्नत्थं, पुच्छइ वरचमरधारिणि पउमो । भद्दे ! कहेहि सिग्धं, कत्थऽच्छइ सा महं भज्जा ? ॥९॥ सा भणइ सामि ! एसो पुष्फइरी नाम पव्वओ रम्मो । तत्थऽच्छइ तुह धरिणी, पउमुज्जाणस्स मज्झम्मि ॥१०॥ अह सो कमेण पत्तो, रामो सीयाए सन्निवेसम्मि । ओइण्णो य गयाओ, पेच्छइ कन्ता मलिणदेहा ॥११॥ पयईए तणुयङ्गी, अहियं चिय विरहदूमियसरीरा । सीया दट्टण पियं, अहोमुहा लज्जिया रुयइ ॥१२॥
७६. सीता समागमपर्वम् ।
इतो दशरथतनयौ हलधरनारायणौ महद्धिकौ । लकापुरं प्रविष्टौ हयगजरथयोधपरिकीर्णौ ॥१॥ पटुपटहभेरिझल्लरिकाहलतिलिमामृदङ्गशब्देन । जयजयशब्देन तत्र न श्रूयते कर्णपतितमपि ॥२॥ तत्रैव राजमार्गे पद्म सहलक्ष्मणं प्रलोकयन् । न च तृप्यति नगरजन: संपीडोत्पीडक्रीयमाणः ॥३॥ विद्याधरिभिः सहसा भवनगवाक्षा निरंतरं छन्नाः । वदनकमलैरधिकं राजन्ते प्रलोकमाणीनाम् ॥४॥ अन्योन्या भणति सखि ! एष वरपुण्डरिकदलनयनः । सीताया हृदयेष्ये राम इन्द्र इव रुपेण ॥५॥ इन्दीवरसदृशाभ इन्दीवरलोचनो महाबाहुः । चक्ररत्नस्य स्वामी पश्य सखि ! लक्ष्मण एषः ॥६॥ एष किष्किन्धिपति विराधितो जनकनन्दनो नीलः । अङ्गोऽङ्गकुमारो हनुमान्जाम्बुवांश्च ॥७॥ एवं ते पद्मादयः सुभट निश्रुण्वन्तो जनोल्लापान् । सीताभिमुखाश्चलिता आपूरयन्नरेन्द्रपथम् ॥८॥ अथ स आसन्नस्थां पृच्छति वरचामरधारिणी पद्मः । भद्रे ! कथय शीघ्रं कुत्रास्ते सा मम भार्या ? ॥९॥ सा भणति स्वामिन्नेष पुष्पगिरि र्नाम पर्वतो रम्यः । तत्राऽऽसते तव गृहिणी पद्मोद्यानस्य मध्ये ॥१०॥ अथ स क्रमेण प्राप्तो रामः सीतायाः समीपे । अवतीर्णश्च गजात्पश्यति कान्तां मलिनदेहाम् ॥११॥ प्रकृत्या तन्वागीग्यधिकमेव विरहदवितशरीरा । सीता दृष्ट्वा प्रियमघोमुखा लज्जिता रोदिति ॥१२॥ १. कन्तं मालणदेहं-प्रत्य० ।
Jain Education Interational
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org