________________
५००
सोऊण ताण सद्दं, ताहे संभरइ दहमुहो अत्थं । सिद्धत्थनामधेयं, घत्तइ लच्छीहरस्सुवरिं ॥१२॥ रामकणिट्टेण तओ, तं विग्घविणायगत्थजोएणं । नीयं विहलपयावं, संगाममुहे अभीएणं ॥ १३ ॥ जं जं मुञ्चइ अत्थं, तं तं छेत्तूण लक्खणो धीरो । छाएइ सरवरेहिं, 'रेवि व्व सयलं दिसायक्कं ॥१४॥ एत्थन्तरम्मि सेणिय !, बहुरूवा आगया महाविज्जा । लङ्काहिवस्स जाया, सन्निहिया तत्थ संगामे ॥ १५ ॥ अह लक्खणेण छिन्नं, सीसं लङ्काहिवस्स संभूयं । छिन्नं पुणो पुणो च्चिय, उप्पज्जइ कुण्डलाभरणं ॥१६॥ छिन्नम्मि उत्तिमङ्गे, एक्के दो होन्ति उत्तमिङ्गाई । उक्कत्तिएसु तेसु य, दुगुणा दुगुणा हवइ वुड्ढी ॥१७॥ छिन्नं च भुयाजुयलं, दोण्णि वि जुयलाई होन्ति बाहाणं । छिन्नेसु तेसु वि पुणो, जायइ दुगुणा भुयावुड्ढी ॥१८॥ वरमउडमण्डिएहिं, सिरेहि छिन्नेहि नहयलं छन्नं । केऊरभूसियासु य, भुयासु एवं च सविसेसं ॥१९॥ असि-कणय-चक्क-तोमर - कुन्ताइ अणेयसत्थसंघाए । मुञ्चइ रक्खसणाहो, बहुविहबाहासहस्सेहिं ॥२०॥ तं लक्खणो वि एन्तं, आउहनिवहं सरेहि छेत्तूणं । छाएऊण पवत्तो, पडिसत्तुं बाणनिवणं ॥२१॥ एक्कं च दोणि तिणि य, चत्तारिय पञ्च दस सहस्साइं । लक्खं सिराण छिन्दइ, अरिस्स नारायणो सिग्घं ॥२२॥ निवडन्तएसु सहसा, वाहासहिएसु उत्तिमङ्गेसु । छन्नं चिय गयणयलं, रणभूमी चेव सविसेसं ॥२३॥ जं जं सिरं सबाहुं, उप्पज्जइ रावणस्स देहम्मि । तं तं सरेहि सव्वं, छिन्दइ लच्छीहरो सिग्घं ॥ २४॥ रावणदेहुक्कत्तिय-पयलन्तुद्दामरुहिरविच्छडुं । जायं चिय गयणयलं, सहसा संझारुणच्छायं ॥२५॥
श्रुत्वा तासां शब्दं तदा स्मरति दशमुखोऽस्त्रम् । सिद्धार्थनामधेयं क्षिपति लक्ष्मीधरस्योपरि ॥१२॥ रामकनिष्ठेन ततस्तं विघ्नविनायकास्त्रयोगेन । नीतं विफलप्रतापं संग्राममुखे अभीतेन ॥ १३ ॥ यद्यन्मुञ्चत्यस्त्रं तत्तच्छित्वा लक्ष्मणो धीरः । छादयति शरवरै रवि रिव सकलं दिक्कचक्रम् ॥१४॥ अत्रान्तरे श्रेणिक ! बहुरुपाऽऽगता महाविद्या । लङ्काधिपस्य जाता संनिहिता तत्र संग्रामे ॥१५॥ अथ लक्ष्मणेन छिन्नं शीर्षं लड्काधिपस्य संभूतम् । छिन्नं पुनः पुनरेवोत्पद्यते कुण्डलाभरणम् ॥१६॥ छिन्न उत्तमाङ्गे एके द्वे भवत उत्तमाङ्गानि । उत्कर्तितेषु तेषु च द्विगुणा द्विगुणा भवति वृद्धिः ||१७|| छिन्नं च भुजायुगलं द्वे अपि युगले भवतो बाहायोः । छिन्नेषु तेष्वपि पुन जयति द्विगुणा भुजावृद्धिः ॥ १८ ॥ वरमुकुटमण्डितैः शिरोभिश्छिन्नै नभस्तलं छन्नम् | केयूरभूषिताभिश्च भुजाभिरेवं च सविशेषम् ॥१९॥ असि-कनक-चक्र-तोमर- कुन्ताद्यनेकशस्त्रसंघातान् । मुञ्चति राक्षसनाथो बहुविधबाहासहस्रैः ||२०|| तं लक्ष्मणोऽप्यायान्तमायुधनिवहं शरैश्च्छित्त्वा । छादयितुं प्रवृत्तः प्रतिशत्रुं बाणनिवहेन ॥ २१ ॥ एकं च द्वे त्रिणि च चत्वारि च पञ्च दश सहस्राणि । लक्षं शिरषां छिन्दन्ति अरे र्नारायणः शीघ्रम् ॥२२॥ निपतत्सु सहसा बाहासहितेषूत्तमाङ्गेषु । छ्न्नमेव गगनतलं रणभूमिरेव सविशेषम् ॥२३॥ यद्यच्छिरः सबाहुमुत्पद्यते रावणस्य देहे । तत्तच्छरैः सर्वं छिन्दति लक्ष्मीधरः शीघ्रम् ॥२४॥ रावणदेहोत्कर्त्तितः प्रगलदुद्दामरुधिरसमूहम् । जातमेवगगनतलं सहसा सन्ध्यारुणच्छायम् ॥२५॥
१. रिवुसिनं नं दिसा० - प्रत्य० । २. पुणरवि अन्नं सीसं विज्जाए तक्खणं चेव - प्रत्य० ।
Jain Education International
पउमचरियं
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org