________________
२३०
पउमचरियं अणुयत्तन्ति य जीवा, दुक्खाणि सुहाणि जीवलोगम्मि । तेसिं परिवत्तन्ति य, वसणाणि महोच्छवा चेव ॥३६॥ झायन्ति मुणी झाणं, मुक्खा निन्दन्ति रागिणो मत्ता । अभिनन्दन्ति बुहा जे, मुज्झन्ति सुरामिसासत्ता ॥३७॥ गायन्ति विसयमूढा, रोवन्ति य रोगपीडिया जे य । सुहिणो चेव हसन्ति य, किलिसन्तं पेच्छिऊण जणं ॥३८॥ विवदन्ति कलहसीला, वग्गन्ती तह य केवि धावन्ति । लोभवसेण वि केई, संगामं जन्ति तण्हत्ता ॥३९॥ एवं विविहपगारं, अवसप्पइ दियह-कालमाईहिं । चित्तपडो व्व विचिततो, खीयइ अवसप्पिणी कालो ॥४०॥ अह एत्तो वीसइमे, जिणन्तरे वट्टमाणसमयम्मि । विजओ नाम नरिन्दो, साएयपुराहिवो जाओ ॥४१॥ तस्स महादेवीए, हिमलूचाए सुया समुप्पन्ना । पढमो य वज्जबाहू, बीओ य पुरंदरो नामं ॥४२॥ तइया पुण नागपुरे, राया बहुवाहणो परिव्वसइ । चूडामणि से भज्जा, दुहिया य मणोहरा होइ ॥४३॥ अह वाहणेण दिन्ना, सा कन्ना विजयपढमपुत्तस्स । गन्तूण वज्जबाहू, परिणेइ पराए पीईए ॥४४॥ वत्तम्मि य वारिज्जे, तं कन्नं उदयसुन्दरो भाया ।आढत्तो वि य नेउं, ससुरघरं तेण समसहिओ ॥४५॥ मुनिवरदर्शनम् - एत्तो वसन्तकाले, वसन्तगिरिमत्थए मुणिवरिन्दो । वोलन्तएण दिट्ठो, झाणत्थो वज्जबाहूणं ॥४६॥ जह जह तस्स समीवं, गिरिस्स अल्लियइ वज्जवरबाहू । तह तह वड्डइ पीई, कुसुमियवरपायवोहेणं ॥४७॥ अनुभवन्ति च जीवा दुःखानि सुखानि जीवलोके । तस्मिन्परिवर्तन्ते च वस्त्राणि महोत्सव इव ॥३६॥ ध्यायन्ति मुनयो ध्यानं, मुर्खा निन्दन्ति रागिणो मत्ताः । अभिनन्दन्ति बुधा ये मुह्यन्ति सुरामिषासक्ताः ॥३७॥ गायन्ति विषयमूढा रुदन्ति च रोगपीडिता ये च । सुखिनश्चैव हसन्ति च क्लिश्रनन्तं दृष्ट्वा जनम् ॥३८॥ विवदन्ति कलहशीला, वल्गन्ते तथा च केऽपि धावन्ति । लोभवशेनाऽपि केऽपि संग्रामं यान्ति तृष्णार्ताः ॥३९॥ एवं विविधप्रकारमवसर्पति दिवसकालादिभिः । चित्रपट इव विचित्रः क्षीयते अवसर्पिणी कालः ॥४०॥ अथेतो विंशतितमे जिनान्तरे वर्तमानसमये । विजयो नाम नरेन्द्रः साकेतपुराधिपो जातः ॥४१॥ तस्य महादेव्यां हिमचूलायां सुतौ समुत्पन्नौ । प्रथमश्च वज्रबाहु द्वितीयश्च पुरंदरो नाम ॥४२॥ तदा पुन र्नागपुरे राजा बहुवाहनः परिवसति । चूडामणी तस्य भार्या दुहिता च मनोहरा भवति ॥४३॥ अथ वाहनेन दत्ता सा कन्या विजयप्रथमपुत्राय । गत्वा वज्रबाहुः परिणयति परया प्रीत्या ॥४४॥ वर्तमाने च वीवाहे ता कन्यामुदयसुन्दरो भ्राता। आरब्धोऽपि च नेतुं श्वसुरगृहे तेन समसहितः ॥४५॥ मुनिवर दर्शनम् - इतो वसन्तकाले वसन्तगिरिमस्तकं मुनिवरेन्द्रः । व्युत्क्रामता दृष्टो ध्यानस्थो वज्रबाहुणा ॥४६॥ यथा यथा तस्य समीपं गिरेरुपसर्पति वज्रबाहुः । तथा तथा वर्धते प्रीतिः कुसुमितवरपादपौघेन ॥४७॥
१. तदा।
Jain Education Intemational
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org