________________
पउमचरियं एवं कमेण सूरो, अत्थाओ सयलकिरणपरिवारो । उत्थरिऊण पवत्तो, बहलतमो कज्जलसवण्णो ॥७६॥ ताव च्चिय संपत्तो, सीहो दढदाढकेसरारुणिओ । पज्जलियनयणजुयलो, ललन्तजीहो कयन्तो व्व ॥७७॥ तं पेच्छिऊण सीहं, दोण्णि वि भयविहलपुण्णवयणो। अच्चन्तमसरणाओ, दस वि दिसाओ पलोयन्ति ॥७८॥ दटुं वसन्तमाला, तिहत्थमेत्तट्ठियं गयवरारिं । पासेसु अञ्जणाए, कुरलि व्व नहङ्गणे भमइ ॥७९॥ हाहा ! हया सि मुद्धे !, पुव्वं दोहग्गविरहदुक्खेणं । बन्धवजणेण चत्ता, पुणरवि सीहेण पडिरुद्धा ॥८०॥ एसा महिन्दतणया, पवणंजयगेहिणी गुहामज्झे । सीहेण खज्जमाणी, रक्खसु वणदेवए ! तुरियं ॥८१॥ दट्टण गुहावासी, मणिचूलो नाम तत्थ गन्धव्वो । काऊण सरहरूवं, धाडेइ गुहाउ पञ्चमुहं ॥८२॥ सीहभयम्मि ववगए, संपडिए जीवियव्वए बाला । सयणिज्जम्मि निसण्णा, वसन्तमालाए ड्यम्मि ॥८३ठ। ताव च्चिय गन्धव्वो, भणिओ देवीए चित्तमालाए । सामिय ! गायसु गीयं, एयाणं सज्झसावहरं ॥४४॥ तो गाइउं पवत्तो, गन्धव्वो मणहरं सह पियाए । वरवीणागहियकरो, जिणवरथुइमङ्गलसणाहं ॥८५॥ सोऊण गीयसई, महिन्दतणया वसन्तमाला य । ववगयभयाउ दोण्णि वि, अच्छन्ति तहिं गुहावासे ॥८६॥ जाए पभायसमए, नाणाविहजलय-थलयकुसुमेहिं । मुणिसुव्वयस्स चलणे, अच्चेन्ति विसुद्धभावाओ ॥८७॥ अच्छन्ति तत्थ दोण्णि वि, जिणपूया-वन्दणुज्जयमईओ । गन्धव्वो च्चिय ताओ रक्खइ निययं पयत्तेणं ॥४८॥
एवं क्रमेण सूर्यो ऽस्तः सकलकिरणपरिवारः । अवस्तृत्य प्रवृत्तो बहलतमः कज्जलवर्णः ॥७६|| तावदेव संप्राप्तः सिंहो दृढदंष्ट्राकेसरारुणितः । प्रज्वलितनयनयुगलो ललज्जीह्यः कृतान्त इव ॥७७॥ तं दृष्ट्वा सिंह द्वयपि भयविह्वलपूर्णवदने । अत्यन्तमशरणे दशापि दिशः प्रलोकेते ॥७८॥ दृष्ट्वा वसन्तमाला त्रिर्हस्तमात्रस्थितं गजवरारिम् । पार्श्वे अञ्जनायाः पक्षीणीव नभोंऽगणे भ्रमति ॥७९॥ हा हा ! हताऽसि मुग्धे ! पूर्वदौर्भाग्यविरहदुःखेन । बान्धवजनेन त्यक्ता पुनरपि सिंहेन प्रतिरुद्धा ॥८०॥ एषा महेन्द्रतनया पवनञ्जयगृहिणी गुहामध्ये । सिंहेन भक्ष्यमाणा रक्ष वनदेवते ! त्वरितम् ।।८१॥ दृष्ट्वा गुहावासी मणिचूडो नाम तत्र गान्धर्वः । कृत्वा शरभरुपं निस्सारयति गुहायाः पञ्चमुखम् ॥८२॥ सिंहभये व्यगते संप्राप्ते जीवितव्ये बाला । शयनीये निषण्णा वसन्तमालया रचिते ॥८३॥ तावदेव गान्धर्वो भणितो देव्या चित्रमाल्या । स्वामिन् । गाय गीतमेतयोः साध्वसापहरम् ॥८४॥ तदा गातुं प्रवृत्तो गान्धर्वो मनोहरं सह प्रियया । वरवीणागृहीतकरो जिनवरस्तुतिमङ्गलसनाथम् ॥५॥ श्रुत्वा गीतशब्दं महेन्द्रतनया वसन्तमाला च । व्यगतभये द्वयप्यासाते गुहावासे ॥८६॥ जाते प्रभातसमये नानाविधजलजस्थलजकुसुमैः । मुनिसुव्रतस्य चरणावर्चयतो विशुद्धभावात् ॥८७॥ आसाते तत्र द्वयपि जिनपूजावन्दनोद्यतमती । गान्धर्व एव ते रक्षति नित्यं प्रयत्नेन ॥८८॥
१. कंपंतसरीराओ-प्रत्य।
Jain Education Interational
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org