Page Text
________________
सीयाविप्पओगदाहपव्वं - ४५ / १३-३८
३७५
एव भणिओ पत्तो, चन्दोयरनन्दणो निययभिच्चे । सीया लहुं गवेसह, तुम्हे वि जल-त्थला-ऽऽगासे ॥२६॥ एव भणिया पट्टा, सुडा सन्नद्धबद्धतोणीरा । सीयागवेसणट्टे, दस वि दिसाओ पवणवेगा ॥२७॥
अह अक्कजडिस्स सुओ, रयणजडी नाम खेयरो गयणे । सायरवरस्स उवरिं, सुणइ पलावं महिलियाए ॥ २८ ॥ हा रामदेव ! लक्खण !, धरेहि बन्दी इमेण हीरन्ती । सुपरिप्फुडं च सद्दं, सोउं रुट्ठो रयणकेसी ॥२९॥ पेच्छइ पुप्फविमाणे, हीरन्ती रावणेण वइदेही । भणइ य रामस्स पियं, दुट्ठ ! कहिं नेसि मह पुरओ ? ॥३०॥ सो एव भणियमेत्तो, दसाणणो तस्स निययविज्जाओ । अवलोयणीए नाउं छिन्दइ मन्तप्पभावेणं ॥ ३१ ॥ अह सो विरिक्कविज्जो, कम्बुद्दीवम्मि तक्खणं पडिओ । आरुहइ कम्बुसेलं, समुद्दवाएण आसत्थो ॥३२॥ जे विय ते तत्थ गया, , गवेसिऊणं च आगया सिग्धं । रामस्स कहेन्ति फुडं, न सामि ! तुह रोहिणी दिट्ठा ॥ ३३ ॥ विज्जाहराण वयणं, सोऊणं राघवो विसण्णमणो । भणइ य सायरवडियं, रयणं को लहइ जियलोए ? ॥ ३४ ॥ नूणं परभवजणियं, अणुहवियव्वं मए निययकम्मं । नियमेण तं न तीरइ, देवेहि वि अन्नहा काउं ॥ ३५ ॥ एवं परिदेवन्तं, रहुनाहं भणइ खेयरनरिन्दो । थोवदिवसेसु कन्तं, दावेमि तुहं मुयसु सोगं ॥३६॥ अन्नं पि सुसु सामिय !, निहए खरदूसणे बलब्भहिए। जाहिन्ति महाखोहं, इन्दइपमुहा भडा तुज्झं ॥३७॥ तम्हा वच्चामु लहुं, पायालंकारपुरवरं एत्तो । भामण्डलस्स वत्ता, तत्थ लभामो सुहासीणा ॥ ३८ ॥
1
एवं भणितः प्रोक्तश्चन्द्रोदरनन्दनो निजभृत्यान् । सीतां लघु गवेषयत यूयं हि जल - स्थलाऽऽकाशे ॥२६॥ एवं भणिताः प्रवृत्ताः सुभटाः सन्नद्धबद्धतूणीराः । सीतागवेषणार्थे दशापि दिशः पवनवेगाः ॥२७॥ अथार्कजटेः सुतो रत्नजटी नाम खेचरो गगने । सागरवरस्योपरि श्रुणोति प्रलापं महिलायाः ॥२८॥ हा रामदेव ! लक्ष्मण ! धर बन्दीमनेन ह्रियमाणाम् । सुपरिष्फुटं च शब्दं श्रुत्वा रुष्टो रत्नकेशी ॥२९॥ पश्यति पुष्पविमाने ह्रियमाणीं रावणेन वेदैहीम् । भणति च रामस्य प्रियां दुष्टा कुत्र नयसि मम पुरतः ? ॥३०॥ स एवं भणितमात्रो दशाननस्तस्य निजकविद्यया । अवलोकिन्या ज्ञात्वा छिनत्ति मन्त्रप्रभावेण ॥३१॥ अथ स विरिक्तविद्यः कम्बुद्वीपे तत्क्षणं पतितः । आरोहति कम्बुशैलं समुद्रवातेनाश्वस्तः ||३२|| येऽपि च ते तत्र गता गवेषयित्वा चागताः शीघ्रम् । रामस्य कथयन्ति स्फुटं न स्वामिंस्तव गृहिणी दृष्टा ॥ ३३ ॥ विद्याधराणां वचनं श्रुत्वा राघवो विषण्णमनाः । भणति च सागरपतितं रत्नं को लभते जीवलोके ? ॥३४॥ नूनं परभवजानितमनुभवितव्यं मया निजकर्म । नियमेन तन्न तीर्यते देवैरप्यन्यथा कर्तुम् ||३५|| एवं परिदेवन्तं रघुनाथं भणति खेचरनरेन्द्रः । स्तोकदिवसैः कान्तां दर्शयामि तव मुञ्च शोकम् ॥३६॥ अन्यदपि श्रुणु स्वामिन् ! निहते खरदूषणे बलाभ्यधिके । यास्यन्ति महाक्षोभमिन्द्रजित्प्रमुखा भटास्तव ||३७|| तस्माद्गच्छामो लघु पाताललङ्कापुरवरमितः । भामण्डलस्य वार्तां तत्र लभामहे सुखासीनाः ||३८||
१. सीयं प्रत्य० ।
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 004025 |
| Book Title | Paumchariyam Part 02 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Parshvaratnavijay |
| Publisher | Omkarsuri Aradhana Bhavan |
| Publication Year | 2012 |
| Total Pages | 214 |
| Language | Hindi, Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 5 MB |