Page Text
________________
२८४
पउमचरियं विमुची वि य पढमयरं, हिण्डइ देसं तु दक्खिणाकडी । सुणिऊण गेहभङ्गं, पुत्तस्स तओ पडियित्तो ॥३॥ चीरम्बरपरिहणि, अणुकोसं पेच्छिऊण अइदुहियं । संथावेइ य विमुची, तीए समं मेइणी भमइ ॥१४॥ पेच्छइ य सच्चरिपुरे, अवहिसमग्गं मुणिं विगयमोहं । सुण्हा-सुयसोगेण य, निव्वेयं चेव पडिवन्नो ॥६५॥ दट्टण साहुरिद्धि, संसारठिइं च तत्थ निसुणेउं । संवेगजणियकरणो, विमुची दिक्खं समणुपत्तो ॥६६॥ सा वि तहिं अणुकोसा, पासे अज्जाए कमलकन्ताए । संजमतवनियमधरी, जाया समणी समियपावा ॥६७॥ अह ताणि दो वि मरिउं, तव-नियमगुणेण देवलोगम्मि । निच्चालोयमणहरं गया य लोगान्तियं ठाणं ॥६८॥ अइभूइ कयनियाणो वि य, निस्सीलो निद्दओ करिय कालं । हिण्डेइ चाउरङ्गे, दुग्गइभवसंकडे भीमे ॥६९॥ सरसा वि य पव्वज्जं, काऊण तवं समाहिणा, मरिउं । उववन्ना कयपुण्णा, देवी चित्तुस्सवा नामं ॥७०॥ कम्मस्स उवसमेणं, होऊण कमेण तो कयाणो वि । जाओ य पिङ्गलो सो, पुत्तो च्चिय धूमकेउस्स ॥७१॥ अइभूई वि भमन्तो, संसारे हसपोयओ जाओ । सेणेसु खज्जमाणो, पडिओ जिणचेइयासन्ने ॥७२॥ सोऊण नमोक्कार, कीरन्तं साहवेण कालगओ। दसवरिससहस्साऊ, नगोतरे किन्नरो जाओ ॥७३॥ चुइओ वियब्भनयरे, अह कुण्डलमण्डिओ समुप्पन्नो । अवहरइ पिङ्गलस्स उ, कन्ता मयणाउरो तत्तो ॥७४॥ जो आसि पुरा विमुची, सो एसो चन्दविक्कमो राया।जा वि य सा अणुकोसा, सा अंसुमई इहं जाया ॥५॥
विमुचिरपि च प्रथमतरं भ्रमति देशं तु दक्षिणाकाक्षी । श्रुत्वा गृहभङ्गं पुत्रस्य ततः प्रतिनिवृत्तः ॥६३।। चीराम्बरपरिधानामनुकोशां दृष्टवाऽतिदुःखिताम् । संस्थापयति च विमुचिस्तस्याः समं मेदिनीं भ्रमति ॥६४|| पश्यति च सत्यारिपुरेऽवधिसमग्रं मुनि विगतमोहम् । स्नुषा-सुत शोकेन च निर्वेदमेव प्रतिपन्नः ॥६५॥ दृष्ट्वा साध्वद्धि संसारस्थितिं च तत्र निश्रुत्य । संवेगजनितकरणो विमुचि दिक्षां समनुप्राप्तः ॥६६॥ साऽपि तत्रानुकोशा पार्श्व आर्ययाः कमलकान्तायाः । संयमतपोनियमधरी जाता श्रमणी समितपापा ॥६७॥ अथ तौ द्वावपि मृत्वा तपोनियमगुणेन देवलोके । नित्यालोकमनोहरं गतौ च लोकान्तिकं स्थानम् ॥६८॥ अतिभूतिः कृतनिदाणोऽपि च निःशीलो निर्दयः कृत्वा कालम् । हिण्डते चातुरङ्गे दुर्गतिभवसंकटे भीमे ॥६९॥ सरसाऽपि च प्रव्रज्यां कृत्वा तपः समाधिना मृत्वा । उत्पन्ना कृतपुण्या देवी चित्रोत्सवा नामा ॥७०।। कर्मण उपशमेन भूत्वा क्रमेण तदा कयाणोऽपि । जातश्च पिङ्गलः सः पुत्र श्चैव धूमकेतोः ॥७१॥ अतिभूतिरपि भ्रमन्संसारे हंसपोतको जातः । श्येनैः खाद्यमानः पतितो जिनचैत्यासन्नम् ॥७२॥ श्रुत्वा नमस्कारं कुर्वन्तं साधुना कालगतः । दशवर्षसहस्रायु नगोत्तरे किन्नरो जातः ॥७३॥ च्युतो विदर्भनगरे ऽथ कुण्डलमण्डितः समुत्पन्नः । अपहरति पिङ्गलस्य तु कान्ता मदनातुरस्ततः ॥७४।। य आसीत्पुरा विमुचिः स एष चन्द्रविक्रमो राजा । याऽपि च साऽनुकोशा सांऽशुमतीह जाता ॥७५।।
१. कन्तं-प्रत्य० । २. पुप्फवई मु० ।
Jain Education Intematonal
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 004025 |
| Book Title | Paumchariyam Part 02 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Parshvaratnavijay |
| Publisher | Omkarsuri Aradhana Bhavan |
| Publication Year | 2012 |
| Total Pages | 214 |
| Language | Hindi, Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 5 MB |