________________
सुत्तविहाणं-१/८-३१
तं चेव उत्तमिङ्गं, जं घुम्मइ वण्णणाइसामन्ने । अन्नं पुण गुणरहियं, नालियरकरङ्कयं चेव ॥२०॥
1
जिदरिसज्जया वि हु, जे नयणा ते हवन्ति सुपसत्था । मिच्छत्तमइलिया पुण, चित्तयरेणं व निम्मविया ॥२१॥ जिणवरकहाणुरत्ता, दन्ता ते होन्ति कन्तिसंजुत्ता । सो सिलेसकज्जे, जाया वि हु वयणबन्धम्मि ॥२२॥ किं नासियाएँ कीरड़, बहुविहससुगन्धगन्धलुद्धाए ? । सुसुयत्थगन्धगन्धं, जा न वि जाणेइ लोगम्मि ॥२३॥ जे चि सल्लावं, भणन्ति ते उत्तमा इहं ओट्टा । अन्ने सुत्तजलूगा-पट्टीसंवुक्कसमसरिसा ॥२४॥
जा जाणइ समयरसं, सा जीहा सुन्दरा हवइ लोए । दुव्वयणतिक्खधारा, सेसा छुरिय व्व नवघडिया ॥२५॥ तं पि य हवइ पहाणं, मुहकमलं जं गुणेसु तत्तिल्लं । अन्नं बिलं व भण्णइ, भरियं चिय दन्तकीडाणं ॥२६॥ जो पढइ सुणइ पुरिसो, सामण्णे उज्जमेइ सत्तीए । सो उत्तमो हु लोए, अन्नो पुण सिप्पियकओ व्व ॥२७॥ सव्वायरेण एवं, पुरिसेणं उज्झिऊण मूढत्तं । होयव्वं नयमइण, जिणसासणभत्तिजुत्ते ॥२८॥ अह पउमचरियतुङ्गे, वीरमहागयवरेण निम्मविए । मग्गे परंपराए, अज्जवि कविकुञ्जराण गमो ॥२९॥ तह कइवरगयमयगन्धलोलुओ महुयरो व्व मग्गेणं । पयदाणबिन्दुदिट्ठी, अहमवि तेणं चिय पयट्टो ॥३०॥ सुत्ताणुसारसरसं, रइयं गाहाहि पायडफुडत्थं । विमलेण पउमचरियं, संखेवेणं निसामेह ॥३१॥
तच्चेवोत्तमाङ्गं यद्धुनाति वर्णनादिश्रामण्ये । अन्यत् पुन र्गुणरहितं, नालिकेरकरङ्कमेव ॥२०॥ जिनदर्शनोद्यते अन्येऽपि हु ये नयने ते भवतः सुप्रशस्थे । मिथ्यात्वमलिते पुनश्चित्रकारेणैव निर्मापिते ॥२१॥ जिनवरकथानुरक्ता दन्तास्ते भवन्ति कान्तिसंयुक्ताः । शेषाः श्लेषकार्ये जाता अपि खलु वदनबन्धे ॥२२॥ किं नासिकया क्रियते बहुविधसुगन्धगन्धलुब्धया ? । सुसूत्रार्थगन्धं या नापि जानाति लोके ॥२३॥ ये चेव समयोल्लापं मुणन्ति ते उत्तमा इहौष्ठाः । अन्ये सुप्तजलूका पृष्ठशङ्खसमसदृशाः ||२४||
या जानाति समयरसं सा जिह्वा सुन्दरा भवति लोके । दुर्वचनतीक्ष्णधारा शेषा छूरिकैव नवघटिता ॥२५॥ तदपि च भवति प्रधानं मुखकमलं यदुणेसु तत्परम् । अन्यब्दिलमिव भण्यते, भृतं चेव दन्तकीटानाम् ॥२६॥ य पठति श्रुणोति पुरुषः श्रामण्ये उद्यमति शक्त्या । स उत्तमो खलु लोके, अन्य पुनः शिल्पीकृत इव ॥२७॥ सर्व्वादरेणेवं पुरुषेणोज्जित्वा मूढत्वम् । भवितव्यं नयमतिना जिनशासनभक्तियुक्तेन ॥२८॥ अथ पद्मचरित्रतुङ्गे वीरमहागजवरेण निर्मापिते । मार्गे परंपरया ऽद्यापि कविकुञ्जराणां गमः ॥२९॥ तथा कविवरगजमदगन्धलोलुपो मधुकर इव मार्गेण । पददानबिन्दुदृष्टिरहमपि तेन चेव प्रवृत्तः ||३०|| सूत्रानुसारसरसं रचितं गाथाभिः प्रकट स्फूटार्थम् । विमलेन पद्मचरित्रं संक्षेपेन निशम्यताम् ॥३१॥
१. सिद्धान्तवचनम् । २. तत्परम् ।
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org