________________
वालिणिव्वाणगमणाहियारो-९/५०-७४
१२५ वित्थिण्णविउलवच्छं, तवसिरिभरियं पलम्बभुयजुयलं । अचलियझाणारूढं, मेरुं पिव निच्चलं धीरं ॥१२॥ संभरिय पुव्ववेरं, भिउडिं काऊण फरुसवयणेहिं । अह भणिऊण पवत्तो, दहवयणो मुणिवरं सहसा ॥६३॥ अइसुन्दरं कयं ते, तवचरणंमुणिवरेण होऊणं । पुव्वावराहजणिए, जेण विमाणं निरुद्धं मे ॥६४॥ कत्तो पव्वज्जा ते ?, कत्तो तवसंजमो सुचिण्णो वि? । जं वहसि राग-दोसं, तेण विहत्थं तुमे सव्वं ॥६५॥ फेडेमि गारवं ते, एयं चिय पव्वयं तुमे समयं । उम्मूलिऊण सयलं, घत्तामि लहुं सलिलनाहे ॥६६॥ काऊण घोररूवं, रुट्ठो संभरिय सव्वविज्जाओ। अह पव्वयस्स हेट्ठा, भूमी भेत्तुं चिय पविट्ठो ॥६७॥ हक्खुविऊण पयत्तो, भुयासु सव्वायरेण उप्पिच्छो । रोसाणलरत्तच्छो, खरमुहररवं पकुव्वन्तो ॥६८॥ आकम्पियमहिवेढं, विहडियदढसन्धिबन्धणामूलं । अह पव्वयं सिरोवरि, भुयासु दूरं समुद्धरइ ॥६९॥ लम्बन्तदीहविसहर-भीउद्दुयविविहसावय-विहङ्गं । तडपडणखुभियनिज्झर-चलन्तघणसिहरसंघायं ॥७०॥ खरपवणरेणुपसरिय-गयणयलोच्छड्यदसदिसायक्कं । जायं तम-ऽन्धयारं, तहियं अट्ठावउद्धरणे ॥७१॥ उव्वेल्ला सलिलनिही, विवरीयं चिय वहन्ति सरियाओ। निग्घायपडन्तरवं, उक्का-ऽसणिगब्भिणं भुवणं ॥७२॥ विज्जाहरा वि भीया, असि-खेडय-कप्प-तोमरविहत्था । किं किं ? ति उल्लवन्ता, उप्पइया नहयलं तुरिया ॥७३॥ परमावहीए भगवं, वाली नाऊण गिरिवरुद्धरणं । अणुकम्पं पडिवन्नो, भरहकयाणं जिणहराणं ॥७४॥
विस्तीर्णविपुलवक्षसं तप:श्रीभृतं प्रलम्बभुजयुगलम् । अचलितध्यानारूढं मेरुमिव निश्चलं धीरम् ।।६२।। स्मारितं पूर्ववैरं भृकुटि कृत्वा परुषवचनैः । अथ भणितुं प्रवृत्तो दशवदनो मुनिवरं सहसा ॥६३॥ अतिसुन्दरं कृतं त्वया तपश्चरणं मुनिवरेण भूत्वा । पूर्वापराधजनितेन येन विमानं निरुद्धं मे ॥६४॥ कुतः प्रव्रज्या ते ? कृतस्तपः संयमः सुचीर्णोऽपि ? । यद्वहसि रागद्वेषं तेन विहस्तं तव सर्वम् ।।६५।। स्फोटयामि गारवं तवैतच्चैव पर्वतं त्वया समकम् । उन्मूल्य सकलं क्षिपामि लघु सलिलनाथे ॥६६॥ कृत्वा घोररुपं रुष्ट स्मारित सर्वविद्यः । अथ पर्वतस्याधोभूमि भित्वैव प्रविष्टः ॥६७।। उत्क्षिप्तुं प्रवृत्तो भूजाभ्यां सर्वादरेण कुपितः । रोषानलरक्ताक्षः खरमुखररवं प्रकुर्वन् ॥६८।। आकम्पितमहीपीठं विघटितदृढसन्धिबन्धनामूलम् । अथ पर्वतं शिरस उपरि भुजाभ्यां दूरं समुद्धरति ॥६९।। लम्बमानदीर्घविषधराभ्युपद्रुतविविधश्वापद-विहङ्गम् । तटपतनक्षुभितनिर्झरचलत्यनशिखरसंघातम् ॥७०॥ खरपवनरेणुप्रसृतगगनतलोच्छादितदशदिक्चक्रम् । जातं तमोऽन्धकारं तदानीमष्टापदोद्धरणे ॥७१॥ उद्वेलाः सलिलनिधयो विपरितमेव वहन्ति सरितः । निर्घातपतद्रवमुल्काऽशनिगर्भिणं भुवनम् ॥७२॥ विद्याधरा अपि भीता असि-खेटक-कल्प-तोमर विहस्ताः । किमित्युल्लपन्त उत्पतिता नभस्तलं त्वरिताः ॥७३।। 'परमावधिना भगवान् वाली ज्ञात्वा गिरिवरोद्धरणम् । अनुकम्पां प्रतिपन्नो भरतकृतानां जिनगृहाणाम् ॥७४॥ १. इत: परमावरितिति कथं लिखितमेतदाचार्यस्याभिप्रायो न ज्ञायते । परमावध्यानन्तरमन्तमूर्हतेनैव केवलज्ञानं भवतीति श्रुतेः । तच्चात्यन्ताप्रमत्तस्यैव क्षपकश्रेणौ गतस्य, अत्रोऽत्र परमावधेखस्था बाले नै सङ्गतिमञ्चति ।
Jain Education Interational
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org