________________
रक्खस-वाणरपव्वज्जाविहाणाहियारो-६/३७-६३ गय-वसह-तुरय-केसरि-मय-महिस-वराहवाहणारूढा । वच्चन्ति देवसङ्घा, पूरेन्ता अम्बरं सयलं ॥५०॥ सरिऊण पुव्वजम्मं, भणइ निवो सुरवरा इमे सव्वे । नन्दीसरवरदीवं, वन्दणहेउम्मि वच्चन्ति ॥५१॥ अहमवि सुरेहि समयं, दीवं नन्दीसरं पयत्तेणं । गन्तूण चेइयाई, करेमि थुइमङ्गलविहाणं ॥५२॥ अह कोञ्चविमाणेणं, गयणेणं पत्थियस्स वेगेणं । मणुसुत्तरस्स उवरिं, गइपडिहाओ य से जाओ ॥५३॥ सो पेच्छिऊण देवे, वोलन्ते माणुसोत्तरं सेलं । परिदेविउं पयत्तो, सोगभरापूरियसरीरो ॥५४॥ हा ! कटुंचिय पावो, जो हं नन्दीसरं न संपत्तो । विहलमणोरहभावो, भग्गुच्छाहो फुडं जाओ ॥५५॥ नन्दीसरवरदीवे, जह पूया चेइयाण विरएउं। भावेण नमोक्कारं, पसन्नमणसो करिस्सामि ॥५६॥ जे चिन्तिया महन्ता, मणोरहा मन्दभागधेएणं । ते मे फलं न पत्ता, उदएण अहम्मकम्मस्स ॥५७॥ तह तं तरेमि एण्हि, धम्मं जिणदेसियं मुणिपसत्थं । जेणं चिय अनभवे, नन्दीसरवन्दओ होहं ॥५८॥ आगन्तूण पुरवरे, पुत्तं अहिसिञ्चिऊण रज्जम्मि । नामेण वज्जकण्ठं, पव्वज्जमुवागओ धीरो ॥५९॥ अह वज्जकण्ठराया, पिउचरियं पुच्छई भणइ साहू । दोण्णि जणा वाणियया, पुब्दि एक्कोयरा आसि ॥६०॥ तत्थ वसन्ताणं चिय, पीती जुवईहि फेडिया ताणं । मिच्छत्तो य कणिट्ठो, जेट्ठो पुण सावओ जाओ ॥६१॥ तत्थ कणिद्वेणं चिय, नरवइपुरओ य मारिओ पुरिसो । सो तं परिक्खिऊणं, सहोयरो देइ दव्वं से ॥६२॥ उवसमिऊण कणिटुं, जेट्ठो देवाहिवो समुप्पन्नो । सो वि सुरो होऊणं, चविओ जाओ य सिरिकण्ठो ॥६३॥
गज-वृषभ-तुरग-केसरि-मृग-महिष-वराहवाहनारूढाः । गच्छन्ति देवसङ्घाः पूरयन्तोऽबरं सकलम् ॥५०॥ स्मृत्वा पूर्वजन्म भणति नृपः सुरवरा इमाः सर्वे । नन्दीश्वरद्वीपं वन्दनहेतु गच्छन्ति ॥५१॥ अहमपि सुरैः समकं द्वीपं नन्दीश्वरं प्रयत्नेन । गत्वा चैत्यानि करोमि स्तुतिमङ्गलविधानम् ॥५२॥ अथ क्रौंचविमानेन गगनेन प्रस्थितस्य वेगेन । मानुषोत्तरस्योपरि गतिप्रतिघातश्च तस्य जातः ॥५३॥ स दृष्ट्वा देवान् लङ्घयतो मानुषोत्तरं शैलम् । परिदेवयितुं प्रवृत्तः शोकभरपूरितशरीरः ॥५४॥ हा! कष्टमेव पापो योऽहं नन्दीश्वरं न संप्राप्तः । विमलमनोरथभावो भग्नोत्साहः स्फट जातः ॥५५॥ नन्दीश्वरवरद्वीपे यथा पूजा चैत्यानां विरच्य । भावेन नमस्कारं प्रसन्नमनसः करिष्यामि ॥५६॥ ये चिन्तिता महान्तो मनरोथा मन्दभागधेयेन । ते मम फलं न प्राप्ता उदयेनाधर्मकर्मणः ॥५७॥ तथा तत्करोमीदानीं धर्मं जिनदेशितं मुनिप्रशस्तम् । येनैवान्यभवे नन्दीश्वरवन्दको भविष्यामि ॥५८॥ आगत्य पुरवरे पुत्रमभिषिञ्च्य राज्ये । नाम्ना वज्रकण्ठं प्रवज्यामुपागतो धीरः ॥५९॥ अथ व्रजंकण्ठराजा पितृचरित्रं पृच्छति भणति साधुः । द्वौ जनौ वणिजौ पूर्वमेकोदरावासताम् ॥६०॥ तत्र वसतोरेव प्रीति युवतिभिस्स्फेटिता तयोः । मिथ्यात्वी च कनिष्ठो ज्येष्ठः पुनः श्रावको जातः ॥६१।। तत्र कनिष्ठेनैव नरपतिपुरश्च मारितः पुरुषः । स तं परीक्ष्य सहोदरो ददाति द्रव्यं तस्मै ॥६२॥ उपशामय्य कनिष्ठं ज्येष्ठो देवाधिपः समुत्पन्नः । सोऽपि सुरो भूत्वा च्युतो जातश्च श्रीकण्ठः ॥६३।।
Jain Education Interational
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org