________________
भद्रबाहु-चाणक्य-चन्द्रगुप्त कथानक
[२] Coming of Ācārya Govardhana at Kau tukapura with his Sadhu- samgha and his conversation
with young Bhadrabāhu.
तं गोवद्धणु णाम मुणिंदु महि विहरंतउ तवसा अणिंदु । बारह-सहसेहिँ रिसीहिँ जुत्तु तत्थ जि पएसि मुणिणाह पत्त । अटुंगणिमित्त परायणेण सो बालु णिइवि मुणिणा जि तेण । जाणिउ सुयकेवलि पच्छिमिल्लु इहु डिंभु हवेसइ णिरु गुरु-गुणिल्लु । 5 एत्तहिँ ते सिसु सयल जि अहयाण मुणिसंघु पिच्छि सयल जि पलाणु ।
एक्कु जि परिथक्कउ भद्दवाहु जासि जि होसइ पुणु भावि लाहु । रिसि-पय धाविवि पुणु णविय तेण मुणिणा सो पुच्छिउ राइएण । कहु णंदणु तुहु महु भणहि आसु तिं भणिउ सोमसम्महु दियासु । हउँ पुत्त जि णामें भद्दवाहु तक्खणि पुणु भासइ तासु साहु । 10 तुहुँ मज्झु समीवि पढेसि बाल किं णउ अज्झायमि तउ गुणाल ।
पत्ता
सो जंपइ सामिय संपइ करि पसाउ णिरु पढमि हउँ । तं सिसु गुण-भरियउ तिं करि धरियउ दियवर-घरि संपत्तु तउ ॥२॥
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
