________________
જીરાવલા
ઘડા ઉપર સવાર થયેલા કેઈ સુંદર પુરુષે તેમને પવિત્ર વચન કહ્યું કે, “જ્યાં તે ગાય દૂધ ઝરાવે છે ત્યાં શ્રી પાર્શ્વનાથ ભવની મૂર્તિ રહેલી છે, તેને હું અધિષ્ઠાયક છું. જે રીતે તેની પૂજા થાય એ રીત તમે આદરે;” એમ કહીને તે દેવ અન્તર્ધાન (અદશ્ય) થઈ ગયે. પ્રભાતે તેઓ ત્યાં ગયા. ભૂમિને ખેદી (નીકળેલી) મૂર્તિને જેવા રથમાં સ્થાપન કરવા લાગ્યા તેવા જ જીરાપલ્લીપુરીને મનુષ્ય ત્યાં આવ્યા. તેઓએ કહ્યું કે, “આપનું અહીં આવવું અનુચિત છે. અમારા ગામના) સીમાડામાં રહેલું બિંબ તમે કેમ લઈ શકે?” આ પ્રકારને વિવાદ થતાં તેમાંના વૃદ્ધો કહેવા લાગ્યા, “એક તમારે અને એક અમારે–એમ બે બળદે (ર) જોડે. જે તરફ એ બંને બળદે તેમને લઈ જાય તે તરફ ભગવાનને પિતાની ઈચ્છાથી જવા દે. કર્મબંધના કારણભૂત આપના વિવાદથી શું ફળ? એમ કરતાં તે બિંબ જીરાપલ્લીમાં આવ્યું. મહાજનોએ તેમને માટે પ્રવેશત્સવ કર્યો. સંઘે બધાની અનુમતિપૂર્વક પહેલાં ત્યાં ચૈત્યમાં શ્રી મહાવીર ભ૦નું બિંબ હતું, તેનું ઉત્થાપન કરી, તે બિંબ (પ્રગટ થયેલા પાર્શ્વબિંબ)ને મૂળ નાયક તરીકે
સ્થાપન કર્યું. અનેક પ્રકારના અભિગ્રહ લઈને ત્યાં અનેક સંઘ આવે છે અને તેમની અભિલાષાઓ ત્યાંના અધિછાયક દેવ પૂરી કરે છે. આ પ્રકારે તે તીર્થ બન્યું. હવે બધા શ્રેષ્ઠીઓમાં ધુરંધર ધાંધલ શેઠ દેવદ્રવ્યની ચિંતાવહીવટ કરે છે.
- એક વખત ત્યાં જાવાલિપુર (જાહેર)થી યવને
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
