________________
सामने निबाहेजा से णं नियमेणं एकाइ जाव णं अट्ठभवंतरेसु सिज्झे, जे उण सुहुमे बायरे वा केई मायासले वा आउकायपरिभोगे वा तेडकायपरिभोगे वा मेहुणक वा अनयरे वा केई आणाभंगे काऊणं सामण्णमइयरेजा से णं जं लक्खेण भवग्गहणेणं सिज्झे तं महइ लाभे, जओ णं सामन्नमइयरित्ता बोहिंपि लभेजा दुक्खेणं, एसा सा गोयमा ! तेर्ण माहणीजीवेणं माया कया जीए य एहमेत्ताएवि एरिसे पावे दारुणे विवागिति । ५। से भयवं किं तीए महीयारीए तेहिं से तंदुलमलगे पयच्छिए? किं वा णं सावि य महयरी तत्येव तेसिं(हिं)समं असेसकम्मक्खयं काऊणं परिनिबुडा हवेज्जन्ति?, गोयमा ! तीए महियारीए तस्स णं तंबुलमल्ल गस्सऽट्ठाए तीए माहणीए धूयत्ति काऊणं गच्छमाणी अवंतराले चेव अवहरिया सासुजसिरी, जहा णं मज्झं गोरसं परिभोत्तूर्णं कहिं गच्छसि संपयन्ति १, आह वच्चामो गोउलं, अण्णंच जइ तुम मज्झं विणीया हवेज्जा ताहेऽहं तुज्झं अहिच्छाए तेका लियं बहुगुलपणं अणुदियहं पायसं पर्याच्छिहामि, जाव णं एवं भणिया ताव णं गया सा सुजसिरी तीए महयरीए सदिं, तेहिंपि परलोगाणुट्ठाणेकसुहज्झ वसायक्खित्तमाणसेहिं न संभरिया ता गोविं दमाहणाईहिं, एवं तु जहा भणियं मयहरीए तहा चैव तस्स घयगुलपायसं पयच्छे, अहऽनया कालक्रमेण गोयमा वोच्छिले णं दुबालससंवच्छरिए महारोरवे दारुणे दुब्भक्रखे जाए य णं रिद्धित्थिमियसमिद्धे सवेऽवि जणवए, अहऽनया पुण वीसं अणग्धेयाणं पवरससिसूरकंताईणं मणिरयणाणं घेत्तृण सदेसगमणनिमित्तेणं दीहद्वाणपरिखिन्न अंगपट्टी पहपडिवझे णं तत्थेव गोउले भवियवयानियोगेणं आगए अणुश्चरियनामधेजे पावमती सुज्जसिवे, दिट्ठा य तेणं सा कन्नगा जाव णं परितुलियसयलतिहुयणणरणारी रुवतिलावण्णा, तं सुजसिरिं पासिय चवलत्ताए इंदियाणं रम्मयाए किंपागफलोवमाणं अनंतदुक्खदायगाणं विसयाणं विणिज्जियासेसतिहुयणस्स णं गोयरगए णं मयरकेणी, भणियाणं गोयमा ! सा सुजसिरी तेणं महापावकम्मेणं सुजसिवेणं-जहां णं हे हे कक्षगे ! जइ णं इमे तुज्झ सन्तिए जणणीजणगे समणुमन्नति ता णं तु अहयं तं परिणेमि अन्नंच करेमि सपि ते बंधुव मदरिति तुज्झमवि घडावेमि पलसयमणूणगं सुवन्नस्स, तो गच्छ अइरेणेव साहसु मायावित्ताणं, तओ गोयमा ! जाव णं पट्टतुट्ठा सा सुजसिरी तीए महयरीए एयवइयरं पकहेड तावणं तक्खणमागंतॄण भणिओ सो महयरीए-जहा भो भो पयंसेहि णं जं ते मज्झ धूयाए सुवनपलसए सुकिए, ताहे गोयमा पर्यसिए तेण पवरमणी, तओ भणियं महयरीए-जहा तं सुवनस्यं दाएहि, किमेएहिं डिंभरमणगेहिं पंचिट्टगेहिं ?, ताहे भणियं सुज्जसिवेणं-जहा णं एहि वचामो नगरं दंसेमि णं अहं तुज्ामिमाणं पंचिट्टगाणं माहष्पं, तओ पभाए गंतूण नगरं पयंतियं ससिसूरकंतपवरमणीजुवलगं तेणं नरवहणो, णरवहणावि सदाविऊणं भणिए पारिक्खी जहा इमाणं परममणीणं करेह मुखं, तोलतेहिं तु न सकिरे तेसि मुखं काऊणं, ताहे भणिया नरवणा- जहा णं भो भो माणिकखंडिया ! णत्थि केइ इत्थ जेणं एएसि मुलं करेज, तो गिन्हसु णं दस कोडीओ दक्षिणजायस्स, सुज्जसिवेणं भणियं जं महाराओ पसायं करेति णवरं इणमो आसण्णपचयसन्निहिए अम्हाणं गोउलं तत्थ एगं च जोयणं जान गोणीणं गोयरभूमी तं अकरभरं तं विमुंचसुन्ति, तओ नरवइणा भणियं जहा एवं भवउत्ति, एवं च गोयमा ! सङ्घमदरिहमकरभरं गोउलं काऊणं तेणं अणुचरियनामधेजेण परिणीया सा निययधूया सुजसिरी सुजसिवेणं, जाया परोप्परं तेसिं पीई, जाव णं नेहाणुरागरंजिय माणसे गर्मिति कालं किंचि ताव णं दठूर्ण गिहागए साहुणो पडिनियत्ते हाहाकंद करेमाणी पुट्ठा सुजसिवेणं सुज्जसिरी- जहा पिए एवं अविद्वपुषं भिक्खायरजुयलयं दणं किमे यावत्यं गया सि? तओ तीए भणियं जहा गणु मज्झ सामिणी एरिसी, महया भक्लन्नपाणेणं पत्तभरणं करियं, तओ य हट्टतुट्टमाणसा उत्तमंगेणं चलणमो पणमयंतीता, मए अज्ज एएसिं परिदंसणेणं सा संभरियत्ति, ताहे पुणोवि पुट्ठा सा पावा तेणं-जहां णं पिए का उ तुज्झं सामिणी अहेसि ?, तओ गोयमा णं दर्द ऊसुरुसुवंतीए समणुगग्गरविसंयुलंगगिराए साहियं सर्वपि णिययवृत्तंतं तस्सेति, ताहे विष्णायं तेण महापावकम्मेण जहा णं निच्छयं एसा सा ममंगया सुज्जसिरी, ण अण्णाय महिलाए एरिसा रूवकंतीदित्तीलावण्णसोहम्णसमुदयसिरी भवेजति चितिऊणं भणिउमाढत्तो- तंजहा 'एरिसकम्मरयाणं जं न पडे घडडिंतयं वजं (णूण इमे) चिंतेइ सोचि जहित्थीउ चिओ मे कत्थ सुज्झिस्सं? ॥ २२ ॥ ति भणिऊणं चितिउं पयत्तो सो महापावयारी जहा णं किं छिंदामि अयं सहत्येहिं तिलंतिलं सगत्तं ? किं वा णं तुंगगिरिथडाउ पक्खिविडं दढं संचुनि इणमो अनंतपावसंघायसमुदयं बुट्ठ? किं वा णं गंतूर्ण लोयारसालाए सुतत्तलोहखंडमिव घणखंडाहिं बुलावेमि सुइरमत्ताणगं? किं वा णं फालावेऊण मज्झोमज्झीए तिक्खकरवत्तेहिं अत्ताणगं पुणो संभरावेमि अंतो सुकदियतउयर्तवकंसलोहलोणूससजियाखारस्स ? किं वा णं सहत्येणं छिंदामि उत्तमंगं ? किं वा णं पविसामि मयरहरं ? किं वा णं उभयरूक्खेसु अहोमुहं विणिबंधाविऊणमत्ताणगं हेट्ठा पज्जलावेमि जलणं १, किं बहुणा ?, गिद्दहेमि कट्ठेहिं अत्ताणगंति चिंतिऊणं जाव णं मसाणभूमीए गोयमा विरहया महती चिई, ताहे सयलजणसन्निजां सुइरं निंदिऊण अत्ताणगं साहियं च सङ्घलोगस्स जहा णं मए एरिसं एरिसं कम्मं समायरिति भणिऊणं आरूढो चियाए, जाव णं भवियत्रयाए निओगेणं तारिसदव पुन्नजोगाणुसंसट्टे ते सचेवि दारूतिकाऊण ११७३ महानिशीथच्छेदसूत्रं, अजमय-८
मुनि दीपरत्नसागर