Aagam Manjusha 38B Chheyasuttam 05 B Panchkapp Bhasya

SR No.: 003939
Original Sutra Author: N/A
Author: Anandsagarsuri, Sagaranandsuri
Publisher: Deepratnasagar
Publication Year: 2012
Total Pages: 53
Language: Prakrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, & agam_panchakalpa_bhashya
File Size: 40 MB

Page 20

प
का
रजुमयी पोत्तमयी कंवलमयि तह य दंडकडगमयी। पंचविह चिलिमिणीओ पण्णिता एस पुर्व तु॥८५०॥ उडुबहे स्यहरणं वासावासासु पादलेहणिया। बड उंबरे पिलिंखू तम्स अलंभम्मि चिंचिणिया॥१॥ उभओ णहसंठाणा सचित्ताचित्तकारणा मसिणा। सचित्तेगेण फुसे पासेणेगेण अचित्तं ॥२॥ कण्णाण सोहर्ण पुण कण्णाण मलेण संचिएणं नु। दुक्खेज जस्स कण्णा ण सुणेज व सो तु गिण्हेजा ॥३॥ पविरलदंतो थेरो सिस्थादीणं तु दंतलम्गाणं । लेवाडअरतिसारियरक्खडा गिव्ह सोहणयं ॥४॥ अदाणोमादीमुं पिप्पलतो चिकरणट्ठ कंदाणं । माणाहिगवत्थादी पगासमुह भाण करणवा ॥५॥जुण्णाण संधणट्ठा सई णखखवणं तु कंटा(ठा)णं। उद्धरणट्ठ णहाण य छेदणहेतुं गहेयर ॥६॥ उच्चारमत्तगादी अण्णोविय बहुविहप्पगारो तु। ओवग्गहिओ भणिओ उवम्गहट्ठा महाणस ॥ ७॥ सबोवि एस उबघायदोसपरिवजिलो घरेयत्रो। वीसतिधा उवधातो तस्स इमो होति णायत्रो ॥ ल०२४॥८॥ उम्गम उप्पायण एसणाय परिकम्मणा य परिहरणा। अचियत्त (विहन)वतीयारे तहेव परियट्टणा विदिया.:५आल०२५॥९॥ उमामम्मि यमण्णाति, पामिचे य पवाहणे। तेरिच्छयाहए चेव. तहा तेणाहडेति य॥.:५८॥ल०२६॥८६॥ अण्णाणोवहरे चेब, मालोहड अरक्खिए। कते य कारित चेव, बंधणे य विराहणे ।..५९॥ ल०२॥१॥ विवनकरण चेच, एमेता पडिवत्तिााएत पत्तेय उवधातो, उबहिस्स तु बीसती॥..६०॥ल०२८॥२॥ उम्गमेण तु अस्सुद्ध, तहा उप्पायणेसणा। उवहिं उवहतं जाणे, बोच्छामि परिकमणे ॥.:.६शाल०२९ | ॥३॥ परिकम्मणे चउभंगों कारणे विहि बितिओं कारणे अविही। णिकारणम्मि य विही चउत्थ निकारणे अविही ।ल०३०॥४॥ गम्गरदंडीवेलतिगखीलगमादी य होति अविही उ। णिकारणम्मि तीय तु परिक्रमेयम्मि उवघातो ॥५॥ भाणस्स विपरिकम्मं णिम्मोयणलेवसिवणादी य। णिक्कारणमविहीए कुणमाणो होति उवघातो॥ल०३१॥६॥ अम्भितरं तु बाहिं बाहिं अभितरं करेमाणो। परिभोगविवज्जासे उबधातो होति णायव्यो ।ल०३२॥७॥ णियगोवहिपरिभोग समणुण्णाणं ण देति कजम्मि। जो भंडमच्छरीयत्नणेण उपहिस्स उव. घातो ॥ ल०३३॥८॥ वतियारे परिहारिय वत्थं पादं च जो गहेऊणं । पुण्णेवि तम्मि काले अणपुच्छ धरत उवघातो ॥ल०३४॥९॥ लोइय लोउत्तरिय परियट्टिय जो तु गिण्हती उवही। उग्गमदोसअसुदं च उवहतं तं तु णायव्यं ॥ ल०३५॥८७०॥ अण्णगणमांगतस्स तु जस्स उ उबहिस्स उम्गमो ण णजे। सोऊणं परि जति उप्पायंते व णायम्मि ॥ल ३६॥ १॥ पामिचं उजुयगं उच्छिण्णं चेव होति णायचं । लोइय लोउत्तरियं तु उवहतं तं वियाणाहि ॥ ल०३७॥२॥ अण्ण बहते असंते दिण्णे साहुस्स अण्ण जदि वाहे । तं तु पवाह - णदोसा उवही तू उवहतं जाणे॥ल०३८॥३॥ सुणएण वाणरेण वजह रुवगमादि हरितुमाणीतं । णरतेणाणीतं (दिजंतमदिज) वा गेण्हतं उवयं जाणे ॥ल०३९॥४॥ अण्णाणोबहतो खलु वत्थादि अकप्पिएण जो गहिओ। मालोहडो तु उवही ओलइओ जो तु वेहासे ॥ ल०४०॥५॥ अणरक्खिओत्ति सुण्णं उवही मोत्तूण जो उ गच्छेजा। भिक्खादीणऽ.. हाए सोऽवि य उबहिस्स उवघातो ॥ल०४१॥६॥ सयमेव करे उवही णिसेज्जादी सोऽवि उवहतो होति । कारेइ व अण्णेणं उवघातो सोऽवि वोवो ॥ल०४२॥७॥ बंधति भिण्णं अविही भिण्णं व घरेति सोऽवि उवघातो । सुषण्णं च दुवणं करेज मा तं तु हीरेज । ल०४३॥८॥ दुखणं व सुवणं विभूसहेतुं तु जो करेजाहि । उवहिउवधात एते अहवा अण्णेविमे होति ॥ल०४४॥९॥ पंचऽट्ट य पण्णरसा सोलस दस व होति ठाणाणि । चत्तारि एकगाति वारस वीसं च ठाणाई॥..६२॥ ल०४५॥८८०॥ दो खेत्ते काले भाचे पुरिसे य होति पंचेव। एतेसिं पंचण्हवि परूवणा होति कायद्याल०४६॥१॥ दो अणलं अधिरं अधुवं च तहा अधारणिजं च। एतेसु पाउसुंपी गेण्हते भंग सोलस तु ॥ ल०४७॥२॥ अहवा महदणाई खित्ते काले य अचितं जं तु। भावे जहा गिलाणो मुंजे अगिलाणों तह चेव ।। ल०४८॥३॥ पुरिसे असहू तु जहा सहुवि परिभुंजते तहा उवहीं। रायादी पवइओ अहवा पुरिसो हवेजाही॥ ल०४९॥४॥ अहवा गारवमुच्छा अविइत्तऽतिरित्त बाउसतं च। पंचेते उपहिम्मी समणाणसया ण कायदा ॥ ल०५० ॥५॥ जोगमकातुमहागडे जो गेण्हति अप्प सपरिकम्मं वा। अहवा अमग्गिऊणं अप्पं गिण्हे सपरिकम्मं ॥ ल०५१॥६॥ अप्पडिलेहिय गाख मुच्छ विभासा य होति सत्तमए। अचियत्ते तु मा मे कोई छिवतुत्ती (होति) अट्ठमए ॥ल०५२॥७॥ पण्णरसुग्गमदोसा अज्झोयरमीसजायमेगं तु। उप्पायणसोलसर्ग एसणदोसा य इसगं तु ॥ ल०५३॥८॥ संजोयणा पमाणे इंगाले चेव होति घूमे य । चत्तारि एकगा खलु एते ते होति णायव्वा । ल०५४॥९॥ वारस ठाण इमे खलु वेदणमादी तु १ति छट्ठाणा। आयंकादी छचिय अधरण धरणा य उवघातो ॥ल०५५॥८९०॥ बेयण वेयाबचे इरियट्ठाए य संजमट्ठाए। तह पाणवत्तियाए छ8 पुण धम्म (१०००)चिंताए ॥१॥ आर्यके उवसम्गे तितिक्खता बंभचेरगुत्तीसु । पाणिदया तवहेतुं सरीरचोच्छेयणढाए ॥२॥ वीसं पुण पुत्रुत्ता ते चेव य उम्गमादिणो होति। एते सबै मिलिया णउतिं खलु हाँति उवघाता॥ल०५६॥३॥ आसीत ठाणसतं जस्स विसोहीए होति उबलदं । सो जाणती विसोहि उवघातं वावि उवहिस्स ॥ल०५९॥४॥णउति उवघाता खलु तत्तियमेत्तावि अणुवघाताचि । एए दोण्णिवि मिलिता आसीत होति ठाणसतं ॥ ल० ५७॥५॥ एयं चिय आसीयं सयं १०८१पत्रकल्पभाप्यं -
मुनि दीपरत्नसागर