________________
- य अहिता तम्हा खलु पूणिज्जेते ॥५॥ एमादी अणुकूले भणिते सञ्चेसि माहणाईणं । दाता चिंतेति ततो मज्झत्थो एस समणोत्ति ॥६॥ एतेण मज्झ भावो विद्धो लोए पणामहज
म्मि । एकेके पुजुत्ता भगताइया दोसा ॥७॥ दाणं ण होति अफलं पत्तमपत्ते य सपिणउजंतं। इयवि भणिएऽवि दोसा पसंसिमो किं पुण अपत्ते?॥८॥ वणिमगपिंडो भणितो एत्तो वोच्छं तिगिच्छपिडं तु । सा दुविहा तु तिगिच्छा मुहुमा तह वायरा चेव ॥९॥ मुहुमाए मासलहुं आवत्ती दाण होति पुरिमड्ढं । पादरतेगिच्छाए चउलहुगा दाणमायाम ॥१४२०॥ भिक्खादिगतं संतं पुच्छति रोगी तु ओसह किंचि । भणई किमहं वेजो? पढमतिगिच्छा भवे एसा ॥१॥ वेजोत्ति पुच्छियको अस्थावत्तीइ सूतियं एयं । अबुहाण बोहणं वा अयाणमाणाण कतमेतं ॥२॥वेति व एरिस दुक्खं अमुएणं ओसहेण पउणं मे। सहसुप्पइयं च रुयं वारेमो अट्ठमादीहिं ॥३॥ एसा वितियतिगिच्छा दोऽवेयाओ तु सुहुमतेगिच्छं। बादरतेगिच्छं पुण सतमेव करेति वेज्जतं ॥४॥ संसोहण संसमणं णिदाणपरिवजणं च जं जत्य। आगंतुधातुखोमे व आमए कुणति किरियं तु ॥५॥ अस्संजयतेगिच्छे कीरते तह य सुहुमकरणम्मि। तहियं तु अणेगविहा दोसा इणमो पसजति ॥ ६॥ अस्संजमजोगाणं पसंजणं कायघाओं अयगोलो। दुबलबग्घाहरणं अच्चुदए गिण्हणुइडाहो ॥७॥ जम्हा एते दोसा तम्हा कायविया ण हु तिगिच्छा। भणितो तिगिच्छपिंडो एत्तो कोहादि वोच्छामि ॥८॥ कोहादीणं कमसो आहरणा होन्तिमे समासेणं । हत्यऽप्पं गिरिफुलिय रायगिह चेव चंपाय ॥९॥णगरम्मि हत्थकप्पे करडुगभत्ते उ खमओं दिढतो। कोसलदेसे गिरिफुल्लि गामे वणकोट्टकारम्मि ॥१४३०॥ साहूण समुलावे कोणु हु अजं पए तु साहूणं । आणेज इट्टगातो? खुइडाऽऽह तहिं अहं आणे॥१॥घतगुलसंजुत्ताविय जह आणिय इट्टगातु खुड्डेणं । सेडंगुलिमादीहिं णाएहिं एत्यऽभत्त९ ॥२॥रायगिहे धम्मरुयी आसाढभूती तु सुइडओ तस्स। रायणडगेहपविसण संभोइय मोदए लंभो ॥३॥ आयरिय उवज्झाए संघाडय अप्पयस्स अट्ठाए। मुजो भुजो पविसति काणकुणीखुज्जरूवेहिं ॥४॥ उवरितलत्यो य णडो पा. सति चिंतेति बुद्धिमं मुठ्ठा होज णडो सारिक्खो उवायओ एस घेत्तयो ॥५॥ चिंतिय उवायमेयं वाहरिया देमि मोदए बहवे । भणिओ य तओ एजम दिणे दिणे जाहें कर्जत
॥६॥ धूयदुर्ग संदिसती हासखेड्डंपरिहाससंफासे । एतेण समं कुबह जह भजति एस अचिरेणं ॥७॥ जदि णामं गिण्हेजा तो बेजह मुयसु एय पवर्ज । ताहि तहकय बुभितो डा रयहरणं लिंग मयत्ति ॥८॥ गरु सिट्ठ मोत्तमातो दिण्णा धूया य भणिय च। एमुत्तमपगतीओ जत्तेणं उपयरेजाह॥९॥रायगिहे य कयायी णिम्महिलं णाडगं जहा गच्टी।
ताव विरहम्मि मत्ता उवरिगिहे दोवि पासुत्ता ॥१४४०॥ वाघाएण पविट्ठो विट्ठ विचेला विरागमावण्णो। आयरियगुरुसमीवं पट्टित दिट्ठो णडेणं च ॥१॥ इंगितणाए धूया खरंट पेसियय जीवणं देहि। देमित्ति रट्ठपालं णाडग णचीय कुसुमपुरे ॥२॥ कडगादिअत्यदाणं बहु पडितं तत्य(नच्च गम्मि णचंते। भरहोयवणादीया भरहिड्दी तत्थ य णिवद्धा ॥३॥इक्खागवंस भरहो आयंसघरे य केवलं लोओ। हत्ये गहिओ मा कुण किं भरहों णियत्तो ? पञ्चाह ॥४॥ण हुतंऽपऽक्खइ एवं वेलंबो होति जति णियत्तामि। पंच सता तेण समं पश्चइता गाडए डहणं ॥५॥ एमादि मायपिंडो ण कप्पती णवरि कारणे कप्पे। गेलण्णखमगपाहुणथेरादह्रव(दाण)मादीसु ॥६॥ मायापिंडो भणितो एनो योच्छामि लोहपिंड तु। सो कोहपि. डमादिसु सवत्थऽणुपाति अहव इमो ॥७॥लभंतंपि ण गिण्हति अण्णं अमुगंति अज घेच्छामि। भहरसंति व काउंगिण्हति खर्ट सिणिद्वादी॥८॥ तत्थ म्मि कोवि खमतो तु। गेहति अभिग्गहं तू सीहेसरमोदए घेच्छं ॥९॥ भिक्ख पविट्ठो य तयो पडिसेहे अण्ण लम्भमाणंपि। सीहेसरमलहतो संकिस्सति भावतो अह सो॥१४५०॥ सीहेसरगतचित्तो विसरिसचित्तो य धम्मलाभोति। ई सीहेसरए सूरथमिएवि हिंडइ तु॥१॥ सड्ढऽड्ढरत्तकेसरभायणभरणं च पुच्छ पुरिमढे। उवओग चन्दजोयण साहुनि विमिंचणे णाणं ॥२॥ कोहादीणं कमसो एमेते वणिया उ आहरणा। एतेसि चिय कमसो आवत्ती दाण वोच्छामि ॥३॥ कोहे माणे चतुलहु आवत्ती दाण होइ आयामं । मायाए मासगुरू आवत्ती दाण भत्तेकं ॥४॥ लोभे चउगुरुगा तू आवत्ती दाण होयऽभत्तटुं। संथुणण संथवो तू धुणणा बंदणगमेगटुं॥५॥ दुविहो य संथवो खलु संबंधी बयणसंथवो चेव। एकेको पुण दुविहो पुष्विं पच्छा य णायत्रो ॥६॥ संबंधे पुत्व दुविहो इत्थी पुरिसे य होति णायत्रो। एमेव य पच्छाची आवत्ती दाण वोच्छामि ॥७॥ इन्थीए चतुगुरुगा पुरिसेस चतुलह मुणेता। चउगुरुए तु चउत्थं चउलहुए दाणमायामं ॥८॥ वयणेवि पुत्र दुविहो इत्थी पुरिसे य होति णायचो। एमेव य पच्छाची आवत्नी दाण वोच्छामि ॥९॥ इन्थीए मासग आवनी दाण होति भत्तेकं । पुरिसे मासलहुं तु आवत्ती दाण पुरिमड्ढे ॥१४६०॥ संबंधे पुछसंथवो मायपियादी तु होति णायचो । सासुयससुरातीओ संबंधीसंथयो पच्छा ॥१॥ आयवयं च परवयं णाउं संबंधती तयणुरुवं । मम माता एरिसिया ससा व धूया व णत्तादी॥२॥ अद्वी दिट्टीपण्हय पुच्छा कहणं ममेरिसी जणणी। थणखेवो संबंधो विहवासुण्हाय दाण च ॥३॥ एमेव य पुरिसेसुवि पियभातादीहिं होति संबंधो। एमेव पच्छसंथव अद्धिति दिवादि पुच्छादी ॥४॥ पच्छासंथवदोसा सासुय बिहवादिधूयदाणं च। भजा मम एरिसिया सज्ज १०३८ जीतकल्पभाष्यं -
मुनि दीपरत्नसागर