Aagam Manjusha 09 Angsuttam Mool 09 Anuttarovvaaiya

SR No.: 003909
Original Sutra Author: N/A
Author: Anandsagarsuri, Sagaranandsuri
Publisher: Deepratnasagar
Publication Year: 2012
Total Pages: 6
Language: Prakrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, & agam_anuttaropapatikdasha
File Size: 4 MB

Page 4

अज्मयणा पं० नं०-दीहसेणे महासेणे लट्टदंते य गूढदंते य सुद्धदते हरले दुमे दुमसेणे महादुमसेणे य आहिते सीहे य सीहसेणे य महासीहसेणे य पुन्नसेणे य बोद्धवे तेरसमे होति अज्मयणे। जति णं भंते ! समणेणं जाव संपत्तेणं अणुनरोदवाइयदसाणं दोबस्स वग्गस्स तेरस अज्झयणा पं० दोच्चस्स णं भंते ! वग्गम्स पढमज्झयणम्स समजावसं के अट्ठे पं?. एवं खल, जंबू ! तेण कारेण रायगिहे णगरे गुणसिलने चेनिने सेणिए राया धारिणी देवी सीहो मुमिणे जहा जाली नहा जम्मं चालनणं कलातो नवरं दीहसेणे कमारे सचेच बनव्वया जहा जालिम्स जाब अंनं काहिति, एवं तेरसवि रायगिहे सेणिओ पिता धारिणी माता नेरसण्हवि सोलसवासा परियातो. आणपबीए विजए दोनि वेजयंते दोनि जयंने दोनि अपरा. जिते दोनि. सेसा महादुमसेणमाती पंच सबट्ठसिद्धे, एवं ग्वल जंबू ! समणेणं अणुनरोववाइयदसाणं दोचस्स वग्गस्स अयमट्टे पं०. मासियाए सलेहणाए दोमुवि वग्गेसु । २॥ वग्गों २॥ जनि णं भंते ! समणेणं जाव संपत्तेणं अणुनरो दोच्चस्स वग्गम्स अयमट्टे पं० तचस्स णं भंते! वग्गस्स अणुत्तरोववाइयदसाणं सम जाव सं के अट्टे पं०. एवं खल जंबू ! समणेणं अणत्तरोचवाइयदसाणं तचस्स वग्गस्स दस अज्झयणा पं० ते. धणे य सुणक्खत्ते. इसिदासे अ आहिते। पेडए रामपुत्ते य, चंदिमा पिट्टिमाइया ॥१॥ पेढारपने अणगारे, नवमे पुट्ठिलेइ य (म० पहिले तहेवय)। वेहड़े दसमे वुत्ते, एमेते दस आहिते ॥२॥ जति णं भंते ! समजाव सं० अणुनर० नचस्स वम्गस्स दस अज्झयणा पं० पढमम्स णं भने! अज्झयणस्स समणेणं जाव संपनेणं के अटे पं० १. एवं खल जंबू ! तेणं कालेणं० कागंदी णाम णगरी होत्था रिहस्थिमियसमिद्धा सहस्संबवणे उजाणे सव्वोदुए जिअमनू राया, तन्य कागदीए नगरीए भहा णामं सत्यवाही परिवसई अड्ढा जाव अपरिभुआ, तीसे णं महाए सत्यवाहीए पुत्ते धन्ने नामं दारए होत्या अहीण जाव सुरुवे पंचधानीपरिग्महिने २०. खीरधाती जहा महञ्चले जाव बावतार कलातो अहीए जाव अलंभोगसमस्थे जाते यावि होन्था, तते णं सा भहा सस्थवाही धन्नं दारयं उम्मकबालभावं जाव भोगसमन्वं वापि जाणेत्ता बनीसं पासायवडिंसते कारेति अब्भुग्गतमूसिते जाव तेसि मज्झे भवणं अणेगखंभसयसन्निविटें जाव बत्तीसाए इन्भवरकन्नगाणं एगदिवसेणं पाणिं गेण्हावेनि ता वत्नीसओ दाओ जाव उप्पि पासाय० फुटुंतेहिं जाब विहरति, तेणं कालेणं० समणे समोसढे परिसा निग्गया राया जहा कोणितो तहा जियसनू णिग्गतो. तते णं तम्स धन्नम्स तं महता जहा जमाली तहा णिग्गतो. नवरं पायचारेणं जाव जं नवरं अम्मयं भई सस्थवाहि आपुच्छामि तते णं अहं देवाणुपियाणं अंतिते जाव पवयामि जाव जहा जमादी तहा आपुच्छह मच्छिया वृत्तपडिबुत्तया जहा महब्बले जाव जाहे णो संचाएति जहा थावचा जियसर्नु आपुच्छति छत्तचामरातो० सयमेव जियसनू णिक्वमणं करेति जहा थावचापुत्तम्स कण्हो जाव पबतिते. अणगारे जाते ईरियासमिते जाव बंभयारी, तते णं से धन्ने अणगारे जं चेव दिवस मुंडे भवित्ता जाव पव्वतिते तं चेव दिवसं समणं भगवं महावीरं वंदति णमंसनि ना एवं क० इच्छामि गं भंते! तुम्भेणं अभणुण्णाते समाणे जावज्जीवाए छटुंछट्टेणं अणिक्खित्तेणं आयंबिलपरिग्गहिएणं तबोकम्मेणं अपाणं भावेमाणे विहरेत्तते छट्ठस्सविय णं पारणयसि कप्पति में आयंबिलं पडिग्गाहित्तते नो चेव णं अणायंबिलं तंपिय संसटुं णो चेवणं असंसठं तंपिय णं उज्झियधम्मियं नो चेवणं अणुज्झियधम्मियं तंपि य जं अन्ने बहवे समणमाह - णअतिहिकिवणवणीमगा णावखंति. अहासुहं देवाणुप्पिया! मा पडिबंध०, तते णं से धन्ने अणगारे समणेणं भगवता महावीरेण अभणन्नाने समाणे हट्ठ जावज्जीवाए छटुंछट्टेणं अणिक्खित्तेणं तवोकम्मेणं अप्पाणं भावेमाणे विहरति. तते णं से धण्णे अणगारे पढमछट्टक्खमणपारणगंसि पढमाए पोरसीए सज्झायं करेति जहा गोतमसामी नहेब आपुच्छनि जाव जेणेव कायंदी णगरी तेणेव उवा०त्ता कायंदीणगरीए उच्च जाव अहमाणे आयंबिलं जाव णावखंति, तते णं से धन्ने अणगारे ताए अब्भुजताए पयत्नाए पम्गहियाए एसणाए एसमाणे जति भत्तं लभति तो पाणं ण लभति अह पाणं तो भत्तं न लभति, तते णं से धन्ने अणगारे अदीणे अविमणे अकलसे अविसादी अपरिनंतजोगी जयणघडणजोगचरिने अहा. पज्जनं समुदाणं पडिगाहेति त्ता काकंदीओ णगरीतो पडिणिक्खमति जहा गोतमे जाव पडिदंसेति, तते णं से धन्ने अणगारे समणेणं भग० अभणुनाते समाणे अमुच्छिते जाव अण
झोववन्ने चिलमिच पण्णगभूतेणं अप्पाणेणं आहारं आहारेति त्ता संजमेणं तवसा० विहरति, समणे भगवं महावीरे अण्णया कयाई काकंदीए णगरीतो सहस्संबवणातो उजाणानो पडिणिक्वमति ता बहिया जणवयविहारं विहरति, तते णं से धन्ने अणगारे समणस्स भ० महावीरस्स तहारूवाणं थेराणं अंतिते सामाइयमाइयाइं एकारस अंगाई अहिजति संजमेणं तवसा अप्पाणं भावेमाणे विहरति, तते णं से घने अणगारे तेणं ओरालेणं जहा खंदतो जाव सुहुय०चिट्ठति, धनस्सणं अणगारस्स पादाणं अयमेयारूवे तवरूवलावच होत्या. से जहा णामते सकछछीति वा कद्रपाउयाति वा जरम्गओवाहणाति वा एवामेव घनस्स अणगारस्स पाया सुक्का णिम्मंसा अट्टिचम्मछिरत्ताए पण्णायंति णो चेव णं मंससोणियत्नाए, धन्नस णं अणगारस्स पायंगलियाणं अयमेयारूवे से जहाणामते कलसंगलियाति वा मुग्गसंगलियाति वा तरुणिया छिना उण्हे दिसा मुका समाणी मिलायमाणी २ चिट्ठति एवामेव ५१५ अनुनरौपपातिकदशांगं, क -३
358g
मुनि दीपरनसागर