________________
जाव थूलए परिग्गहे पञ्चकखाए तं इयाणिपि तस्सेव अंतिए सवं पाणातिवायं पञ्चक्खामि जाव सवं परि० पञ्च० जावजीवं सवं असणं० पञ्च० जावजीवं जंपिय इमं सरीरं इदं कंत जाव मा कुसंतु एयंपिणं चरिमेहिं ऊसासनीसासेहिं बोसिरामित्तिकट्टु, तए णं से ददुरे कालमासे कालं किच्या जाव मोहम्मे कप्पे दुखडिंसए विमाणे उववायसभाए ददुरदेवत्ताए उबजे, एवं खलु गो० ! ददुरेण सा दिवा देविड्डी लहा०, दद्द्दुरस्त णं भंते देवस्स केवतिकालं ठिई पं०१, गो० चत्तारि पलिओदमाई ठिवी पं० से णं दद्दुरे देवे ० महाविदेदे वासे सिज्झिहिति बुज्झि० जाव अंतं करेहिइ एवं खलु समणेणं भग० महावीरेण तेरसमस्स नायज्झयणस्स अयमट्ठे पण्णत्तेत्तिबेमि। १०१ ॥ इति ददुरज्झयणं १३ ॥ जति णं भंते! तेरसमस्स ना० अयमद्वे पं० चोदसमस्स के अट्ठे पत्ते ?, एवं खलु जंबू ! तेणं कालेणं० तेयलिपुरं नाम नगरं पमयवणे उज्जाणे कणगरहे राया तस्स णं कणगरहस्स पउमावती देवी तस्स णं कणगरहस्स तेयलिपुत्ते णामं अमचे सामदंड०, तत्थ णं तेयलिपुरे कलादे नामं मूसियारदारए होत्था अड्ढे जाव अपरिभूते, तस्स णं भद्दा नाम भारिया, तस्स णं कलायस्स मूसियारदारयस्स धूया भद्दाए अत्तया पोट्टिला नाम दारिया होत्था रूत्रेण जोडणेण य लावन्नेण उकिडा० तते णं पोहिला दारिया अन्नदा कदाई पहाता सालंकारविभूसिया चेडियाचकवालसंपरिवुडा उप्पि पासायवरगया आगासतलगंसि कणगमएणं हिंदूसएणं कीलमाणी २ विहरति, इमं च णं तेयलिपुत्ते अमचे व्हाए आसखंधवरगए महया भडचडगरआसवाहणियाए णिज्जायमाणे कलायस्स मूसियारदारगस्स गिइस्स अदूरसामंतेणं वीतिवयति, तते गं से तेयलिपुत्ते मूसियारदारगगिहस्स अदूरसामंतेणं बीतीवयमाणे २ पोहिलं दारियं उपि पासायवरमयं आगासतलगंसि कणगतिंदूसएणं कीलमाणीं पासति ता पोहिलाए दारियाए रूवे य जाब अज्झोववत्रे कोडुंचियपुरिसे सहावेति त्ता एवं व० एस णं देवा० ! कस्स दारिया किंनामधेजा ?, तते णं कोचियपुरिसा तेयलिपुत्तं एवं वदासी एस णं सामी कलायस्स मूसियारदारयस्स धूता मद्दाए अत्तया पोट्टिला नाम दारिया रूवेण य जाव सरीरा, तते गं से तेयलिपुत्ते आसवाहणियाओ पडिनियत्ते समाणे अग्भितरद्वाणिज्जे पुरिसे सहावेति सा एवं व०- गच्छह णं तुम्भे देवाणुप्पिया ! कलादस्स मूसियार० धूयं भहाए अत्तयं पोहिलं दारियं मम भारियत्ताए वरेह तते णं ते अभ्यंतराणिजा पुरिसा तेतलिणा एवं वृत्ता समाणा हट्ट० करय० तहत्ति जेणेव कलायस्स मूसि० मिहे तेणेव उवागया. तते णं से कलाए मूसियारदारते पुरिसे एजमाणे पासति सा हट्टतुट्टे आसणाओ अम्भुट्टेति ता सत्तट्ट पदातिं अणुगच्छति ता आसणेणं उत्रणिमंतेति त्ता आसत्ये वीसत्ये सुहासणवरगए एवं व० संदिसंतु णं देवाणु किमागमणपओयणं १, तते णं ते अग्भितरद्वाणिजा पुरिसा कलायमूसिय० एवं व० अम्हे णं देवाणु ! तव धूयं भद्दाए अत्तयं पोहिलं दारियं तेयलिपुत्तस्स भारियताएं वरेमो. तं जति णं जाणसि देवाणु० जुत्तं वा पत्तं वा सलाहणिज्जं वा सरिसो वा संजोगो वा दिज्जउ णं पोहिला दारिया तेयलिपुत्तस्स, ता भण देवा ! किं दलामो सुकं ?, तते णं कलाए मूसियारदारए ते अग्भितरद्वाणिज्जे पुरिसे एवं बदासी एस चेव णं दे०! मम सुके जनं तेतलिपुत्ते मम दारियानिमित्तेषं अणुग्गहं करेति, ते ठाणिजे पुरिसे विपुलेणं असण० पुष्कवत्थजावमल्लालंकारेणं सकारे त्ता पडिविसज्जेइ, तए णं ते कलायस्स मूसि० गिहाओ पडिनि० त्ता जेणेव तेयलिपुत्ते अ० तेणेव उवा० ता तेयलिपु० एयमहं निवेयंति, तवे णं कलादे मूसियारदारए अन्नया कयाई सोहणंसि तिहिनक्खत्तमुडुत्तंसि पोहिलं दारियं व्हायं सञ्चालंकारविभूसियं सीयं दुरुहेइ ता मित्तणाइ० संपरिवुडे सातो गिहातो पढिनिक्खमति त्ता सधिड्डीए तेयलीपुरं मज्झमज्झेणं जेणेव तेतलिस्स गिहे तेणेव उवा० त्ता पोहिलं दारियं तेतलिपुत्तस्स सयमेव भारियत्ताए दलयति, तते णं तेतलिपुत्ते पोहिलं दारियं भारियत्ताए उवणीयं पासति ता पोहिलाए सद्धिं पट्टयं दुरूहति त्ता सेवापीतएहिं कलसेहिं अप्पाणं मज्जावेति ता अग्गिहोमं करेति त्ता पाणिगहणं करेति ता पोलिए भारियाए मित्तणातिजावपरिजगं विपुलेणं असणपाणखातिमसातिमेणं पुष्फ जाव पडिविसज्जेति तते गं से तेतलिपुत्ते पोहिलाए मारियाए अणुरते अविरत्ते उरालाई जाब, विहरति । १०२ । तते णं से कणगरहे राया रज्जे य रहे य बले य वाहणे य कोसे य कोट्ठागारे य अंतेउरे य मुच्छिते जाते २ पुत्ते वियंगेति अप्पेगइयाणं हत्थंगुलियाओ छिंदति अप्पेगइयाणं हत्थंगुए छिंदति एवं पायंगुलियाओ पायगुडएवि कन्नसकुलीएवि नासापुडाई फालेति अंगमंगातिं बियंगेति, तते णं तीसे परमावतीए देवीए अन्नया पुवरत्ताव० अयमेयारूवे अच्मत्थिए० समुप्पज्जित्था एवं खलु कणगरहे राया रज् य जाव पुत्ते वियंगेति जात्र अंगमंगाई वियंगेति, तं जति अहं दारयं पयायामि सेयं खलु ममं तं दारगं कणगरहस्स रहस्सियं चैव सारक्खमाणीए संगोवेमाणीए विहरित्तएत्तिकट्टु एवं संपेहेति ता तेयलिपुत्तं अमचं सदावेति ता एवं व०- एवं खलु देवा! कणगरहे राया रज्जे य जाव वियंगेति तं जति णं अहं देवाणु ०! दारगं पयायामि तते गं तुमं कणगरहस्स रहस्सियं चेव अणुपुत्रेणं सारक्खमाणे संगोवेमाणे संवदेहि तते णं से दारए उम्मुक्कबालभावे जोवणगमणुप्पत्ते तव य मम य भिक्खाभायणे भविस्सति, तते णं से तेयलिपुत्ते पउमावतीए एयमहं पडिसुणेति ता पडिगए, तते णं परमावती य देवी पोहिला य अमची एए सममेव गच्भं गेहति ४५७ ज्ञातधर्मकयांगं, अक्षयणः १४
मुनि दीपरत्नसागर