________________
IASPRANSPIRSSISPONSPICANSP68649PESAPSEPTEMSPAASPIRMASPASHRAISHIRSACPICANSPIRMIRPRARAPIEAASPICS
किरियमाइक्खइ एगे पुरिसे णोकिरियमाइक्खइ जे य पुरिसे किरियमाइक्खइ जे य पुरिसे णोकिरियमाइक्खइ दोवि ते पुरिसा तुड़ा एगट्ठा कारणमावन्ना, बाले पुण एवं विप्पडिवेदेति कारणमावन्ने अहमंसि दुक्खामि वा सोयामि वा जूरामि वा तिप्पामि वा पीडामि वा परितप्पामि वा अहमेयमकासि परो वा जं दुक्खइ वा सोयइ वा जूरइ वा तिप्पइ वा पीडइ वा परितप्पड़ या परो एवमकासि, एवं से बाले सकारणं या परकारणं वा एवं विप्पडिवेदेति कारणमावन्ने, मेहावी पुण एवं विपडिवेदेति कारणमावन्ने-अहमंसि दुक्खामि वा सोयामि वा जुरामि वा तिप्पामि वा पीडामि वा परितप्पामि वा णो अहं एवमकासि परो वा जं दुक्खड़ वा जाव परितप्पद वा णो परो एवमकासि, एवं से मेहावी सकारणं वा परकारणं वा एवं विप्पडिवेदेति कारणमावन्ने, से बेमि पाईणं वा ६ जे तसथावरा पाणा ते एवं संघायमागच्छति ते एवं विपरियासमावज्जति ते एवं विवेगमागच्छति ते एवं विहाणमागच्छंति ते एवं संगतियति उवहाए, णो एवं विप्पडियदति, तंजहा-किरियाति या जाच अणिरएति वा, एवं ते विरूबरूवेहि कम्मसमारंभहि विरूवरूवाई कामभोगाई समारभंति भोयणाए, एवमेव ते अणारिया विप्पडिवन्नातं सदहमाणाजाव इति ते णो हवाए णो पाराए अंतरा कामभागसु विसण्णा, चउत्थे पुरिसजाए णियइवाइएत्ति आहिए। इचत चत्तारि पुरिसजायाणाणापन्ना णाणाछंदाणाणासीलाणाणादिट्ठीणाणारई णाणारंभा णाणाअज्झवसाणसंजुत्ता पहीणपुवसंजोगा आरियं मग्गं असंपत्ता इति ते णो हवाए णो पाराए अंतरा कामभोगेसु विसण्णा ॥१३॥ से चेमि पाईणं वा ६ संगतिया मणुस्सा भवंति, तंजहा-आरिया वेगे अणारिया वेगे उच्चागोया वेगे णीयागोया वेगे कायमंता बेगे रहस्समंता वेगे सुवन्ना वेगे दुवन्ना वेगे सुरुवा वेगे दुरूवा वेगे, तेसिं च णं जणजाणवयाई (प० खेत्तवत्थूणि) परिग्गहियाई भवंति, तं०-अप्पयरा वा भुजयरा बा, तहप्पगारेहिं कुलेहिं आगम्म अभिभूय एगे भिक्खायरियाए समुट्टिता सतो बावि एगे णायओ (अणायओ) य उवगरणं च विप्पजहाय भिक्खायरियाए समुट्ठिता असतो वावि एगे णायओ (अणायओ) य उवगरणं च विष्पजहाय भिक्खायरियाए समुहिता, जे ते सतो वा असतो वा णायओ य अणायओ य उवगरणं च विप्पजहाय भिकखायरियाए समट्टिता पुवमेव तेहिं णायं भवइ, तंजहा-इह खल परिसे अन्नमन्नं ममहाए एवं विपडिवेदेति, तंजहा-खेत्तं मे वत्थू मे हिरणं मे सुवन्नं मे धणं मे धणं मे कंसं मे दूसं मे विपुलधणकणगरयणमणिमोत्तियसंखसिलप्पवालरत्तरयणसंतसारसावतेयं मे सहा मे रूवा मे गंधा मे रसा मे फासा मे, एते खलु मे कामभोगा अहमवि एतेसिं, से मेहावी पुवामेव अप्पणो एवं समभिजाणेज्जा, तंजहा-इह खलु मम अन्नयरे दुक्खे रोधातंके समुप्पजेज्जा अणिट्टे अकंते अप्पिए असुभे अमणुन्ने अमणामे दुक्खे णो सुहे से इंता भयंतारो! कामभोगाई मम अन्नयरं दुक्खं रोयातकं परियाइयह अणिÉ अर्कतं अप्पियं असुभं अमगुन्नं अमणामं दुक्खं णो सुह, ताऽहं दुक्खामि वा सोयामि वा जूरामि वा तिप्पामि वा पीडामि वा परितप्पामि वा इमाओ मे अण्णयराओ दुक्खाओ रोगातकाओ पडिमोयह अणिद्वाओ अर्कताओ अप्पियाओ असुभाओ अमणुन्नाओ अमणामाओं दुक्खाओ णो सुहाओ, एवामेव णो लडपुत्वं भवइ, इह खलु काम
ओ, एवामेव णो लहपुवं भवइ, इह खलु कामभोगा णो ताणाए वा णो सरणाए वा, पुरिसे वा एंगता पुत्विं कामभोगे विप्पजहति, कामभोगा वा एगता पुचिं पुरिसं विप्पजहंति, अन्ने खलु कामभोगा अन्नो अहमंसि, से किमंग पुण वयं अन्नमन्नेहि कामभोगेहिं मुच्छामो? इति संखाए णं वयं च कामभोगेहिं विप्पजहिस्सामो, से मेहावी जाणेजा बहिरंगमेतं, इणमेव उवणीयतरागं, तंजहा-माया मे पिता मे भाया मे भगिणी मे भज्जा मे पुत्ता मे धूता मे पेसा मे नत्ता मे सुण्हा मे सुही मे पिया मे सहा मे सयणसंगंथसंथुया मे, एते खलु मम णायओ अहमवि एतेसि, एवं से मेहावी पुवामेव अप्पणा एवं समभिजाणेजा, इह खलु मम अन्नयरे दुक्खे रोयातंके समुपज्जेज्जा अणिढे जाव दुक्खे णो सुहे, से हंता भयंतारो! णायओ इमं मम अन्नयरं दुक्खं रोयातकं परियाइयह अणि8 जाव णो सुह, ताऽहं दुक्खामि वा सोयामि वा जाव परितप्पामि वा, इमाओ मे अन्नयरातो दुक्खाओ रोयातकाओ परिमोएड अणिट्ठाओ जाव णो सुहाओ, एवमेव णो लद्धपुर्व भवइ, तेसिं वाविभयंताराणं मम णाययाणं अन्नयरे दुक्खे रोयातंके समुप्पज्जेजा अणिढे जाव णो सुहे, से इंता अहमेतेसि भयंताराणं णाययाणं इमं अन्नयरं दुक्खं रोयातंकं परियाइयामि अणिटुं जाव णो. सुहं मा मे दुक्खंतु वा जाव मा मे परितप्पंतु वा, इमाओणं अण्णयराओ दुक्खातो रोयातंकाओ परिमोएमि अणिट्ठाओ जाव णो सुहाओ, एवमेव णोलदपुवं भवइ, अलस्स दुक्खं अन्नोन परियाइयति अन्नेण कडं अन्नो नो पडिसंवेदेति पत्तेयं जायति पत्तेयं मरड पत्तेयं चयह पत्तेयं उववज्जइ पत्तेयं संझा पत्तेयं सन्ना पत्तेयं मन्ना एवं विन्नू वेदणा, इह (इ) खलू णातिसंजोगा णो ताणाए वा णो सरणाए वा, पुरिसे वा एगता पुषिं णातिसंजोए विप्पजहति, णातिसंजोगा वा एगता पुषिं पुरिसं विप्पजहंति, अन्ने खलु णातिसंजोगा असो अहमंसि, से किमंग पुण वयं अन्नमजेहिं णातिसंजोगेहि मच्छामो?. इति संखाएणं वयं णातिसंजोगं विप्पजहिस्सामो, से मेहाची जाणेजा पहिरंगमयं, इणमेव उवणीयतराग, तंजहा-हत्था मे पाया मे वाहा मे ऊरू मे उदरं मे सीसं मे सील मे आऊ मे बलं मे वण्णो मे तया मे छाया मे सोयं मे चक्खू मे घाणं मे जिम्मा मे फासा मे ममाइजइ, वयाउ पडिजूरइ, तंजहा-आउओ ५४ सूत्रकृतांगं- अsari-१
मुनि दीपरत्सागर