________________
( १७० )
होये सुख ॥ ४ ॥ माखण मधु बीली अथाण, श्रडुं सूरण वरजे जाए ॥ गाजर मूला रतालु जेह, शुद्ध श्रावक ते ढंकें एह ॥ ५ ॥ फोगट फू ले माया करे, कहो केम ? ते नवसागर तरे ॥ जे दने देव गुरुशुं द्वेष, रूप न पामे ते लव लेश ॥ ६ ॥ बहु दाहाडानुं मेली करी, माखण तावे नियें धरी ॥ ते मरीने नरकें जाय, मानव हो य तो दाब्धज्वर थाय ॥ ७ ॥ दूध तणे वली लोनें जेह, पामा मूखें मारे तेह ॥ फरता ढोर मां गया वल्ली, तेह भूखें तरशें मरे टलवली ॥ ८ ॥ श्रख्य फूटी दीये जे गाल, परजव अधो थाये बाल ॥ मरो फीटो दीये जे गाल, परजव सुख न पामे बाल ॥ ए ॥ पाट पाटलानें वस्त्रदा न, सवशेकुं वली राध्युं धान ॥ मुनिवरनें दे मन उल्लास, तस घर लक्ष्मी रहे थिरवास ॥१० ॥ दे तां दान विमासमण करे, देइ दान मन चिंता धरे ॥ सुखसंपत्ति पामे अजिराम, बेहडे न हो य वसवा ठाम ॥ ११ ॥ धन थोडुंने दिये दान, महिल तेहने वाधे वान || ऋषिने देश करे रं गरोल, तस घर लखमी करे कल्लोल ॥ १२ ॥ सु
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
Jain Educationa International