________________
पच्चरकाण नाष्य अर्थसहित.
ए तमालपत्र, नागकेसर, केशर, जायफल, लविंग, हिंगुलाष्टक, हिंगुत्रेवीसो, संचल, सैंधव, यवखार, खयरसार, कोठवली, गोली सर्व जातिनी अशना दिमां न जले तेवी जाणवी, सर्व जातिनां दातण, तुलसी पत्र, श्रीपत्र,खार, सोया, मेथी, गोमूत्रादिकना कीघा अन्नमेलादिकनी गोलीयो, चित्रो, पिं मार्थ, कोइएक तो पिंडार्थने खजुर कहे . परंतु ग्रंथांतरें एने सूरणा दि कंदनां खारचूदां करे , तेने कहे . कपूर, कचूरो, त्रिगडं, पंच प टोल, विमलवण, इत्यादिक अनेक जातिना स्वादिम आहार जाणवा.
तथा ( महु के० ) मधु एटले मध अने ( गुम के०) गोल, खांड, साकर तथा (तंबोलाई के)तंबोलादिक ते विविध जातिनो तंबोल नाग रवेलीनां पान तथा सोपारी प्रमुख ए पण स्वादिम जाणवा. __ हवे अणाहार वस्तु कहे जे. अने पूर्वे कहेला चारे श्राहारमाहेला कोइ पण आहारमा न आवे, परंतु चनविहार उपवासें तथा रात्रिने चउ विहारे वावरी कल्पे, ते अणाहार वस्तु जाणवी. तेनां नाम कहे .
(अणाहारे के० ) अनाहारने विषे कल्पे ते वस्तु कहे . ( मोय के०) लघु नीति जाणवी, थने (निंबाई के०) निंबादिक ते निंबनी शली पानमा प्रमुख पांचे अंग ए सर्व अनाहार वस्तु जाणवी, आदि शब्दथकी त्रिफला, कडू, करियातुं, गलो,नाहि, धमासो, केरमामूल, बोरगति मूल, बावलबालि, कंधेर मूल, चित्रो, खयरसार, सूखम, मलयागरु, अगरु चीम, अंबर, कस्तूरी, राख, चूनो रोहिणी वज, हलिश, पातली, आस गंधी, कुंदरु, चोपचीनी, रिंगणी, अफिणादिक सर्वजातिनां विष, साजी खार, चूनो, जाको, उपलोट, गूगल, अतिविष, पूंयाम, एलीज, चूणीफल सूरोखार, टंकणखार गोमूत्र श्रादें देश्ने सर्व जातिनां अनिष्ट मूत्र, चोल, मंजीठ, कणयरमूल, कुंभार, थोहर, अर्कादिक पंचकूल, खारो, फ टकमी, चिन्नेम इत्यादिक वस्तु सर्व अनिष्ट स्वादवान् ने, अने श्वा विना जे चीज मुखमां प्रक्षेप करीये ते सर्व अणाहार जाणवी. ए उपवासमां पण लेवी सूजे, अने आयंबिल मध्ये पाणहार पञ्चरकाण कस्या पठी सूजे ए आहार- त्रीजुं छार थयुं, उत्तर नेद अढार श्रया ॥ १५ ॥
Jain Educationa international
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org