________________
नवकार अर्थसदित. माण डे, “ध्मातं सितं येन पुराणकर्म, योवा गतो निर्वृतिसौधमूर्ध्नि ॥ ख्यातोऽनुशास्ता परिनिष्टितार्थो,यःसोऽस्तु सिकः कृतमंगलो मे ॥१॥” ए श्लोकमां उपर जेटलां सिझनां लक्षणो कह्यां, तेटलांनो समुच्चय, वर्णनरूपें बे.
ए सिक परमात्माने नमस्कार करवानो हेतु शुं ? त्यां कहे जे. ए वि नाश रहित एवो अनंत चतुष्क एटले ज्ञान, दर्शन, चारित्र तथा वीर्य, ए गुणो जेउँने प्रगट थया ते शानदर्शन सुखवीर्यादिक गुण युक्तपणे करी स्वविषय प्रमोदप्रकर्ष उत्पादने करी आनंद उत्पादन करवाने लीधे नव्य जीवोने अत्यंत उपकारहेतुपणुं ने माटे ते सिकने नमस्कार करवा योग्य बे. ए श्रीसिद्ध नगवानने उगता सूर्यनी पेरें रक्तवर्णं ध्यायियें. एवा सिझने नमस्कार करतां पंच परमेष्टि मंगलमां बीजुं मंगल जाणवू. ए बीजुं पद अने बीजी संपदा थई ॥२॥ - हवे आचार्यपदनु त्रीजुं मंगल कहे जे. (णमो आयरियाणं के०) नम आचार्येन्यः आ एटले मर्यादायें तद्विषय विनयरूपें करी चर्यते एटले सेवियें अर्थात् जिनशासनना अर्थनी उपदेशकतायें करीने, ते उपदेशकतानी आकांक्षा करनारा जीवो जेने सेवे बे, तेने आचार्य कहीये. तेने (णमो के ) नमस्कार था. उक्तं च “सुत्तब विकलकण, जुत्तो गठस्स मेढि नूउंथ ॥ गणतत्ति विप्पमुक्को, अखं वाएर आयरि ॥१॥
अथवा ज्ञानाचारादिक पांच प्रकारनो आचार, अथवा या एटले म. र्यादायें चार एटले विहार ते आचार, एवा आचारने पालवामां पोतें साधु एटले नला चतुर बे तथा प्रकर्षे करी बीजाने ते आचार पलाववानो उपदेश कहेवाथकी तथा उत्कृष्टपणे बीजा साधु प्रमुखने ते आचार देखामवाथकी आचार्य कहियें. उक्तंच ॥ “ पंचविहं आयारं, आयरमाणा तहा पयासंता ॥ श्रायारं दंसंता, आयरिया तेण वुचंति” ॥१॥
अथवा (आ के० ) ईषत् एटले अपरिपूर्ण जे ( चार के०) हेरिक एटले शिष्य ते. आचार ते चारकल्प कहिये. एटले युक्तायुक्त विनाग नि रूपण करवामां अनिपुण एवा विनेय जे शिष्य तेने विषे (साधु के०) जला यथार्थ शास्त्रार्थ उपदेशकपणे करीने ते आचार्य कहेवाय जे. . एवा आचार्यने नमस्कार करवानो हेतु शुं ? त्यां कहे . आचारनो उपदेश करवाथकी परोपकारीपणुं जेमने प्राप्त थयुं तथा उत्रीश बत्रीशी
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org