________________
वंदितासूत्र अर्थसदित.
१४५ (च के०) वली ते प्रत्ये (गरिहामि के०) गुरुसाखें हुं गहुँ बुं, विशेषे निंई ढुं. __ अथवा बीजो अर्थ आवी रीतें :-( सुहिएसु के० ) वस्त्र पात्रादिकें करी सुखीया अने (उहिएसु के०) रोगप्रमुखें करी उःखिया एवा (असंजएसु के० ) असंयत एटले ( अ के ) नथी जेने ( सं के) सम्यक् एटले रूमो एवो, ( यत के० ) यत्न जे उद्यम करवो, एटले जे रूमो उ द्यम नथी करता, परंतु जीवहिंसादिक कर्मपाशमां पम्वा संबंधी उद्यमना करवावाला, जैनानास,वेशविघ्बक एवा असंयती,पासना, उसन्नादिक तेने. तथा त्रीजो अर्थ, ते असंयत षड्डिधजीव वधकोने अथवा अन्यदर्शनी कुलिं गी तेने रागें करीने, जेम के, एक गामना वासी ने अथवा महारा नाश प्रमुख बे, आपणी उलखाणना बे, इत्यादिक जे रागनावें करी दान दी, तथा जिनशासनना प्रत्यनीक बे, वेषी , निर्लजा नमक डे, इत्यादिक द्वेष उपन्यो तो पण घरे आव्या, माटें दान आप्यु, इत्यादिक नावें जे महारे जीवें अनुकंपा, दया कीधी होय, तेने हुँ निउं डं ॥३१॥
अहीं गुणवंत साधुने दान दीधुं ते निंदवू नहीं, परंतु पूर्वोक्त. राग पनी निंदा करवी तथा पासबादिक अने कुलिंगी प्रमुखने गुणवंतनी बुद्धियें दान दीधुं होय, ते निंदवू, पण जे सहेज अनुकंपायें दान दी, होय, ते तो अनुकंपाज कहेवाय, ते दाननें नगवंतें निषेध्यु नथी, अहीं रागद्वेषनी निंदा जाणवी. पण दान दीधुं तेनी निंदा जाणवी नहीं ॥
हवे सुसाधुने दान न दीधु, ते आलोवे बे. सासु संविनागो, न कां तव चरण करण जुत्तेसु ॥ संते फासुअ दाणे, तं निंदे तं च गरिदामि ॥३२॥
अर्थः-( तव के ) तपें करीने, ( चरण के० ) चरणसित्तरी करीने ( करण के) करण सित्तरियें करीने, (जुत्तेसु के० ) सहित एवो, ( साहूसु के०) सुसाधु तेने विषे (फासुअदाणे के०) देवा योग्य प्राशुक निर्दोष एवं अशनादिक दान, ( संते के० ) ते महारे जीवें जो (संवि जागो के० ) संविनाग, ( नक के ) न कीधो होय, तेथी जे अतिचा र हुई होय, (तं के०) ते प्रत्ये ( निंदे के० ) हुँ आत्मसाखें निंधु बुं, (च के० ) वली (तं के० ) ते प्रत्ये ( गरिहामि के०) गुरुनी साखें गहुँ
१९ Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org