Agam 39 Mahanisiham Chattham Cheyasuttam Mulam PDF File

SR No.: 003777
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Deepratnasagar
Publication Year: 2012
Total Pages: 153
Language: Prakrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, Agam 39, & agam_mahanishith
File Size: 3 MB

Page 151

कयं च पामं कुलालेणं लोगानुवित्तीए सजणगाहिहाणेणं, जहा णं सुसढो । अन्नया कालक्कमेणं गोयमा ! सुसाहु-संजोग-देसनापुव्वेणं पडिबुद्धे णं सुसढे पव्वइए य । जाव णं परम-सद्धा-संवेग-वेरग्ग-गए अच्चंतघोरवीरूग-कट्ठसुदुक्करं महाकायकेसं करेइ ।
संजमं जयणं न याणइ अजयणा दोसेणं तु सव्वत्थ असंजम-पएसु णं अवरज्झे । तओ तस्स गुरुहिं भणियं जहा भो भो महासत्त ! तए अन्नाण-दोसओ संजम-जयणं अयाणमाणेणं महंते काय-केसे समाढत्ते | नवरं जइ निच्चालोयणं दाऊणं पायच्छित्तं न काहिसि ता सव्वमेयं निप्फलं होही, अज्झयणं-८ / चूलिका-२
ता जाव णं गुरुहिं चोइए ताव णं से अनवरयालोयणं पयच्छे, से वि णं गुरू तस्स तहा पायच्छित्ते पयाइ । जहा णं संजम-जयणं ननू एगतेणेव अहन्निसाणुसमयं रोद्दट्टज्झाणाइविप्पमुक्के सुहज्झवसायनिरंतरे पविहरेज्जा ।
अहन्नया णं गोयमा ! से पावमती जे केइ छद-दुम-दसम-दवालसद्धमास-मास-जाव णं छम्मास-खवणाइए अन्नयरे वा सुमहं काय-केसाणुगए पच्छित्ते से णं तह त्ति समणुढे । जे य उणं एगंत-संजम-किरियाणं जयणाणुगए मनोवइ-काय-जोगे सयलासव-निरोहे सज्झाय-ज्झाणावस्सगाईए असेसपाव-कम्म-रासि-निद्दहणे पायच्छित्ते से णं पमाए अवमन्ने अवहेले असद्दहे सिढिले जाव णं किल किमित्थ दुक्करं ति काऊणं न तहा समणुढे ।
अन्नया णं गोयमा ! अहाउयं परिवालिऊणं से सुसढे मरिऊणं सोहम्मे कप्पे इंदसामानिए महिड्ढी देवे समुप्पन्ने, तओ वि चविऊणं इहइं वासुदेवो होऊणं सत्तम-पुढवीए समुप्पन्ने । तओ उव्वट्टे समाणे महा काए हत्थी होऊणं मेहुणा-सत्त-मानसे मारिऊणं अनंत-वणस्सतीए गय त्ति । एस णं गोयमा ! से सुसढे जे णं ।
[१५२५] आलोइय-निदियगरहिए णं कय-पायच्छित्ते वि भवित्ताणं ।
जयणं अयाणमाणे भमिही सुइरं तु संसारे ।।
[१५२६] से भयवं कयराओ य तेणं जयणा न विन्नाया, जओ णं तं तारिसं सुदुक्करं कायकेसं काऊणं पि तहा वि णं भमिहिइ सुइरं तु संसारे ? गोयमा! जयणा नाम अट्ठारसण्हं सीलंग-सहस्साणं संपुण्णाणं अखंडिय-विराहियाणं जावज्जीव-महण्णिसाणुसमयं धारणं कसिणं संजम-किरियं अनुमन्नंति, तं च तेण न विण्णायंति । ते णं तु से अहन्ने भमिहिइ सुइरं तु संसारे ।
से भयवं ! केणं अद्वेणं तं च तेणं न विण्णायंति ? गोयमा ! ते णं जावइए काय-केसे कए तावइयस्स अद्ध-भागेणेव जड़ से बाहिर-पानगं विवज्जते ता सिद्धीए मनुवयंते नवरं तु तेण बाहिर-पानगे परिभुत्ते बाहिरपानग परिभोइस्स णं गोयमा ! बहूइ वि कायकेसे निरत्थगे हवेज्जा । जओ णं गोयमा ! आऊ-तेऊ-मेहणे एए तओ वि महापावट्ठाणे अबोहिदायगे एगतेणं वि वज्जियव्वे, एगंतेणं न समायरियव्वे सुसंजएहिं ति, एतेणं अटेणं तं च तेणं न विण्णाय त्ति ।
से भयवं केणं अटेणं आउ-तेऊ-मेहणे त्ति अबोहिदायगे समक्खाए ? गोयमा ! णं सव्वमवि छक्काय-समारंभे महापावट्ठाणे किंतु आऊ-तेउकाय-समारंभे णं अनंत-सत्तोवघाए मेहणासेवणेणं तु संखेज्जासंखेज्ज-सत्तोवघाए घन-राग-दोस-मोहानगए एगंत-अप्प-सत्थज्झवसायत्तमेव जम्हा णं एवं तम्हाओ गोयमा ! एतेसिं समारंभासेवणपरिभोगादिसु वट्टमाणे पाणी पढममहव्वयमेव न धारेज्जा । तयभावे अवसेसमहव्वय-संजमट्ठाणस्स अभावमेव जम्हा एवं तम्हा सव्वहा विराहिए सामण्णे | जओ एवं
[दीपरत्नसागर संशोधितः]
[150]
[३९-महानिसीह