________________
तओ एक्कासणगं । जइ सयमेव अत्थणो ताओ छप्पइयाओ पडिगाहेज्जा अहणं न संविभइउं दिज्जा न य अत्तणो पडिग्गहेज्जा, तओ पारंचियं ।
___एवं वसहिं दंडा पुच्छणगेणं विहीए पमज्जिऊणं कयवरं पच्चुप्पेहेऊणं छप्पइयाओ संविभातिऊणं च तं च कयवरं न परिट्ठवेज्जा परिट्ठवित्ताणं च सम्मं विहिए अच्चंतोवउत्ते एगग्गमानसेणं पयंपएणं तु सुत्तत्थो भयं सरमाणे जे णं भिक्खू न इरियं पडिक्कमेज्जा, तस्स य आयंबिल-खमणं पच्छित्तं निद्दिसेज्जा । एवं तु अइक्कमेज्जा णं, किंचूणगं दिवड्ढं घडिगं पुव्वण्हिगस्स णं पढमजामस्स |
एयावसरम्ही उ गोयमा ! जे णं भिक्खू गुरुणं पुरओ विहीए सज्झायं संदिसावेऊणं एगग्गचित्ते सुयाउत्ते दढं धिईए घडिगूण पढम-पोरिसिं जावज्जीवाभिग्गहेणं अनुदियहं अपुव्व-नाण-गहणं न करेज्जा, तस्स दुवालसमं पच्छित्तं निद्दिसेज्जा । अपुव्व-नाणाहिज्जणस्स असई जं एव पुव्वाहिज्जियं तं सुत्तत्थोभयं अनुसरमणो एगग्गमानसे न परावत्तेज्जा भत्तित्थी-राय-तक्कर-जनवयाइ विचित्तं-विगहास् णं अभिरमेज्जा, अवंदणिज्जे ।
जेसिं च णं पुव्वाहीयं सुत्तं न अत्थे व अउव्व-नाण-गहणस्स णं असंभवो वा तेसिं अवि घडिगूण पढम-पोरिसीए-पंच-मंगलं पुणो पुणो परावत्तनीयं | अहा णं नो परावत्तिया विगहं कुव्वीया वा निसामिया वा, से णं अवंदे ।।
एवं घडिगूणाए पढम-पोरिसीए जे णं भिक्खू एगग्ग-चित्तो सज्झायं काऊणं तओ पत्तगमत्तग-कमढगाइं भंडोवगरणस्सणं अव्वक्खित्तउत्तो विहीए पच्चुप्पेहेणं न करेज्जा, तस्स णं चउत्थं पच्छित्तं निद्दिसेज्जा | भिक्खू-सद्दो पच्छित्त-सद्दो य इमे सव्वत्थ पइ-पयं जो जणीए जइ णं तं भंडोवगरणं न भुंजीया अहा णं परिभुजे, दुवालसं ।
___ एवं अइक्कंता पढमा पोरिसी । बीय-पोरिसीए अत्थ-गहणं न करेज्जा, पुरिवड्ढं । जइ णं वक्खाणस्स णं अभावो अहा णं वक्खाणं अत्थ एवं तं न सुणेज्जा, अवंदे । वक्खाणस्सासंभवे कालवेलं जाव वायाणाइ-सज्झायं न करेज्जा, वालसं ।
एवं पत्ताए काल-वेलाए जं किंचि अइय-राइय-देवसिय-अइयारे निदिए गरहिए आलोइए पडिक्कंते जं किंचि काइगं वा वाइगं वा मानसिगं वा उस्सत्तायरणेण वा उम्मग्गायरणेण वा अकप्पासेवणेण वा अकरणिज्ज-समायरणेण वा दुज्झाएण वा दुचिंतिएण वा अनायार-समायरणेण वा अनिच्छियव्व समायरणेण वा असमण-पाओग्ग-समायरणेण वा नाणे दंसणे चरित्ते सुए सामाइए तिण्हं गुत्तियादीणं चउण्हं कसायादीणं पंचण्हं महव्वयादीणं छण्हं जीव-निकायादीणं सत्तण्हं पिंडेसणाइणं अट्ठण्हं पवयणमाइणं नवण्हं बंभचेर-गुत्तादीणं दसविहस्स णं समणधम्मस्स एवं तु, जाव णं एमाइ अनेगालावगमाईणं खंडणे विराहणे वा आगम-कसलेहिं णं गुरूहिं पायच्छित्तं उवइ8, तं निमित्तेणं जहा सत्तीए अनिगूहिय-बल-वीरिय-पुरिसयार-परक्कमे असढत्ताए अदीन-मानसे अनसनाइ स-बज्झंतरं दुवालसविहं अज्झयणं-७ / चूलिका-१
तवो-कम्मं गुरूणं अंतिए पुनरवि निकिऊणं सुपरिफुडं काऊणं तह त्ति अभिनंदित्ताणं खंडखंडी-विभत्तं वा एग-पिंड-ट्ठियं वा न सम्म अनुचिढेज्जा, से णं अवंदे ।
से भयवं ! के णं अटेणं खंडखंडीए काउमनुचेद्वेज्जा ? गोयमा ! जे णं भिक्खू संवच्छरद्धं चाउमास खमणं वा एक्को लग्गं काऊणं न सक्कुणोइ, से णं छह-दुम-दसम-दुवालसद्ध-मास-खमणेहिं णं तं
[दीपरत्नसागर संशोधितः]
[121]
[३९-महानिसीह