________________
गाहा - १०१
[१०१] जह बालो जंपतो कज्जमकज्जं च उज्जुयं भइ । तं तह आलोएज्जा माया - मयविप्पमुक्को य ।। [१०२] कयपावोऽवि मनूसो आलोइय निंदिउं गुरुसगासे । होइ अइरेग लहुओ ओहरियभरो व्व भारवहो ।। [१०३] लज्जाए गारवेण य जे नाssलोयंति गुरुसगासम्म । घंतं पि सुयसमिद्धा न हु ते आराहगा हुंति ।। [१०४] जह सुकुसलोऽवि विज्जो अन्नस्स कहेइ अत्तणो वाहिं । तं तह आलोयव्वं सुठु वि ववहारकुसलेणं ।।
[१०५] जं पुव्वं तं पुव्वं जहानुपुव्विं जहक्कमं सव्वं । आलोइज्ज सुविहिओ कमकालविहिं अभिदंतो || [१०६] अत्तं-परजोगेहि य एवं समुवट्ठिए पओगेहिं । अमुगेहि य अमुगेहि य अमुयगसंठाण करणेहि ।। [१०७] वण्णेहि य गंधेहि य सद्द-फरिस - रस- रुव-गंधेहिं । पडिसेवणा कया पज्जवेहिं कया जेहि य जहिं च ।।
[१०८] जो जोगओ अपरिणामओ अ दंसण चरित्त - अइयारो । छट्ठाण बाहिरो वा छट्ठाण ब्भंतरो वा वि ।।
[१०९] तं उज्जुभावपरिणउ रागं दोसं च पयणु काऊणं । तिविहेण उद्धरिज्जा गुरुपामूले अगूहिंतो ||
[११०] न वि तं सत्थं च विसं च दुप्पउत्तु व्व कुणइ वेयालो । जंतं व दुप्पउत्तं सप्पु व्व पमाइणो कुद्धो
[१११] जं कुणइ भावसल्लं अनुद्धियं उत्तमट्ठ कालम्मि | दुल्लह-बोहीयत्तं अनंत संसारियत्तं च ।।
[११२] तो उद्धरंति गारवरहिया मूलं पुनब्भवलयाणं । मिच्छादंसण- सल्लं माया - सल्लं नियाणं च ।।
[११३] रागेण व दोसेण व भएण हासेण तह पमाएणं । रोगेणाssयंकेण व वत्तीइ पराभिओगेणं ।।
[११४] गिहिविज्जापडिएण व सपक्ख परधम्म - ओवसग्गेणं । तिरियंजोणिगएण व दिव्व मनूसोवसग्गेणं ।।
[११५] उवहीइ व नियडी व तह सावयपेल्लिएण व परेणं । अप्पाण भएण कयं परस्स छंदानुवत्तीए ||
[११६] सहसक्कारमनाभोगओ य जं पवयणाहिगारेणं । सन्निकरणे विसोही पुण्णागारो य पण्णत्तो ॥ [११७] उज्जुअमालोइत्ता इत्तो अकरणपरिणाम जोगपरिसुद्धो । सो पयणुइ पइकम्मं सुग्गइमग्गं अभिमुइ ।।
[दीपरत्नसागर-संशोधितः]
[8]
||
[३३ / १ | मरणसमाहि]