________________
धंतपुव्वे वा धमावियपुव्वे वा? हंता अत्थी, अत्थि णं पएसी! तस्स वत्थिस्स पुण्मस्स वा तुलियस्स अपुन्नस्स वा तुलियस्स केइ अण्णत्ते वा जाव लहुयत्ते वा नो तिणढे समढे, एवामेव पएसी! जीवस्स अगुरलघुयत्तं पडुच्च जीवंतस्स वा तुलियस्स मुयस्स वा तुलियस्स नत्थि केइ अण्णत्ते जाव लहुयत्ते वा, तं सद्दहाहि णं तुम पएसी! तं चेव ।
[७१] तए णं पएसी राया केसिं कुमार-समणं एवं वयासी-अत्थि णं भंते! एसा जाव नो उवागच्छइ, एवं खलु भंते! अहं अण्णया जाव चोरं उवणेति, तए णं अहं तं पुरिसं सव्वतो समंता समभिलोएमि, नो चेव णं तत्थ जीवं पासामि, तए णं अ
कालियं करेमि करेत्ता सव्वतो समंता समभिलोएति नो चेव णं तत्थ जीवं पासामि, एवं तिहा चउहा संखेज्जहा फालियं करेमि नो चेव णं तत्थ जीवं पासामि,
जइ णं भंते! अहं तंसि पुरिसंसि दुहा वा तिहा वा चउहा वा संखेज्जहा वा फालियंमि जीवं पासंतो तो णं अहं सद्दहेज्जा नो तं चेव जम्हा णं भंते! अहं तंसि दुहा वा तिहा वा चउहा वा संखेज्जहा वा फालियंमि जीवं न पासामि त पतिट्ठिया मे पइण्णा जहा- तज्जवीओ तं सरीरं तं चेव ।
तए णं केसी कुमार-समणे पएसिं रायं एवं वयासी- मूढतराए णं तुमं पएसी! ताओ तुच्छतराओ के णं भंते! तुच्छतराए पएसी! से जहानामए-केइ परिसा वणत्थी वणोवजीवी वणगवेसणयाए जोइं च जोईभायणं च गहाय कट्ठाणं अडविं अनुपविट्ठा, तए णं ते पुरिसा तीसे अगामियाए जाव किंचिं देसं अनुप्पत्ता समाणा एगं परिसं एवं वयासी ।
अम्हे णं देवाणुप्पिया! कट्ठाणं अडविं पविसामो, एत्तो णं तुमं जोइभायणाओ जोइं गहायं अम्हं असणं साहेज्जासि, अह तं जोइभायणे जोई विज्झवेज्जा एत्तो णं तुम कट्ठाओ जोइं गहायं अम्हं असणं साहेज्जासि त्ति कट्ट कट्ठाणं अडविं अनुपविट्ठा, तए णं से पुरिसे तओ मुहत्तंतरस्स तेसिं पुरिसाणं असणं साहेमि त्ति कट्ट जेणेव जोतिभायणे तेणेव उवागच्छइ जोइभायणे जोइं विज्झायमेव पासति |
तए णं से पुरिसे जेणेव से कट्टे तेणेव उवागच्छइ उवागच्छित्ता तं कटुं सव्वओ समंता समभिलोएति नो चेव णं तत्थ जोइं पासति, तए णं से पुरिसे परियरं बंधइ फरसु गेण्हइ तं कटुं दुहा फालियं करेइ सव्वतो समंता समभिलोएइ नो चेव णं तत्थ जोइं पासइ, एवं जाव संखेज्जहा वा फालियं करेइ सव्वतो समंता समभिलोएड नो चेव णं तत्थ जोइं पासइ तए णं से पुरिसे तंसि कटुंसि दुहाफालिए वा जाव संखेज्जहाफालिए वा जोइं अपासमाणे संते तंते परिस्संते निविण्णे समाणे परसं एगंते एडेइ परियरं मुयइ मुइत्ता एवं वयासी
अहो! मए तेसिं पुरिसाणं असणे नो साहिए त्ति कट्ट ओहयमणसंकप्पे चिंतासोगसागरसंपविढे करयलपल्लत्थमुहे अज्झाणोवगए भूमिगयदिहिए झियाइ, ते णं ते पुरिसा कट्ठाई छिंदंति, जेणेव से पुरिसे तेणेव उवागच्छंति, तं पुरिसं ओहयमणसंकप्पं जाव झियायमाणं पासंति पासित्ता एवं वयासी
किं णं तुमं देवाणुप्पिया! ओहयमणसंकप्पे जाव झियायसि? तए णं से पुरिसे एवं वयासीतुब्भे णं देवाणुप्पिया! कट्ठाणं अडविं अनुपविसमाणा ममं एवं वयासी ।
अम्हे णं देवाणुप्पिया! कट्ठाणं अडविं जाव-पविट्ठा, तए णं अहं तओ मुहुत्तंतरस्स तुब्भं सूत्तं-७१
असणं साहेमि त्ति कटु जेणेव जोईभायण जाव झियामि ।
दीपरत्नसागर संशोधितः]
[52]
[१३-रायपसेणियं]