________________
[६२] तस्स णं से चित्ते सारही कल्लं पाउप्पभाए रयणीए फुल्लुप्पल-कमलकोमलुम्मिलि-यम्मि अहापंडुरे पभाए कयनियमावस्सए सहस्सरस्सिम्मि दिणयरे तेयसा जलंते साओ गिहाओ निग्गच्छइ निग्गच्छित्ता जेणेव पएसिस्स रण्णो गिहे जेणेव पएसी राया तेणेव उवागच्छड़ उवागच्छित्ता परसिं रायं करयल जाव तिकट्ट जएणं विजएणं वद्धावेइ वद्धावेत्ता एवं वयासी
एवं खलु देवाणुप्पियाणं कंबोएहिं चत्तारि आसा उवायणं उवणीया ते य मए देवाणुप्पियाणं अण्णया चेव विणइया तं एह णं सामी! ते आसे चिटुं पासह ।
तए णं से पएसी राया चित्तं सारहिं एवं वयासी-गच्छाहि णं तुमं चित्ता! तेहिं चेव चउहिं आसेहिं चाउग्घंटं आसरहं जुत्तामेव उवट्ठवेह उवट्ठवेत्ता जाव पच्चप्पिणाहि ।
तए णं से चित्ते सारही पएसिणा रण्णा एवं वुत्ते समाणे हद्वतुट्ठ-जाव हियए उवट्ठवेइ उवद्ववेत्ता एयमाणत्तियं पच्चप्पिणइ ।
तए णं से पएसी राया चित्तस्स सारहिस्स अंतिए एयमढे सोच्चा निसम्म हट्टतुट्ठ-जाव अप्पमहग्घाभरणालंकियसरीरे साओ गिहाओ निग्गच्छड़, जेणामेव चाउग्घंटे आसरहे तेणेव उवागच्छड़, चाउग्घंटे आसरहं दुरुहइ, सेयवियाए नगरीए मज्झंमज्झेणं निग्गच्छइ ।
तए णं से चित्ते सारही तं रहं नेगाई जोयणाइं उब्भामेइ ।
तए णं से पएसी राया उण्हेण व तण्हाए य रहवाएणं य परिकिलंते समाणे चित्तं सारहिं एवं वयासी-चित्ता! परिकिलंते मे सरीरे परावत्तेहिं रहं ।।
तए णं से चित्ते सारही रहं परावत्तेइ, जेणेव मियवणे उज्जाणे तेणेव उवागच्छइ, परसिं रायं एवं वयासी-एस णं सामी! मियवणे उज्जाणे एत्थ णं आसाणं समं किलामं सम्म अवणेमो,
तए णं से पएसी राया चित्तं सारहिं एवं वयासी-एवं होउ चित्ता!
तए णं से चित्ते सारही जेणेव केसिस्स कुमार-समणस्स अदूरसामंते तेणेव उवागच्छड़ तुरए निगिण्हेइ, रहं ठवेइ, रहओ पच्चोरुहइ, तुरए मोएति, परसिं रायं एवं वयासी- एह णं सामी! आसाणं समं किलामं सम्मं अवणेमो ।
तए णं से पएसी राया रहाओ पच्चोरुहइ, चित्तेणं सारहिणा सद्धिं आसाणं समं किलामं सम्म अवणेमाणे पासइ जत्थ केसिं कुमार-समणं महइमहालियाए महच्चपरिसाए मज्झगए महया-महया सद्देणं धम्ममाइक्खमाणं पासइ, पासित्ता इमेयारूवे अज्झत्थिए जाव समुप्पज्जित्था-जड्डा खलु भो जड्डं पज्जुवासंति मुंडा खलु भो मुंडं पज्जुवासंति मूढा खलु भो मूढं पज्जुवासंति अपंडिया खलु भो! अपंडियं पज्जुवासंति निविण्णाणा खलु भो! निविण्णाणं पज्जुवासंति, से केस णं एस पुरिसे जड्डे मुंडे मूढे अपंडिए निविण्णाणे सिरीए हिरीए उवगए उत्तप्पसरीरे, एस णं पुरिसे किमाहारमाहारेइ? किं परिणामेइ? किं खाइ किं पियइ किं दलयइ किं पयच्छड़ जेणं एमहालियाए मणुस्सपरिसाए मज्झगए महया-महया सद्देणं बूयाए? एवं संपेहेइ संपेहित्ता चित्तं सारहिं एवं वयासी-चित्ता! जड्डा खलु भो! जड्डं पज्जुवासंति जाव सूत्तं-६२
बूयाइ, साए वि य णं उज्जाणभूमीए नो संचाएमि सम्मं पकामं पवियरित्तए?
तए णं से चित्ते सारही परसिं रायं एवं वयासी-एस णं सामी! पासवच्चिज्जे केसी नामं कुमार-समणे जातिसंपन्ने जाव चउनाणोवगए अहोऽवहिए अण्णजीविए |
[दीपरत्नसागर संशोधितः]
[45]
[१३-रायपसेणिय