________________
आभारण-मल्लालंकारं ओमुयइ ओमुइत्ता सयमेव पंचमुट्ठियं लोयं करेइ, जेणेव सुव्वयाओ अज्जाओ तेणेव उवास्यक्खंधो-१, अज्झयणं-१४
गच्छड़ वंदइ नमसइ वदित्ता नमंसित्ता एवं वयासी
आलित्ते णं अज्जा लोए एवं जहा देवाणंदा जाव एक्कारस अंगाई अहिज्जइ बहणि वासाणि सामण्णपरियागं पाउणइ पाउणित्ता मासियाए संलेहणाए अत्ताणं झोसेत्ता सढि भत्ताई अणसणेणं छेएत्ता आलोइय-पडिक्कंता समाहिं पत्ता कालमासे कालं किच्चा अण्णयरेस् देवलोएस देवत्ताए उववण्णा ।
[१५३] तए णं से कणगरहे राया अण्णया कयाई कालधम्मणा संजुत्ते यावि होत्था, तए णं ते राईसर जाव नीहरणं करेंति करेत्ता अण्णमण्णं एवं वयासी-एवं खल वाणुप्पिया कणगरहे राया रज्जे य जाव मच्छिए पत्ते वियंगित्था, अम्हे णं देवाणुप्पिया! रायाहीणा रायाहिट्ठिया रायाहीणकज्जा अयं च णं तेयली अमच्चे कणगरहस्स रण्णो सव्वट्ठाणेस् सव्वभूमियास् लद्धपच्चए दिन्नवियारे सव्वकज्ज-वट्टावए यावि होत्था, तं सेयं खल अम्हं तेयलिपत्तं अमच्चं कुमारं जाइत्तए त्ति कट्ट अण्णमण्णस्स एयमटुं पडिसुणेति पडिसुणेत्ता जेणेव तेयलिपुत्ते अमच्चे तेणेव उवागच्छंति उवागच्छित्ता तेयलिपुत्तं एवं वयासी
एवं खलु देवाणुप्पिया कणगरहे राया रज्जे य रहे य जाव मुच्छिए पुत्ते वियंगित्था, अम्हे णं देवाणप्पिया! रायाहीणा जाव रायहीणकज्जा, तमं च णं देवाणप्पिया! कणगरहस्स रण्णो सव्वठाणेस
धराचिंतए होत्था, तं जड़ णं देवाणप्पिया! अत्थि केड कमारे रायलक्खण-संपन्ने अभिसेयारिहे तण्णं तुमं अम्हं दलाहि जण्णं अम्हे महया-महया रायाभिसेएणं अभिसिंचामो ।
तए णं तेयलिपुत्ते तेसिं ईसरपभिईणं एयम पडिसणेइ पडिस्णेत्ता कणगज्झयं कुमारं पहायं जाव सस्सिरीयं करेइ करेत्ता तेसिं ईसरपभिईणं उवणेइ उवणेत्ता एवं वयासी- एस णं देवाणप्पिया! कणगरहस्स रण्णो पत्ते पउमावईए देवीए अत्तए कणगज्झए नामं कुमारे अभिसेयारिहे रायलक्खणसंपन्ने मए कणगरहस्स रण्णे रहस्सिययं संवढिए, एयं णं तुब्भे महया-महया रायाभिसेएणं अभिसिंचह, सव्वं च तेसिं उढाणपरियावणियं परिकहेइ ।
तए णं ते ईसरपभिइओ कणगज्झयं कुमारं महया-महया अभिसिंचंति । तेणं से कणगज्झए कुमारे राया जाए-महयाहिमवंत-महंत-मलय० वण्णओ जाव रज्जं पसासेमाणे विहरइ । तए णं सा पठमावई देवी कणगज्झयं रायं सद्दावेइ सद्दावेत्ता एवं वयासी-एस णं पत्ता! तव रज्जे जाव अंतेउरे य० तुमं च तेयलिपुत्तस्स अमच्चस्स पभावेणं, तं तुमं णं तेयलिपुत्तं अमच्चं आढाहि परिजाणाहि सक्कारेहि सम्माणेहिं इंतं अब्भुटेहि ठियं पज्जुवासेहिं वच्चंतं पडिसंसाहेहि अद्धासणेणं उवनिमंतेहि भोगं च से अनुवड्ढेइ, तए णं से कणगज्झए पउमावईए तहत्ति वयणं पडिसुणेइ जाव भोगं च से अनुवड्ढेइ ।
[१५४] तए णं से पोट्टिले देवे तेयलिपुत्तं अभिक्खणं-अभिक्खणं केवलिपन्नत्ते धम्मे संबोहेइ, नो चेव णं से तेयलिपुत्ते संबुज्झइ, तए णं तस्स पोट्टिलदेवस्स इमेयारूवे अज्झत्थिए चिंतिए पत्थिए मणोगए संकप्पे सम्प्पज्जित्था- एवं खल कणगज्झए राया तेयलिपुत्तं आढाइ जाव भोगं च से संवड्ढेइ, तए णं से तेयलिपुत्ते अभिक्खणं-अभिक्खणं संबोहिज्जमाणे वि धम्मे नो संबुज्झइ तं सेयं खलु
[दीपरत्नसागर संशोधितः]
[104]
[६-नायाधम्मकहाओ]