________________
भवंति अदुवा फासा फुसंति ते फासे पुट्ठो वीरो अहियासए, ओए समियदंसणे, दयं लोगस्स जाणता पाईणं पडीणं उदीणं आइक्खे, विभए किट्टे वेयवी,
जे खलु समणे बहुस्सु बज्झाग आहरणहेउकुसले धम्मकहालद्धिसंपन्ने खेत्तं कालं पुरिसं समासज्ज केऽयं पुरिसे ? कं वा नए ? से उट्ठिएस वा अनुट्ठिएस वा सुस्सूसमाणेसु पवेदए-संति विरतिं उवसमं निव्वाणं सोयवियं अज्जवियं मद्दवियं लाघवियं. अणइवत्तियं सव्वेसिं पाणाणं सव्वेसिं भूयाणं सव्वेसिं जीवाणं सव्वेसिं सत्ताणं अनुवीइ भिक्खू घम्ममाइक्खेज्जा ।
[२०८] अनुवीइ भिक्खू घम्ममाइक्खमाणे नो अत्ताणं आसाएज्जा नो परं आसाएज्जा नो अन्नाइं पाणाइं भूयाइं सत्ताई आसाएज्जा, से अनासादए अनासादमाणे वज्झमाणाणं पाणाणं भूयाणं सुयक्खंधो-१, अज्झयणं-६, उद्देसो-५
जीवाणं सत्ताणं जहा से दीवे असंदीणे एवं से भवइ सरणं महामुनी, एवं से उट्ठिए ठियप्पा अनि अच चले अबहिलेस्से परिव्वए, संखाय पेसलं धम्मं दिट्ठिमं परिनिव्वुडे, तम्हा संगं ति पासह, गंथेहिं गढिया नरा विसण्णा कामविप्पिया, तम्हा लूहाओ नो परिवित्तसेज्जा, जस्सिमे आरंभा सव्वतो सव्वत्ता सुपरिण्णाया भवंति, जेसिमे लूसिणो नो परिवित्तसंति, सेवंता कोहं च मानं च मायं च लोभं च एस तुट्टे वियाहिते, त्तिबेमि ।
[२०९] कायस्स वियावाए एस संगामसीसे वियाहिए, से हु पारंगमे मुनी अवि हम्ममाणे फलगावयट्ठि कालोवणीते कंखेज्ज कालं जाव सरीरभेउ तिबेमि ।
छट्ठे अज्झयणे पंचमो उद्देसो समत्तो
मुनि दीपरत्नसागरेण संशोधितः सम्पादितश्च छटुं अज्झयणं समत्तं
सत्तमं अज्झयणं -
aai विमोक्खो
अट्टमं अज्झयणं -
०
• पढमो - उद्देसो •
[२१०] से बेमि-समणुण्णस्स वा असमणुण्णस्स वा असनं वा पानं वा खाइमं वा साइमं वा वत्थं वा पडिग्गहं वा कंबलं वा पायपुंछणं वा नो पाएज्जा नो निमंतेज्जा नो कुज्जा वेयावडियं- परं आढायमाणे, त्तिबेमि ।
[२११] धुवं चेयं जाणेज्जा असनं वा पानं वा खाइमं वा साइमं वा वत्थं वा पडिग्गहं वा पायपुंछणं वा लभिया नो लभिया भुंजिया नो भुंजिया पंथं विउत्ता विउक्कम्म विभत्तं धम्मं झोसेमाणे समेमाणे चलेमाणे पलेमाणे पाएज्जा वा निमंतेज्ज वा कुज्जा वेयावडियं परं अनाढायमाणे, त्तिबेमि । [२१२] इहमेगेसिं आयार - गोयरे नो सुनिसंते भवति ते इह आरंभट्ठी अनुवयमाणा हणमाणा घायमाणा हणतो यावि समणुजाणमाणा अदुवा अदिन्नमाइयंति अदुवा वायाओ विरंजंति तं जहा- अत्थि लोए नत्थि लोए धुवे लोए अधुवे लोए साइए लोए अनइए लोए सपज्जवसिते लोए अपज्जवसिते लो सुकडेत्ति वा दुक्कडेत्ति वा कल्लाणेत्ति वा पावेत्ति वा साहुत्ति वा असाहुत्ति वा सिद्धीति वा असिद्धीत्ति वा निरएत्ति वा अनिरएत्ति वा जमिणं विप्पडिवण्णा मामगं धम्मं पन्नवेमाणा एत्थवि जाणह अकस्मात् एवं तेसिं नो सुअक्खाए धम्मे नो सुपन्नत्ते धम्मे भवति ।
[दीपरत्नसागर संशोधितः ]
[22]
[१-आयारो]