________________
| भावे अतितेय परिग्गहमि सत्तोवसत्तो न उवेइ तुर्छि । अतुठि दोसेण दुही परस्स लोभाविले आयथई अदत्त Tal॥९॥ तण्हाभिभुयस्स अदत्तहारिणो भावे अतित्तस्स परिग्गहेय । मायामुसं वढइ लोभ दोसा तथ्थावि दखा नवि ...: मुच्चई से ॥९५॥ मोसस्स पाय पुरथ्थओय पओ गकालेय दुही दुरंते । एवं अदत्ताणि समाययंतो भावे अतित्तो 18 दुहिओ अणिस्सो ॥९६॥ भावाणुरत्तरस नरस्स एवं कत्तो सुहं होज्ज कयाइ किंचि । तथ्योव भोगेवि किलेस दर्ता
निव्वत्तई जस्स कएण दुख्ख॥९७॥ एमेव भावंमि गओ पओसं उवेइ दुख्खोह परंपराओ । पदुछ चित्तोय चिणाड | कम्मं जं से पुणो होइ दुहं विवागे ॥ ९८ ॥ भावे विरत्तो मणुओ विसोगो एएण दुख्खोह परंपरेण । न लिप्पई | | भवमझेवसंतो जलेण वा पुरवरिणीपलासं ॥९९॥
ज्यारे ते भावथी ठप्प थतो नथी अने मुच्छोने लीधे ते उपर तेनी आसक्ति वधतीज जायछे त्यारे ते असंतोपना दोपथी हावी 1 थाय छे. अने लोभथी दोरवाइने पारकानी अणदीधी वस्तु हाथ करेछे. [९४]. तृष्णाथी पराभव पामेलो ते पाणी पारकानी वस्त
ले छे छतां ए भाव अने परिग्रहथी तेने संतोष थतो नथी अने पछी लोभना दोषथी तेनामां माया अने जूठ वधे छे. एटलं छतां पण 8 ते दुःखथी मुक्त थतो नथी. (९५). जूटुं बोलवा पूर्वे अने त्यारपछी तेमज जूटुं बोलती वखते पण ते अति दाखी थाय छे. आप्रमाणे पारकानी वस्तु ग्रहण कयो छतां पण तेना भावथी ते तृप्त थतो नथी; परंतु दुःखी थाय छे. अने एवा जीवनो कोड रक्षक नथी. (९६). एवा भावमा अनुरक्त मनुष्यने कदापि काळे किंचित सुख पण क्याथी संभवे ? जे वस्तु प्राप्त करवाने तेणे कष्ट वेठेलु ते वस्तुनो उपभोग करती बरखते पण तेने दुःख उपजे छे. [२७]. एवीज रीते भाव उपर द्वेष करनार जीव दुःखनी परंपरा उपार्जे छे. ज्यारे तेनं चित्त देषथी भरेलु होय छे त्यारे ते घणां कर्म बांधे छे, जे कर्म परीणामे दुःखनां कारणरुप थड पडे हे. (९८). परंतु भावथी विरक्त मनुष्य शोकथी मुक्त रहे छे. जेम कमलपत्र जळमां रहेवा छतां भींजातुं नथी, तेम से जो फे संसारमा रहेका छतां ते दुःखनी परंपराथी खरडातो नथी. [९९].
Jain Education Interational
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
