________________
प्रथमाष्टक. राहु, फक्त माधुंज रह्यु; ते नीचे प्रमाणे. देवोए अमृतनां कुंडां नर्या; अने तेनी रक्षामाटे तेए विष्णुने बेसाड्यो. पडी विष्णु ज्यारे कंक कार्यमां गुंथाया, त्यारे राहु ते पीवा लाग्यो. विष्णुए तेने तेम करतो जोश्ने तेना पर चक्र फेंकी तेनुं मस्तक बेदी नाख्यु; पण अमृत पीधेलु होवाथी तेर्नु मस्तक अजरामर थयु.
एवी रीते "ब्रह्मानुं मस्तक केम बेदायुं” इत्यादि विस्तारथी विवेचन कर्यु. वली.
स एष भुवनत्रयप्रथितसंयमः शंकरो। बिभर्ति वपुषाधुना विरहकातरः कामिनीम् अनेन किल निजिता वयमिति प्रियायाः करम् करेण परिताडयन् जयति जातहासः स्मरः ॥१॥
अर्थ-कामदेव पोतानी स्त्रीसाथे हाथमां ताली देश्ने महादेवनी हांसी करे ने के, त्रण जगतमां जेनुं संयम प्रख्यात , एवो महादेव स्त्रीनो विरह नहीं सहन करवाथी पोताना शरीरनीसाथे तेणीने राखे अने ते महादेवे मने जीतेलो ( कहेवाय ;) ए केवी आश्चर्यकारक वात !!! वली,
दिग्वासा यदि तत्किमस्य धनुषा सास्त्यस्य किं भस्मना । भस्माथास्य किमंगना यदि च सा कामं परिवेष्टि किं ॥ इत्यन्योन्यविरुहुचेष्टितमिदं पश्यनिजखामिनो श्रृंगी सां
शिरावनद्धपरुषं धत्तेस्थिशेषं वपुः ॥१॥ अर्थ-ज्यारे महादेव दिशारूपीज वस्त्रवालो ने, त्यारे तेने धनुषनी शी जरूर जे ? तथा ज्यारे धनुष राखे , त्यारे लश्मनी शी जरूर ? तथा ज्यारे जस्म चोले , त्यारे स्त्रीनी शी जरूर ने ? तथा ज्यारे स्त्री राखे चे, त्यारे ते कामदेवनो शामाटे घेष करे ? एवी रीते पोताना स्वामिनुं परस्पर विरोधवालुं चेष्टित
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org