________________
२०६
वात्रिंशतितमाष्टक. मानंदरूप माने के एवी रीते ते सुख सकल कट्याणरूप होवाथी युक्त बे. टीकानो नावार्थ- (उपरना श्लोकना अर्थने मलतोज के.) हवे ते कोने जाणवू? ते कहे बे. संवेद्यं योगिनामेत, दन्येषांश्रुतिगोचरः॥ उपमानावतोव्यक्त, मनिधातुं न शक्यते ॥५॥ अर्थ- ते सुख केवली जाणी शकेते, , अने बीजाउँने तेकगोचर जे; अने वली उपमाविना प्रगट कहेवाने पण ते शक्य नश्री. टीकानो नावार्थ-- ( उपरना श्लोकना अर्थने मलतोज बे.) हवे आ ग्रंथनी समाप्तिने सूचनारो श्लोक कहे .
अष्टकाख्यं प्रकरणं, कृत्वायत्पुण्यमर्जितम् ॥ विरहात्तेन पापस्य, जवंतु सुखिनो जनाः ॥१॥
अर्थ-आ अष्टक नामनुं प्रकरण करीनेजे पुण्य उपार्जन करेलुं , तेथी पापना विरहथी लोको सुखी था..
टीकानो लावार्थ-श्रा श्लोकमां जे “ विरह" शब्द मुकेखो बे, तेथी आ मूल ग्रंथ हरिलप्रसूरि महाराजे बनावेलो , एम प्रत्यक्ष जणाय ने, केमके हरिजप्रसूरि महाराजनो “ विरहांक" एवी रीते बत्रीशमा अष्टकनुं विवरण संपूर्ण थयु.
प्रशस्तिः जिनेश्वरानुग्रहतोऽष्टकानां॥
विविच्य गंभीरमपीदमर्थम् ॥ अवाप्यसम्यक्त्वमपेतरेकं ॥
सदैवलोकास्तरणेयतध्वम् ॥१॥ सूरेः श्रीवर्धमानस्य, निःसंबरिणः सदा ॥ हारिचारित्रपात्रस्य, श्रीचंद्रकुलभूषिणः ॥२॥ पादांभोजदिरेफेण, श्रीजिनेश्वरसूरिणा ।।
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
