________________
(११) क्रोध उस्पन्न थयो, अने पोताना सुनटोने तेणे हुकम कर्यों के आ जूग निमित्तिाने केदखानामां नाखो. सुनटोए पण राजानी आझा मुजब ते बिचारा निरपराधी निमित्तिाने पकमीने केदखानामां नाख्यो. त्यारे निमित्तिए पण विचायुं के अत्यारे तो मारा पर श्रावी बनी बे, पण कल्पांत काले पण माझं निमित्त जूतुं पडे तेम नथी.
हवे ते सूरसेन राजानो विपुलमति नामे एक प्रधान हतो. ते प्रधानने एक पुत्र हतो; पण तेने पूर्व कर्मना संयोगे जन्मथीज कुष्टनो रोग थयो हतो; तेथी प्रधान तेने घरनी अंदर पीरीते नोंयरामा राखतो हतो, पण को दहामो तेने राज्यसनामां लावतो हतो नहीं. राजा तेने वारंवार पू. बतो के हे प्रधान ! तमो तमारा पुत्रने अत्रे केम लावता नथी ? त्यारे प्रधान कहेतो के हे स्वामिन् ! ते पोताना विद्यान्यासमांज दिनरात गुजारे ने, तेथी ते अत्रे श्रावी शकतो नथी. एवी रीतना अनेक प्रकारना उत्तरो दश्ने ते राजाने समजावतो.
हवे निमित्तिए कहेली वातथी राजानुं मन अत्यंत आकुल थयु; तेथी तेणे राणीनी सलाह लीधी
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
