________________
(१४ए) श्रापीने तुरतज कर्मयोगे मृत्यु पामशे, अने तेथी दयाजाव लावीने चंडशेखर ते वत्सने उचकीने पोताने घेर लावशे; ते वत्सना श्रागला जमणा पगना धुंटणनी नीचे सफेद रंगनुं वलयनुं चिह्न होशे, श्रने ते चिह्न चंजशेखरने चक्रवर्तीपणुं सूचवनाकं . पडी राजा तथा रणवीर पण केवली प्रजुने नमस्कार करीने पोतपोताने स्थानके गया. केवली महाराज पण विहार करीने अन्य स्थानके गया. ___ हवे चंडशेखरनुं वृत्तांत सांजलीने पद्मशेखर राजाने अत्यंत आश्चर्य थयु; तेम तेने मनमां जय पण थयो के में रणवीरनो जे गरास खंचवीलीधो ले. तेनुं आ चंडशेखर खरेखर वैर लेशे, श्रने तेथी मारं मृत्यु थशे, पण तेने तेवो वत्स मले डे के नहीं, ते मालुम पड्या बाद श्रापणे तेनो गरास तेने पाबो श्रापीशु, एम विचारी ते बहा दिवसनी राह जोवा लाग्यो. हवे एम करता करतां पांच दिवसो तो नीकली गया, के दिवसे प्रजात कालमां चंद्रशेखर ते आम्रवनमां हमेशनी पेठे फरवा गयो, त्यां एक वृदनी नीचे तेणे एक गायने एक वत्सनोजन्म श्रापती जोश, ते जोश्ने तेने केवली महाराज
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
