________________
(१०३) व्यो. त्यारे मुनिए पण ते वृत्तांत यथास्थित कही संजलाव्यो. __वली पण मुनिए राजाने कडं के हे राजन् ! ज्यां सुधी तारां पुण्यो सबल हता, त्यां सुधी ते हस्ती तारी पासे रह्यो. हवे ते हस्ती ब्रह्मदीपना राजानां पुण्यथीज जाणे खेंचायो होय नहीं, तेम तेनी पासे गयो , तुं हवे गमे तेटला उपाय करीश, पण ते हस्ती तने मलवानो नथी. वली जे संपदा तेना प्रनावथी तने मली हती, तेमां ते हस्ती तो निमित्त मात्रज हतो, केमके प्राणीने संपदा अने विपदा तो तेनां पुण्योने अनुसारेज मले बे. माटे हवे तारे ते विषे कशो पण शोक करवो नहीं, वली आ नवमां पण जो तुं उत्तम धर्मकार्यों करीश, तो तेथी तने नवांतरमा ते करतां पण अधिक संपदा प्राप्त थशे.
ते सांजली राजाने वैराग्य थवाथी तेणे पोताना पुत्रने राज्य सोंपीने दीदा लीधी, तथा शुक मनथी तपस्यापूर्वक चारित्र पालवा लाग्यो, तथा सुनप्रसूरिनी साथेज विहार करवा लाग्यो. अंते शुज ध्यानथी काल करीने बाग्मे देवलोके गयो. तथा त्यांथी चवी अनुक्रमे केटलाक मनुष्यनवो
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
