________________
(१५५) प्रतिपालवा माटें, हरणी सिंहथी घाये ॥ तेहथी पण तुझ तात नीपावट, घणुंय को शुं थाये ॥ पे० ॥ ए ॥ एतो नळु जे माहरे मंदिर, वेची मद जर माती॥ जो बीजे वेचत तो ताहरी,कहे ने शी गति थाती ॥ पे० ॥ १०॥ एहवं जरुर पड्युं हतुं केवं, जे तुफ वेची तातें ॥ हुँतो राखीश पुत्री करीने, माहरे तो श्राव्युं धातें ॥ पे० ॥ ११ ॥ तुं मूक पुत्री हुँ तुऊ माता, ए सघळु दे ताहरूं ॥ तुं माहरें हुं हुं ताहरे, एहवं मन बे महारु ॥ पे० ॥ ॥ १२ ॥ माहरे तूफ उपरें नथी कोई, तुं घरनी ठकुराणी ॥ जे तुं देश ते डं लेश्श, में एकतारी आणी ॥ पे ॥ १३॥ प्राण तणी परें तुऊने राखीश, दोहिली न करूं क्यारें ॥ साकर घोली दूध ज्युं पा इश, पाणी मागीश ज्यारे॥ पे० ॥ १४ ॥ हथेलीनी
यामाहे, अहोनिश राखीश तुमने ॥जे कोश् वातें दुःख तुं पामे, देजे उलंना मुझने ॥ पे० ॥ १५ ॥ दा सीयो ताहरी खिजमत करशे, हुकम हुकममें रहेशे॥ जे तुं कहीश ते निर्वहेशे सघर्बु, ताहरु खुंथु ख मशे॥ पे० ॥ १६ ॥ हुं पण बुं राजा सरखी, रखे कां प्रीती बीजी ॥ मुफ पुत्री जाणीने तुमने,
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
