________________
( १५६ )
सु० ॥ ६ ॥ प्रीया वचनें हे इम आसास, पुत्र विठो ही गोरीने ॥ सु० ॥ प्रीया आव्यो हे निज यावा स, मन वध्युं दुःख कोरीनें ॥ सु० ॥ ७ ॥ प्रीया पो होता हे निज निज थान, लोक जस्यां यचरिज चिंते ॥ सु० ॥ प्रीया साले हे साल समान, नृपराणीने वि रह ते ॥ सु० ॥ ८ ॥ प्रीया बोल्यो हे तपतां दिस, रा ति विहाणी दोहिले ॥ सु० ॥ श्रीया जाणे हे दुःख जगदिश, के जस वीते ते कले ॥ सु० ॥ ए ॥ प्रीया व्याया है जन परजात, कुमर खबर पाम्या नहीं ॥ सु० || प्रीया चित्तमां हे अति कुलाय, दंपती चा यां गिरि वही || सु० ॥ १० ॥ प्रीया पकवा हे घाली हांम, नृप राणी उंचां धसे ॥ सु० ॥ प्रीया सासें दे जरीयां ताम, पुरुष केक आव्या तिसें ॥ सु० ॥ ॥ ११ ॥ प्रीया नृपनें हे ते कहे एम, गोला तट वक मालिये ॥ सुत पायो वकें ॥ प्रीया टांग्यो हे वागु ली जेम, महबल दीगे गोवालीये ॥ ( कना लिये ) सु० ॥ १२ ॥ प्रीया बांध्यो हे जे लोजसार, चोर अ धो मुख जि वने ॥ सु० || प्रीया जीम्यो हे माल मजार, तुम नंदन तिहां तरुफ || सु० ॥ १३ ॥ प्री या जाएयो दे नहीं परमार्थ, दीव्रं तेहवं जांखीयुं ॥
For Personal and Private Use Only
Jain Educationa International
www.jainelibrary.org
