________________
(१४७) वणे सुणी, पीवे श्रुत जल हेत ॥ वचनामृत जलय र गुरु, वरसे नवि मन खेत ॥५॥
॥ ढाल शोलमी॥ ॥ देशीयाख्याननी॥ चेतो चेतो चेतो रे प्राणी, जाणी संसार असार ॥ अंजलि जल ज्युं आउखं जाणी, म करो प्रमाद लगार ॥ १ ॥ परमाद पांचे परम वैरी, घेरी संसारी जीव ॥ नरग निगोड़े नाखे कुःखमें, विण खूने ते अतीव ॥॥ यावे मद माहा महोटा थश्ने, पहेलो प्रमाद वखाणो ॥ चोवीश दं मकें जीव दंमावे, परमाद एहवो जाणो ॥३॥ पांचे इंडियना थइ सघला,नांख्या विषय त्रेवीश॥ए बीजो प्रमाद जे सेवे, ते लहे थान चोविश ॥४॥ एकेक इंघिय मोकली मूके, जीव आहे ते घात ॥ ते उपर कढुं ज्ञानी जांखे, सांजलजो दृष्टांत ॥ ५॥ आंखने विषे दीपक देखी, चौरिंडि करे ऊंपापात ॥ चर चर तन दहे हेमने लोनें, पतंग लहे उपघात ॥ ६ ॥ध्रा गोंडियनो जो थयो विषयी, रोलंब पंकजवासी ॥ सुंढा दंमें दंतियें ग्रही कज, आबट्यो चमर तनुराशि ॥७॥ कानना रसिया नादना लीणा, नाग कुरंगम जेह ॥ बाजीगरने पारधि जालें, पासमें पडिया ते बेह ॥७॥
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
