________________
(११०) नूमि पडया दोय हाथ ॥ २१॥ कि ॥ जोतो रोतो ते वल्यो रे, आव्यो ते निज घेर ॥ कि० ॥ पुत्री विर हे ते चल्यो रे, गुं हवे करूं ते पेर ॥ २२ ॥ कि० ॥ पुत्री तुंबी गत थ रे, जाणे गरण र
हरण खेत ॥ रंमानी रंमा गई रे, टपसुं पण गइ लेत ॥ २३॥ कि० ॥ रां क तणे घरे सुरमणी रे, रहे कहो केती वार॥कि०॥ पूरव नवनी वेरणी रे, दे ग महोटो खार ॥ २४ ॥ कि० ॥ पुत्री परणे जाणतो रे, पामगुं महोटुं राज ॥ कि० ॥ होंश घणी मन आणतो रे, माणगुं पुत्री रा ज ॥ २५॥ कि० ॥ तेहमें एके न संपजी रे, फोक फजेती कीध ॥ कि० ॥ दैवना मनमां शीनजी रे, एको वात न सीध ॥ २६ ॥ कि० ॥ पण पुत्री पर घरें जई रे, वसति जाणे संसार ॥ कि० ॥ एक एकने देवरे रे, पुत्री पर घर बार ॥कि० ॥२७॥ ते में खोटी आदरी रे, लोनें खोयो कार ॥ कि० ॥ तो किम आवे पाधरी रे, लोप्यो म्हें व्यवहार ॥ २७॥ मो० ॥ नीतिनी चाल में नवि गणी रे, कीधोअनीति विचार ॥मो० ॥ तो किम रहे ए पदमणी रे, रांक घरे मुफ सार ॥ ए॥ मो० ॥ जेहनो संबंध ते ले गयो रे, बाना करीने लोच ॥मो॥ जे था हतुं ते थयुं रे,
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
