________________
२३०
मुनि वीकाकृत असूत्रनिराकरण बत्रीशी.
वरि जिणेसर मुगति हिं गया, सइं ओगणीस वरस जव थयां, पणयालीस अधिक माजनइ, प्रागवाट पहिलइ साजनइ. १ लूंका लीहानी उत्पत्ति, शिष्या बोल दस वीसनी छित्ति, मति आपणी करिउ विचार, मूलि कषाय वधारण हार. २ तस अनुवइ हऊओ लखमसीह, जिणवर तणी तीणं लोपी लीह, चउप्पदी कीधउ सिद्धांत, करिउ सतां संसार अनंत. ३ विण व्याकरणि हिं बालाबोध, सूत्र वात बे अरथ विविध), करी चउपडाजण जण दया, लोक तणा तीणं भाव जि गया. ४ घर खूणइ ते करइं वखांण, छांडइ पडिकमणुं पञ्चखाण, छांडी पूजा छांडिउं दान, जिन पडिमा कीधडं अपमान. ५ पांचमी आठमी पाखी नथी, मा छांडीनई माही इच्छी, विनय विवेक तिजिउ आचार, चारित्रीयां नई कहई( ....)खाधार. मुग्ध स्वाभावी जे गुणवंत, ते भोलवीया एणं अनंत, नालक नालकि त्रस बहू कहई, तीणं वात भवियण लहिबई. ७ स्वामी तो नवि बोलइ इम, आपण पूजा कीजइ कीम ? अचित प्रदेशि सचित किम चडइ, इणं बोलिई सहू संशय पडइ. ८ ज्ञाताधर्म कथा जे अंग, तेहगें एहे कीघउ भंग, दोवइ सईवर मंडप ठाणि, जिन पूज्या जिणहर संठाणि. ९
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org